Hue: de saaiste stad van Vietnam

Ze zeggen wel eens dat je bepaalde plekken “gezien moet hebben”, omdat je anders iets belangrijks zou missen. Zo hoorde ik dat een paar dagen Hue de moeite waard zou zijn. Het is de voormalige keizerlijke hoofdstad van Vietnam.

Ik moet je eerlijk zeggen dat mijn gevoel nee zei. Toch ben ik maar gegaan.

Vanuit Phong Nha heb ik de bus genomen, en na een uur of 4 kwam ik aan. Het voordeel is dat ik en de andere passagiers middenin het centrum werden gedropt. Geen taxi gelukkig dus.

Eenmaal uitgestapt, valt me meteen een ding op: er mist hier iets. Er hangt geen sfeer, zoals deze er wel is in plekken als Hanoi en Hoi An. In plaats daarvan is het een stad die zielloos aanvoelt. Het oogt allemaal wat grauw en grijs, ondanks dat de lucht strakblauw is.

Waarschijnlijk heeft dit grotendeels te maken met de Vietnamoorlog waarin de Amerikanen Hue flink hebben toegetakeld. Daardoor kan mogelijke charme uit het verleden verloren zijn gegaan. Ik zeg mogelijke charme, aangezien ik hier simpelweg geen weet van heb.

In de meeste plaatsen waar ik kom, kan ik me prima vermaken door rond te lopen, bij een koffiebarretje te zitten en dat soort dingen. In Hue is wandelen nauwelijks bijzonder te noemen. Wanneer ik naar het gezicht van de stad ga -de Hong Giang, ook wel de bekend als de ‘Parfumrivier’- denk ik: tja, leuk, maar meer ook niet.

Dé bezienswaardigheid van Hue is volgens velen Tu Cam Thanh, oftewel de Verboden Stad. Tot op de dag van vandaag wordt ze door UNESCO gerestaureerd om de verwoestingen door bombardementen zo onzichtbaar mogelijk te maken.

Via een oversteek over de Truong Tien Bridge loop ik ernaartoe met de gedachte dat ik vrijblijvend een kijkje kan nemen. Dit blijkt, net zoals nagenoeg alle ‘hotspots’ van Vietnam, nogal naïef van me. Entree is ook hier vereist.

Waar veel websites deze plek de hemel in prijzen, vind ik het eigenlijk weinig bijzonders. De spot wordt overladen met toeristen, wat gezien de geringe hoogtepunten in de stad overigens vrij logisch is, en er vinden veelvuldige restauraties plaats, waardoor het allemaal wat rommelig oogt.

Ook word ik bij aankomst direct van allerlei kanten aangesproken of ik een “one hour tour” wil. Bij mij gaan dan direct de alarmbellen rinkelen.

Nu ben ik misschien niet helemaal objectief, uren gebouwen bekijken is namelijk sowieso niet echt mijn ding. Tenzij het heel erg bijzonder is, zoals bijvoorbeeld Angkor Wat of Bagan.

Wat me verder is opgevallen in Hue?

Dat ik continu maar dan ook continu van mannen op een scooter de vraag krijg of ik drugs wil. Op fluisterende toon. En als ik iemand op een scooter iets te lang aankijk, wordt er hongerig naar me geseind. Alsof de drugsdealer beet heeft. Dit toch best opmerkelijke fenomeen doet me denken aan jaren geleden toen ik in Sihanoukville was.

Nog iets: echt leuke koffiezaakjes heb ik niet kunnen vinden, terwijl koffie toch juist iets is waar Vietnam bekend om staat. Dan heb ik het over plekken waar je lekker op een terrasje kunt zitten in een fijne omgeving. Als ik dit met Hoi An, Ho Chi Minh City of Hanoi vergelijk, staat Hue duidelijk op de laatste plaats.

Het positieve is echter de heerlijke lokale keuken. Hue staat niet voor niets bekend om haar lekkere eten. Zo heb ik er de krokante rijstpannenkoek met garnalen en de lokale spring rolls ontdekt. Ja, wat dat betreft is het wél een aanrader.

Mocht ik opnieuw de keuze hebben om naar Hue te gaan, dan zou ik het niet meer doen. Het is voor mij echt de saaiste plek van Vietnam. Het is voor mij een stad zonder kloppend hart, een stad die van alles mist.

Als je interesse hebt voor het oude koninkrijk en de bijbehorende geschiedenis, kan ik me voorstellen dat het interessant is. Maar verder? Nee.

Tips voor backpacken in Hue

Wil jij naar Hue afreizen, dan heb ik nog enkele tips voor je:

• Overnacht in het Sunny A Hotel. Je hebt hier erg fijne kamers, goede matrassen en er wordt iedere dag schoongemaakt. Bovendien zit er een raam in je kamer, iets dat verre van standaard is in Vietnamese steden. De prijs: ik betaalde slechts 220.000 dong, minder dan 9 euro per nacht.
• Ga eten bij het Family Home Restaurant waar werkelijk alles wat ik op heb, zeer smaakvol was. De tofucurry, rijstpannenkoekjes maar ook de loempia’s. En het fijne vond ik dat ze muesli met fruit en yoghurt op de ontbijtkaart hebben staan. De ijskoffie is er trouwens ook lekker en goedkoop.
• Houd je van geschiedenis? Breng dan een bezoekje aan de verschillende graftombes die net buiten de stad liggen. Aanraders zijn de tombes van Minh Mang, Dong Khanh en Tu Duc. Je kunt dit zelf met de motorbike doen of een tour regelen via je ho(s)tel.
• Wanneer je verkoeling zoekt of gewoon iets compleet anders wilt ervaren, neem dan een kijkje bij Ho Thuy Tien, een verlaten waterpark dat op een paar kilometer van Hue middenin de jungle ligt. Voor veel backpackers is dit hét hoogtepunt van hun verblijf in de stad.
• Als je met de scooter verdergaat naar Hoi An, rijd dan zeker via de Hai Van Pass. Het is een adembenemende track van 21 kilometer met uitzicht op de bergen en de zee. Bovenaan bij het uitkijkpunt is het met de aanwezige elektriciteitsdraden helaas wel wat teleurstellend. Je kunt deze trip trouwens ook met de bus doen. Doe dan wel even navraag of men deze toeristische route neemt.