Wat Pho is een van de grotere en oudste tempels die in Bangkok te vinden is, en ligt op ongeveer 10 minuutjes lopen van het wereldberoemde Grand Palace. Op het complex is een hal waarin een gouden liggende Boeddha op je wacht. Het reusachtige beeld is liefst 46 meter lang en 15 meter hoog, en alleen daarom al een fascinerende bezienswaardigheid waar je nog lang over na zult praten.
Al met al een absolute must-see tijdens je verblijf in de hoofdstad van Thailand.
Althans, dat is wat je veelal hoort en leest.
Maar hoe is het er in werkelijkheid? Is Wat Pho met andere woorden de moeite waard om te bezoeken of is het zo’n bekende highlight die bij aankomst tegen blijkt te vallen?
Want ja, ik ben al vaker op zogenaamd ‘wonderlijke plekken’ geweest die in de praktijk vervolgens niet heel erg boeiden.
En, is er meer te zien dan alleen de liggende Boeddha?
Ik ben er geweest en ga het je allemaal vertellen 🙂 .
In dit artikel leid ik je door het complex en deel ik mijn ervaringen met je. Verder geef ik handige informatie en tips die je helpen wanneer jij in de Thaise hoofdstad bent en Wat Pho wilt bewonderen.
8 interessante weetjes over Wat Pho
Om te beginnen heb ik acht interessante feitjes over Wat Pho voor je op een rijtje gezet:
1. Het tempelgebouw herbergt liefst 99 stoepa’s, waarvan vier grote van ieder 42 meter hoog. Deze vier grotere vormen hun eigen tempel en heten samen Phra Maha Chedi Si Rajakarn. Ze zijn gewijd aan de eerste vier Chakri-koningen. Verder telt het gehele complex meer dan 1.000 Boeddha’s, wat een ongekend hoog aantal is. Er zouden zelfs geen tempels zijn met zoveel Boeddhabeelden als in Wat Pho.
2. De betekenis van de liggende Boeddha is de overgang van het aardse leven naar nirwana of nirvana, de laatste bestemming en de hoogste staat die bereikt kan worden. Wat je ziet is in feite een stervende Boeddha, maar wel met een vredige blik op zijn gezicht.
3. Wat Pho mag dan gigantisch zijn, maar het is zeker niet de grootste liggende Boeddha die er is. Dit is namelijk Win Sein Taw Ya in Myanmar, met een bizarre lengte van 180 meter en een hoogte van 30 meter. Wél is Wat Pho de grootste liggende Boeddha van Thailand.
4. De officiële naam van Wat Pho is totaal onuitspreekbaar: Wat Phra Chetuphon Wimon Mangkhalaram Rajwaramahawihan. Of lukt het jou wel 🙂 ?
5. Het as van koning Rama I van de Chakri-dynastie is in de tempel te vinden. Onder zijn bewind werd Wat Pho gebouwd.
6. Wat Pho is dé plek in Thailand waar de Thaise massage is ontstaan. De aanwezige Wat Pho Massage School is daar het toonbeeld van.
7. Bij het betreden van de hal met de liggende Boeddha worden er muntjes aangeboden die je kunt kopen, 108 om precies te zijn. Als je dit doet, leg de muntjes dan stuk voor stuk in de 108 bronzen schalen die voor de muren staan. De spirituele betekenis ervan is dat het je geluk brengt. Enne, voor je misschien denkt dat dit een dure grap is om toeristen geld af te troggelen: nope. Je betaalt namelijk slechts 20 THB, zo’n 50 eurocent.
8. De zolen van de liggende Boeddha zijn ingelegd met parelmoer en bevatten 108 symbolen. Het lijkt serieus net een kunstwerk. 108, inderdaad hetzelfde getal als ik in het zevende feitje noemde. Dit cijfer is echter niet uit de lucht komen vallen, aangezien het een heilig nummer is in het boeddhisme gericht op voorspoed en geluk.
Een bezoek aan Wat Pho: mijn ervaringen
Hoe heb ik het gehad tijdens mijn bezoek aan Wat Pho? Ik neem je mee over het complex dus lees verder 🙂 …
De aankomst bij Wat Pho
Toen ik na ruim 20 minuten aankwam bij het complex, kon ik de ingang maar lastig vinden. Via een van de openingen in de stenen poort die om het complex loopt, kun je er echter eenvoudig komen.
Eenmaal daar, kom je bij de kassa waar je de entree van 200 baht betaalt. Verder staat daar aangegeven dat je jezelf netjes dient te kleden. Voor mannen is een singlet met korte broek prima, vrouwen dienen hun knieën en schouders bedekt te hebben. Bij de ingang kun je gratis sarongs en eventueel een soort gewaad met lange mouwen lenen.
Op het entreekaartje zit trouwens een extra bonnetje waarmee je een gratis flesje water kunt krijgen. Deze kun je ophalen bij een kraampje dat niet te missen is.
De liggende Boeddha: Phra Buddha Saiyas
De populairste bezienswaardigheid binnen de tempelpoorten is de liggende Boeddha, oftewel Phra Buddha Saiyas. Als je dit gedeelte binnenstapt, wordt aan je gevraagd om je schoenen uit te doen en ze in een plastic zakje te stoppen.
Daarom borg ik m’n schoenen op, ik heb ze daarna uitgelaten en ben op mijn sokken verder gelopen. Er zijn namelijk meer tempeltjes om te bezoeken in het complex, en echt zin om m’n schoenen de hele tijd aan en uit te doen had ik nou ook weer niet.
Tip: loop je liever niet op blote voeten of sokken door het complex, dan raad ik je aan om slippers te dragen. Deze kan je eenvoudig uit- en aandoen.
Goed, het was 15.00 uur toen ik bij het glimmende gouden beeld uitkwam. Mijn god, wat een drukte!
Het gevolg was dat ik echt m’n plaatsje moest zien te veroveren om een enigszins goede foto te kunnen maken. Dit heb ik vanaf verschillende plekjes gedaan, hieronder enkele plaatjes vanuit verschillende hoeken:
Het jammere van het, overigens schitterende, standbeeld vind ik dat er pilaren voorstaan waardoor het zicht vanaf de voorkant deels wordt belemmerd. Echter, ergens maakt dit het ook wel weer een beetje mysterieus.
Ik ben doorgelopen naar de voeten van liefst 5 meter hoog en 3 meter breed. Verder zijn de zolen spectaculair versierd met allerlei tekens en parelmoer.
Vervolgens liep ik de hoek om en kwam ik uit aan de rugzijde van het heilige beeld. Wat me opvalt, is het rinkelende geluid van de donaties die in de mandjes worden gedaan door voorbijgangers. Bovendien vind ik de muurschilderingen prachtig, kijk maar eens:
Maar goed, was dit het dan? Waren deze 10 minuten alles waarvoor ik hierheen ben gekomen? Dat is wat ik op dat moment dacht, gelukkig was er meer.
Welke bezienswaardigheden zijn er nog meer?
Toen ik de tempel van de liggende Boeddha verliet, koos ik er -zoals eerder gezegd- voor om op mijn sokken verder te wandelen en het zakje met m’n schoenen bij me te houden.
Als je rechtdoor loopt, kom je op een soort open pleintje waar je het gratis flesje water kunt krijgen waarover ik in het begin al even heb gesproken. Verder zie je dit soort boosaardige poortwachters bij de diverse uitgangen staan:
Daarna heb ik even een flesje water gehaald en ben ik doorgelopen naar een kleine ruimte met daarin een gouden Boeddha gewikkeld in het bekende oranje gewaad.
Eerlijk gezegd vond ik dit niet heel bijzonder, dus zette ik mijn speurtocht voort. Op dat moment kwam ik in een dubbele kloostergang met allemaal prachtige gouden Boeddhabeelden die vredig naast elkaar zitten:
Het fijne vond ik dat er hier geen mens te bekennen was. Zo kon ik de schitterende beelden even in alle rust van dichtbij te kijken. De naam van deze plek is Phra Rabiang en na me ingelezen te hebben ben ik erachter gekomen dat er hier zo’n 400 Boeddha-beeldjes staan!
Vervolgens liep ik door de deuropening waar je uitkomt bij een imposant gebouw genaamd Phra Ubosot, waarop ik in eerste instantie het bordje ‘No entry’ zie staan. Jammer, dacht ik. Ik werd echt opgevrolijkt toen bleek dat je aan de andere kant wel naar binnen mag. Na een groepje monniken gespot te hebben, greep ik deze kans met beide handen aan.
Het was nog onduidelijk wat ik te zien zou krijgen. Het grote gebouw verklapte wat dat betreft helemaal niets.
Bij de ingang stond een beveiliger die zei dat ik mijn schoenenzak buiten moest laten liggen. Hij wees naar een rek om je spullen neer te leggen.
Na dit gedaan te hebben, liep ik naar binnen. En daar werd ik eerlijk gezegd aangenaam verrast door een metershoge gouden Boeddha in een vredige ruimte waar het, ondanks de aanwezige mensen, erg fijn was om te zijn. Oké, hier en daar zaten personen te praten, maar over het algemeen was het de rust die hier de overhand had.
Ik ging op de grond zitten en staarde naar het prachtige beeld. Een beeld dat iets magisch heeft en de rust naar me leek toe te stralen. Ik was op dat moment even helemaal ontspannen en vrij in m’n hoofd.
Eerlijk gezegd maakte deze plek meer indruk op me dan de tempel met de liggende Boeddha. Ik denk met name omdat het hier simpelweg veel minder hectisch was. Je hoefde niet te dringen voor een plaatsje en er hing een heerlijke (relatieve) stilte.
Phra Ubosot is een belangrijke zaal op het complex waar men allerlei boeddhistische rituelen uitvoert. Naast de vergulde Boeddha vertellen zo’n 150 afbeeldingen het verhaal van Ramakien en de overgang of transcedentie naar de spirituele dimensie.
Verder kan je hier ook nog het epische verhaal van Ramakien bewonderen, dat in 150 afbeeldingen wordt uitgebeeld. Deze stenen panelen tonen aan hoe transcendentie bereikt kan worden
Tot slot kwam ik uit bij een ruimte waarin wederom een gouden zittende Boeddha aanwezig is, met daarvoor verschillende biddende monniken. Nadat enkele Spanjaarden elkaar een voor een op de foto gezet hadden voor het heiligdom, was ik aan de beurt:
Wederom een mooie Boeddha, maar ik had het wel gezien. Inmiddels struinde ik al 1,5 uur over het terrein en vond ik het welletjes geweest. Na nog even bij Phra Buddha Saiyas gecheckt te hebben hoe druk het was -zo rond 16.30 uur bleek het er veel rustiger dan om 15.00 uur-, besloot ik om het complex te verlaten.
Maar niet nadat ik deze gong had gezien waar tegelijkertijd iemand een flinke slag op gaf waarna een mooi geluid volgde:
De laatste bezienswaardigheid die ik met je wil delen is het al even genoemde Phra Maha Chedi Si Rajakarn. Hier vind je de vier torenhoge stoepa’s die gewijd zijn aan de eerste vier Chakri-koningen. Het geheel is omringd door een witte muur en heeft een pittoreske Thai-Chinese ingang. De torens van de stoepa’s zien er trouwens echt bizar mooi uit, doordat ze betegeld zijn met kleurrijke mozaïektegeltjes. Check zelf maar:
Mijn conclusie over Wat Pho
Natuurlijk is het zo dat Wat Pho een bezoekje waard is. Maar om nou te zeggen dat ik het heel erg bijzonder vond? Nee, dat niet persé.
Ik kan me wel voorstellen dat ik het boeiender had gevonden als het wat minder druk was geweest. Het is voor mij in ieder geval geen plek waar ik langer dan 1,5 uur zou moeten zijn, daar is het er meestal té toeristisch voor.
Verder baalde ik lichtelijk van de palen die voor het beeld staan, dit komt de zichtbaarheid niet ten goede. Het gevolg is dat iedere toerist zijn of haar plaats wil bemachtigen op een van de uitkijkpunten. Je zult daarom een beetje geduld moeten bewaren voor je een goede foto kunt maken.
Nu is het wel zo dat ik om 15.00 uur op het complex was. Midden op de dag, wanneer het simpelweg superdruk is. Om dit te vermijden, kun je vroeg in de ochtend of aan het eind van de middag gaan. Zoals ik hierboven al zei, is het vanaf 16.30 uur al een stuk rustiger.
Heb je nog nooit een (indrukwekkende) tempel gezien, dan zal je waarschijnlijk meteen het ‘wow-gevoel’ krijgen bij de liggende Boeddha, zoals ik bijvoorbeeld bij de Shwedagon Pagoda in Myanmar had. Ik had dit nu, voornamelijk door de vele mensen, niet direct. Al heeft het imposante beeld zeker iets betoverends. Zoiets zie je nou eenmaal niet zo vaak in je leven.
De overige Boeddha’s en zaaltjes waren leuk om gezien te hebben. Met name de ruimte waarin ik en veel van de andere aanwezigen even helemaal tot rust kwamen, gaf me een speciaal gevoel.
Ik zou zeggen: ga het zelf ervaren en laat me jouw mening horen.
Wat zijn de openingstijden van Wat Pho?
Wat Pho is iedere dag geopend van 8.00 uur tot 18.30 uur. Ga bij voorkeur zo vroeg mogelijk, je ontwijkt in dat geval namelijk de grootste drukte.
Wat kost de entree voor Wat Pho?
Om het complex van Wat Pho binnen te kunnen komen betaal je een bedrag van 200 THB. Kinderen tot 120 centimeter krijgen gratis toegang.
Dit is overigens zonder gids. Wil je met een gids het complex verkennen, kijk dan verderop voor de tours die ik je aanraad.
Wat zijn de kledingvoorschriften voor Wat Pho?
Zoals voor ieder boeddhistische tempel het geval is zul je je schouders en knieën moeten bedekken. Korte broeken, rokjes en tanktops zijn in elk geval niet toegestaan.
Hoe oud is Wat Pho?
Wat Pho werd in 1788 gebouwd onder het bewind van koning Rama I en is de oudste tempel van heel Bangkok. in 1832 stond koning Rama III aan de leiding, die het heiligdom grondig liet renoveren.
Met een oppervlakte van 80.0000 m² is het bovendien een van de grootste tempels van de hoofdstad.
Hoelang heb je nodig om Wat Pho te zien?
Aangezien er behalve Wat Pho nog een aantal andere bezienswaardigheden zijn om te bekijken, raad ik je aan om tenminste 1 uur uit te trekken voor je verblijf.
De Wat Pho Massage School
Wil je genieten van een goede massage? Na een paar uur in de hitte van Bangkok geslenterd te hebben kan ik me dat goed voorstellen.
Bezoek de Wat Pho Massage School die in het paviljoen achterin het complex te vinden is. Buiten dat je een massage kunt ondergaan, heb je hier de mogelijkheid om de fijne kneepjes van het vak te leren.
De kosten voor een traditionele Thaise massage bedragen 260 THB voor een half uur en 420 THB per uur. Je kunt tevens voor een voetmassage gaan, die kost je 280 THB voor een half uur en 420 THB per uur.
Het mag misschien vreemd klinken, een tempel bezoeken om vervolgens neer te ploffen op een matras en je vol overgave te laten masseren. Maar geloof me, het is een ervaring op zich. Je bent in handen van de beste masseurs en therapeuten die jarenlang getraind zijn, op de manier zoals de Thaise cultuur die voorschrijft. Iets dat bij een willekeurig massagesalon op de straten van Bangkok lang niet altijd het geval is.
Deze massageschool is er trouwens al sinds 1955 en leert studenten alles over massages en de traditionele geneeskunde.
Wat Pho combineren met Wat Arun en het Grand Palace
Op veel websites is te lezen dat Wat Pho een ideale bezienswaardigheid is om in een dag samen met Wat Arun en het koninklijk paleis te bezoeken. Op het terrein van het Grand Palace vind je trouwens ook Wat Phra Kaew, de tempel van de Smaragdgroene Boeddha.
Persoonlijk ben ik geen voorstander van zoveel mogelijk willen zien in een korte tijd. Het zou voor mij in ieder geval veel te veel zijn geweest.
Na 1,5 uur tempels gezien te hebben, vond ik het fijn om even wat te eten en weer richting m’n hostel terug te wandelen. Terug naar de rust in plaats van bivakkeren tussen massa’s mensen. Om na Wat Pho naar nog eens twee drukke Bangkok-hoogtepunten te gaan, is echt niet aan mij besteed.
Als ik ergens heenga, wil ik namelijk oog kunnen hebben voor de vele bijzondere details. Wanneer je vermoeid en enigszins verzadigd bent, wordt dit al snel een lastig verhaal.
Echter, ik begrijp ook dat als jij niet alle tijd van de wereld hebt en dit voorlopig je laatste keer Bangkok is, dat je alle drie de plekken gezien wilt hebben. De keuze is aan jou 😉 .
Waar boek je een tour met gids voor Wat Pho?
Zelf heb ik zonder gids het terrein verkend, al moet ik met terugwerkende kracht zeggen dat ik best met iemand op pad had willen gaan die me iets meer over het complex had kunnen vertellen. Denk bijvoorbeeld aan het verhaal van de 108 muntjes, de zolen van de liggende Boeddha en de muurschilderingen. Als je alleen bent, is een tour bovendien een leuke manier om met andere reizigers in contact te komen.
Op het complex van Wat Pho is verder amper informatie die je vertelt waar je naar staat te kijken. Dus, als je besluit zonder gids te gaan, is het op z’n minst aan te raden om je voorafgaand in te lezen. In dit artikel heb ik je in ieder geval al behoorlijk veel verteld.
Wil je met een gids op verkenning?
Via Get Your Guide heb je heel wat leuke opties. Vaak worden Wat Pho met het Royal Palace en soms ook nog Wat Arun bezocht. Zo zie je in relatief korte tijd veel moois en kom je van alles en nog wat te weten. Supergaaf!
Een van de populairdere tours is deze, die Tempel van de Smaragdgroene Boeddha, het Royal Palace, Wat Pho en Wat Arun combineert. Een andere aanrader is deze dagtrip, waarbij je bij dezelfde spots komt maar met een privé-gids.
Hieronder heb ik de vijf meest gekozen Wat Pho-tours voor je neergezet, in een paar klikken heb je jouw favoriet geboekt.
Hoe kom je bij Wat Pho?
Zelf ben ik vanuit Soi Rambuttri naar de liggende Boeddha gelopen. Dit duurt ongeveer 25 minuutjes, als het meezit wat korter. Loop richting het Royal Field, een groot grasveld tegenover het koninklijk paleis, dat op minder dan 10 minuten lopen van Khao San Road te vinden is. De Thaise naam voor deze plek is Sanam Luang.
Vervolgens wandel je naar het Grand Palace. Als je met je hoofd naar het paleis staat, loop je rechts erlangs. Na een paar minuten zie je een bordje waarop staat: ‘Wat Pho’ en je slaat linksaf. Krap 10 minuten verder ben je bij de ingang.
Hoe dichterbij ik kwam, hoe drukker het werd. Ik zag de bekende toeristenbussen stoppen en massa’s mensen rondstruinen. Voor mij meteen meteen weer even een bevestiging dat ik niet van enorme drukte houd.
Behalve lopen is het leuk om met een tuk-tuk richting de tempel te karren. Pas alleen wel op voor scams. Een maat van me overkwam het onlangs nog namelijk. Het, voor velen, inmiddels bekende verhaal dat de tempel gesloten is vanwege een ceremonie en ze een aantal andere plekken voor je in petto hebben. Nou ik zal je zeggen: Wat Pho is nooit gesloten. Laat je dus niet oplichten. De prijs voor dit ritje? Vanaf Khao San Road of Rambuttri Street is 60 THB tot 100 THB voldoende.
Een alternatief is om de boot te nemen naar de Tha Nien Pier, dit kan bijvoorbeeld vanuit de Tha Phra Arthit Pier die vlakbij Soi Rambuttri en Khao San Road ligt. Je kunt deze route ook te voet doen, je wandelt dan langs de rivier. Wil je vervolgens doorgaan richting Wat Arun? Vanaf de Tha Nien Pier pak je de boot naar de Wat Arun Pier, een ritje van een kwartier.
Waar rond Wat Pho raad ik je aan om te overnachten?
Als ik jou was zou ik in de buurt van Khao San Road en Soi Rambuttri je accommodatie boeken. Zelf vind ik Soi Rambuttri het leukst, Khao San Road is meer voor als je een avondje helemaal los wilt gaan. Een ding staat vast: op beide plekken is het een gezellige boel. Ze liggen vlakbij elkaar en zijn daarom goed te combineren.
Een chill hostel is het Bedspread Hostel, wat in een rustig zijstraatje van Rambuttri Street met streetfood-kraampjes ligt. Ergens anders, vlakbij het fijne Saranrom Park, ligt met het populaire Issara by D Hostel een andere aanrader. Je zit op daar op 10 minuutjes lopen van Wat Pho.
Of verblijf een paar nachtjes in Lamphu House Bangkok, een gezellig guesthouse en een icoon in Soi Rambuttri.
Meer comfort en rust heb je bij het zeer goed beoordeelde Priya Boutique House.
Zit je liever in een luxer hotel, kijk dan verderop in Rambuttri Street bij het Chillax Heritage Hotel Khaosan of bij het nabijgelegen Riva Surya Bangkok.
Zoek je een leuke route voor Thailand?
Ga jij backpacken of rondreizen door Thailand en ben je op zoek naar een leuke route? Laat mij je dan een handje helpen. In Backpackgids Thailand heb ik behoorlijk wat avontuurlijke routes door Thailand voor je uitgestippeld, en verder geef ik je een heleboel insider-tips om het maximale uit je reis te halen.
Of je nou de bekendere plekken wilt bezoeken, meer off the beaten track reist of een combinatie zoekt, aan iedere reiswens is gedacht.
Op dit blog heb ik trouwens ook nog een veelzijdige reis voor je uitgestippeld. Je vindt ‘m hier.
Meer lezen over Bangkok en Thailand
Lees je graag meer leuks over Bangkok? Check dan de volgende artikelen:
- De ultieme gids voor Bangkok
- De beruchte backpackersstraat Khao San Road
- Alles over het leuke straatje Soi Rambuttri
- 6 leuke koffietentjes in de buurt van Khao San Road
- De beste streetfood-spots van Bangkok
- Hoe ik Bangkok vlak na corona heb ervaren
- Hoe je van de vliegvelden van Bangkok naar Khao San Road komt
- De gevreesde busreis van Bangkok naar Siem Reap
- Zo reis je van Bangkok naar Koh Phangan
Een compleet overzicht van mijn avonturen, vele tips en een flinke dosis reisinspiratie voor Thailand vind je terug op de Thailand-pagina.
Ga jij Wat Pho bezoeken? Of heb je tips? Laat het weten in de comments 🙂 !
