10 redenen waarom Vietnam een geweldig land is om te backpacken

De afgelopen tijd ben ik maar liefst 3 maanden in Vietnam geweest. En ik kan je zeggen: het is een fantastisch land om met je rugzak doorheen te reizen. In dit artikel geef ik je 10 redenen waarom je deze bestemming eigenlijk niet over kunt slaan als je in Zuidoost-Azië bent.

1. Vietnam is ontzettend veelzijdig

Om te beginnen, wil ik zeggen dat Vietnam buitengewoon veel te bieden heeft. Om een paar voorbeeldjes te noemen:

de prachtige bergen van Ha Giang die me soms aan Lord of the Rings deden denken, het adembenemende landschap van Sapa, met rijstterrassen en vele bergen, onwerkelijk mooie grotten en ongerepte jungle in Phong Nha, de schitterende omgeving van Ninh Binh, het sfeervolle Hanoi, de watervallen in Dalat, pittoresk Hoi An, het Westers aanvoelende Ho Chi Minh City, de eetcultuur van Hue en eilanden als Con Dao en Phu Quoc. Maar ook bijvoorbeeld de zandduinen in Mui Ne, de kalksteenrotsen van Halong Bay en het lokale leven in en rond de Mekong Delta.

En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Echt, alles wat je als backpacker zoekt, kan je in Vietnam vinden. Het is een van de meest veelzijdige landen waar ik geweest ben. Toegegeven, voor stranden en eilanden scoren plekken zoals Indonesië, Filipijnen en Thailand wat mij betreft beter.

2. Je hebt er de lekkerste koffie

Ik houd ontzettend van koffie. Jij ook? Relaxed opstaan, douchen en vervolgens bij een gezellig barretje zitten om in alle rust wakker te worden. Laat Vietnam nou een koffieland bij uitstek zijn.

Zelf drink ik ‘m altijd zwart, zonder melk of suiker. Ik ben fan geworden van de ijskoffie. Een andere aanrader is de creamy variant met ei. Ja, je leest het goed. En het leuke is dat een kopje of glas soms slechts 13.000 tot 20.000 dong kost, al komt 30.000 dong (of meer) ook voor. Als ik je zeg dat 25.000 dong 1 euro is, weet je meteen om hoe weinig geld het gaat.

Het land barst van de gezellige koffiebarretjes, waarvan Mia Coffee in Hoi An, Pateta in Hanoi en Thuc Cafe in Ho Chi Minh City mijn aanraders zijn.

Trouwens, zeg wel altijd even dat je geen of weinig suiker wilt. Als je dit niet aangeeft, zit er standaard veel te veel in. Hetzelfde geldt voor gecondenseerde melk.

Nu ik weer in Maleisië ben, is het wat koffie betreft letterlijk even afkicken. De troep (3 in 1) die ze hier ‘schenken’, staat voor mij gelijk aan chocomelk op basis van poedervorm. Gelukkig zijn er nog Starbucks en enkele (dure) spots met bonen, al is de Vietnamese koffie wat mij betreft veel smaakvoller.

Nog iets: voor theeliefhebbers raad ik aan om de Vietnamese thee te proberen. Dus geen zakjes, maar lekkere verse kruiden.

3. De mensen zijn bijzonder lief en gastvrij

Ik weet nog goed dat ik tijdens mijn eerste Azië-reis Vietnam over heb geslagen. De mensen zouden brutaal en soms agressief uit de hoek komen en verder hoorde ik slechte verhalen over veiligheid.

Laat ik je direct een belangrijke tip geven: ga niet te veel af op want andere mensen te zeggen hebben. Want niks van dit alles heb ik namelijk zo ervaren. Maar het heeft er destijds dus wel voor gezorgd dat ik -het in mijn ogen- special land als Vietnam niet heb gezien.

De mensen, ze zijn echt superaardig en gastvrij. Oké, in de toeristische gebieden van Hanoi en Saigon is soms het allemaal wat minder vriendelijk en oprecht. Maar goed, logisch aangezien de locals zich aanpassen aan de omgeving en dus commercieel denken. En bovendien geldt dit niet enkel voor Vietnam, maar ook in bestemmingen als Bangkok, Kuala Lumpur of Bali.

Kom je echter bij de wat landelijkere plekken of in de minder drukbezochte gebieden van de steden, dan zal je merken dat de mensen enthousiast reageren, je zo nu en dan uitnodigen om wat -vaak rijstwijn of lokale thee- te komen drinken of simpelweg een praatje in het Engels met je willen maken. Ik ben zelfs uitgenodigd voor een Vietnamese bruiloft.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de schattige kinderen je van grote afstand naar je zwaaien, high-fiven of op luide toon hello roepen. Echt geweldig.

4. Je kunt heerlijke baguettes eten

‘Banh mi’ oftewel ‘brood’ in het Vietnamees. Deze, doorgaans krokante, baguettes kun je nagenoeg overal vinden. In eetzaakjes of bij de bekende stalletjes. Paté samen met een gebakken ei is mijn favoriet. De kosten? Omgerekend meestal niet meer dan 50 tot 75 eurocent per broodje.

Vietnam is zodoende echt een verademing indien je van brood houdt. Zeker wanneer je de toch wat slappe aftreksels in landen zoals Thailand, Indonesië en Maleisië gewend bent. 2 andere nabijgelegen bestemmingen die bekendstaan om de baguette, zijn overigens Laos en Cambodja. Het zal je dan ook niet verbazen dat al deze landen vroeger Franse koloniën waren.

5. De sfeervolle straten

Terugkomend op de Franse kolonie: het is door heel Vietnam goed te zien dat het land vroeger in handen is geweest van de Fransen. Denk aan de typische herenhuizen, in werkelijk alle kleuren van de regenboog, met de bijbehorende artistieke balkonnetjes. Of de bomen die schuin over de straten hangen. Het doet je soms in Zuid-Europa wanen.

Met name in de Old Quarter van Hanoi zorgt dit voor een erg aangename sfeer. Zo aangenaam, dat ik de immense drukte eigenlijk geen moment als storend heb ervaren. De gezelligheid in de straten, maakte voor mij eigenlijk alles goed. Het oude centrum in Hoi An is zo’n andere fijne spot om te genieten van alle mooie huizen en bouwwerken.

6. De Wi-Fi is doorgaans bovengemiddeld goed

Vietnam mag dan veel afgelegen plekken hebben, maar de Wi-Fi-snelheid heeft me bijna altijd positief verrast. Zeker wanneer ik dat vergelijk met backpackspots als Thailand en Maleisië.

Streamen van series lukte vaak zonder problemen, zelfs hoog in de bergen in een homestay waar je zoiets niet zou verwachten. Iets dat in andere Aziatische landen nog wel eens anders is.

Overigens is het ook aan te raden om een simkaart met internet aan te schaffen. Dit kost werkelijk niets. Ik betaalde voor een maand onbeperkt bellen en internetten (3G, via het netwerk Mobifone) 150.000 dong, oftewel 6 euro.

7. Je vindt er nog zat plekken waar nauwelijks toeristen komen

Vietnam mag dan een populair stukje van de wereld zijn om te gaan backpacken, toch heb ik heel regelmatig het idee gehad dat ik in een land was waar niet zo veel toeristen komen. Zelfs in het soms zo verguisde Sapa, waar ik onder meer een trekking buiten de gebaande paden heb gedaan en een onvergetelijk avontuur met de mountainbike heb gehad. Maar tevens in Ho Chi Minh, waar ik in plaats van het drukke District 1 tussen de locals heb geleefd in District 2.

Verder ben ik ook in de Ha Giang Province nauwelijks Westerlingen tegengekomen. Het is een spectaculair gebied om rond te rijden, toch wordt dit -in mijn ogen mooiste gedeelte van Vietnam- vaak overgeslagen. Slaap in een homestay in de bergdorpjes Dong Van en Meo Vac en maak kennis met het échte lokale leven.

8. Het bier is bizar goedkoop

Nu heb ik zelf eerlijk gezegd weinig bier op, maar misschien ben jij wel een actief drinker op reis 😉 ?

In de steden wordt het lokale brouwsel (‘Bia Ha Noi’ en ‘Bia Saigon’) verkocht voor gemiddeld zo’n 3.000 tot 5.000 dong per glas. 3.000 dong, omgerekend 12 eurocent. Absurd hè?

Nu zijn dit misschien niet de lekkerste -of laat ik zeggen niet de meest krachtige- pilsjes die je je kunt voorstellen, maar toch. Ik moet zeggen dat ik ze fris vond smaken.

9. Je ervaart wat een cultuurshock is

Ze zeggen wel eens dat je met een ware cultuurshock te maken krijgt wanneer je aankomt in Bangkok. Nou, in Hanoi of Ho Chi Minh City is dit een paar graden erger. De vele motorbikes die door de straten rijden, is iets wat je als beginnende backpacker nog nooit eerder hebt gezien.

Het zal overweldigend en misschien zelfs een beetje angstaanjagend tegelijk voelen. Binnen een mum van tijd ben je echter gewend aan de vaak bizarre situaties. Enkel Indonesië is in Zuidoost-Azië qua scooter-chaos wat mij betreft vergelijkbaar.

10. Vietnam biedt ultieme mogelijkheden voor vrijheid en avontuur

Vietnam is hét land in Zuidoost-Azië waar backpackers op pad gaan met de motorbike. Van noord naar zuid, of andersom. Wat is er nou avontuurlijker dan op zo’n ding te springen en in je eigen tempo de mooiste plekjes van Vietnam te ontdekken? Het is weer eens wat anders dan alles per bus, trein of vliegtuig te doen.

Een scooter, motorbike of motor -hoe je het ook wilt noemen-, koop je al vanaf $200. Ik raad je aan gebruik te maken van de Facebookgroepen ‘Hanoi Backpacker Sales’, ‘Hanoi Motorbike Market’ en ‘Azië Backpackers’.

Zoals je wellicht weet, dien je in het bezit te zijn van een Vietnamees motorrijbewijs dat je lokaal kunt regelen. Heb je dit papiertje niet, dan zal je een (kleine) boete moeten betalen als je aangehouden wordt. Maar goed, je kunt nooit meer betalen dan je hebt hè. Speel het spelletje dus slim 😉

Lees anders mijn artikel over het huren van een scooter op Bali, nagenoeg alle verzekeringszaken gelden namelijk tevens in Vietnam.

Hoelang heb je nodig in Vietnam? Voor het ultieme avontuur, raad ik je aan om een visum voor 3 maanden te regelen. Zo kun je dit prachtige land in een rustig tempo ontdekken. Zelf ben ik er ook 90 dagen geweest, en ik heb me geen moment verveeld. Heb je niet alle tijd van de wereld en ga je een maand? Dan raad ik je aan om een e-visum (30 dagen, single entry) aan te vragen via de Vietnamese overheid.

Zijn er dingen die ik minder vind aan Vietnam?

Jazeker, het is niet allemaal geweldig. Zo eerlijk ben ik ook weer.

Zo vond ik het eten in Vietnam regelmatig wat flauw van smaak. Ik ben een liefhebber van bijvoorbeeld Indiaas gekruid eten of pittige Thaise curry. Toen ik in Hue en Hoi An curry heb gegeten, zat er teleurstellend water in plaats van kokosmelk bij. De veelal opgehemelde ‘pho bo’, oftewel noodlesoep met beef, is vaak een berg noodles met water zonder echte power. Al had ik in Ho Chi Minh City wel een zaakje waar dit gerecht heerlijk was met allerlei verse kruiden. Positieve uitschieters zijn voor mij Vietnamese hapjes als ‘fresh spring rolls’, ‘wonton soup’ en ‘rice pancake with prawn’.

Verder is de reistijd tussen de hoogtepunten soms erg lang. Niet perse door de grote hoeveelheid kilometers, maar met name door langzaam rijden of enorme drukte. Zo is het ritje van Hanoi naar Ninh Binh nog geen 100 kilometer, maar wel ongeveer 2,5 uur rijden. En om bijvoorbeeld vanuit Hoi An naar Dalat te komen, moest ik dik 15 uur in een bus zitten. Vliegen is in dit geval geen mogelijkheid. Met een blij gezicht wordt er dan verteld dat het om een sleeper bus gaat, maar ik ben niet zo’n goede bus-slaper.

En dan de matrassen. Man wat kunnen die hard zijn, echt net stenen. Gelukkig, als je doorzoekt, vind je meestal wel iets bruikbaars hoor. Echter, er waren momenten dat ik er dekens op heb moeten leggen om het enigszins slaapbaar te maken.

Over slapen gesproken: in de Old Quarter Hanoi vind ik de privékamers aan de prijzige kant. Zeker als je net uit Bangkok komt. 14 dollar is zo ongeveer het minimum. Wat je dan krijgt is een kamer zonder raam met een stapelbed. Wil je een raam en een tweepersoonsbed, dan kost het al snel 25 dollar. Een bed op een slaapzaal heb je gelukkig wel al voor een dollar of 5. Nu is in een dorm liggen niet perse mijn hobby, maar in Hanoi zit er als soloreiziger weinig anders op 🙂 .

Tot slot is het belabberde Engels van de Vietnamezen iets waar je mee zult moeten dealen. Of het nou om Grab-drivers, marktverkopers of de plaatselijke supermarktmedewerker gaat, ze spreken over het algemeen geen woord Engels. Kwalijk kan ik het ze niet nemen, maar het zorgt af en toe voor lastige situaties. Gelukkig heeft Google Translate me heel wat keren uit de brand geholpen. In toeristische restaurants en ho(s)tels kun je doorgaans wel gewoon communiceren trouwens.

En… Wat vind jij van Vietnam?