Reizen als je introvert bent

Afgelopen donderdag keek ik naar mā€™n favoriete serie The Island op Net5 en zagĀ ik Sjoerd,Ā een van de eilandbewoners. Typisch een introvert iemand, een persoon die hetĀ groepsproces te energie-vretend vondĀ en daarom besloot te stoppen en naar huis te gaan.

Ben jij een introvert of extravert persoon? Laat ik eerst eens beginnen met een korte definitie van het begrip ā€˜introvertā€™:

ā€œIntroverte mensen zijn rustig, zeggen niet veel en zijn liever alleen dan in een gezelschap.ā€

Terwijl geldt dat:

ā€œExtraverte mensen personen zijn die naar buiten gekeerd zijn, gericht zijn op de buitenwereld. Extraverte mensen zien zichzelf het liefst omringd door anderen en krijgen energie van dingen doen.ā€

Op basis hiervan kan ik met behoorlijke zekerheid zeggen dat ik meer introvert dan extravert ben. Natuurlijk vind ik het leuk om dingen met vrienden of andere mensen te doen, maar met mate.

Maar hoe zit dit dan met reizen? Is het maken van een reis niet juist bedoeld om backpackers te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen?

Tja, voor veel -zo niet de meeste- mensen is dit inderdaad het geval. Voor mij ligt het net even anders.

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het heus wel prettigĀ om tijdens mā€™n reizen andere reizigers te leren kennen. Maar er komt altijd weer een periodeĀ dat ik tijd nodig heb voor mezelf, dat ik het liefst even alleen ben en geen zin heb om continu sociaal te ā€˜moetenā€™ doen in groepsverband.

Herken je dit gevoel? Dat sociaal doen je soms meer moeite kost dan dat het je energie oplevert? Extraverte personen krijgen juist veel power van contacten, terwijl ik (vaak) liever alleen benĀ en soms in gezelschap.

Ook al ben ik samen met een vriend, zoals een paar jaar geleden op de Perhentians. Dan nog kies ik er regelmatigĀ voor om even zelf op pad te gaan. Zo ben ik daar een hele dag in mā€™n uppie door de jungle gelopen naar het nabijgelegen vissersdorpje van het eiland. Gewoon, omdat ik er behoefte aan had.

Koh Phangan, ook zoiets. Nagenoeg alle backpackers vertrokken de dag na de Full Moon Party, terwijl ik nog een weekje in alle rust op het eilandje ben gebleven om de omgeving te verkennen.

Ook ging ik op Don DetĀ om met twee Engelse gasten. Zij wilden alleen iedere avond op pad. Prima hoor, maar mij niet gezien. Waar zij elke dag de drukte opzochten, bleef ik in 75% van de gevallen bij de bungalow in mā€™n hangmat liggen om mā€™n boek te lezen. Dit deed ik ook omdat ik geen behoefte had om iedere avond bier te drinken.

Het komt er gewoon op neer dat ik,Ā in tegenstelling tot veel personen om me heen, niet die continue drang voel om onder de mensenĀ te moeten zijn.

We moeten iets doen vanavond. Waarom? Kun je jezelf niet vermaken? Ik wel hoorā€¦

Dit maakt alleen reizen natuurlijk des te makkelijker. Ik heb namelijk geen angst als ik een week in mā€™n uppie ergens verblijf.

Enige nuance is op zā€™n plaats. Ook ik ken die momenten dat ik me echt alleen voel, best veel zelfs. Dit had ik bijvoorbeeld in de Filipijnen, waar een van mā€™n AziĆ«-reizen eindigde.

Ik miste een beetje de puf om nog ā€˜sociaal te investerenā€™. In het hostel waar ik verbleef, waren een stuk of zesĀ andere backpackers die met elkaar omgingen. Maar het ontbrak me simpelwegĀ aan energie, zelfs toen ze me mee uit eten namen naar de lokale pizzeria. Ik ging wel mee, maar het kostte me meer krachtĀ dan dat het aanvoelde als een gezellig etentje.

Ik had gewoon geen zin om deel te nemen aan allerlei gesprekken en wƩƩr te moeten investeren in het leren kennen van nieuwe mensen. Misschien was het ook wel de slechte vorm van de dag hoor, maar toch.

Het zorgde ervoor dat ik die dagen overdag vaak alleen in mā€™n bed lag, afgezonderd van iedereen en daarbij dacht: ā€œwat doe ik hier nog?ā€.

Dit was trouwens ook het moment dat ik besloot dat mā€™n trip erop zat. Ik had genoeg gezien en gedaan en was eigenlijk een beetje ā€˜opā€™.

Overigens heb ik veel minder last van dit soort situaties als ik met Ć©Ć©n, maximaal twee mensen omga. Zodra het echter grote groepen worden, zie ik er altijd een beetje tegenop. SomsĀ ook onterecht trouwens hoor, zo blijkt dan achteraf.

Maar als ik terugdenk aan de contacten die ik onderweg heb opgedaan, dan waren dit inderdaad steeds maximaal twee personen waar ik mee optrok. Vaak zelfs maar eentje. Dit zorgt er wat mij betreft voorĀ dat ik mensen Ć©cht leer kennen, meerĀ dan wanneer ik met tientallen mensen gesprekken ‘moet’ voeren.

De reizigers waarmee ik omga, zijn doorgaans personen die ook graag wat tijd voor zichzelf willen hebben. Dus niet continu alles samen willen doen, maar elkaar ook laten als je deze ruimte nodig hebt.

Ik ben sowieso nooit een allemansvriend geweest. Je kent ze wel, die mensen die wel 100 ā€˜vriendenā€™ hebben. Wat mij betreft liever vijf goede buddy’sĀ dan 100 (vage) kennissen. Zo ook op reis dus. Ik ga liever een diepere relatie met iemand aan dan dat ik tig oppervlakkige contacten opdoe.

Vrijuit kijken naar mensen zonder te ‘moeten’, dat Ā vind ik dan wel weer ontspannend. Zeker op reis waar de meest excentrieke figuren langslopen. Een van m’n favoriete plekken hiervoor isĀ Soi Rambuttri in Bangkok: een fijne straatĀ om met mā€™n dagboekje bij een theebarretje te gaan zitten, urenlang reizigers en localsĀ te spotten en mijn gedachten op te schrijven.

Is ontmoeten van andere mensen het doel van reizen? Voor mij niet. Het gaat mij om de ervaringen die ik opdoe. Vaak alleen, soms samen.

Ga jij backpacken in Aziƫ of Australiƫ?

Veilig Backpacken In AziĆ«Dan help ik je graag een handje šŸ™‚ .

Speciaal voor AziĆ«- en AustraliĆ«-backpackers heb ik, samen met een aantal reisexperts, verschillende gidsen ontwikkeld. Ze zitten boordevol routes en waardevolle tips &Ā tricks waarmee jij je reis tot een succes gaat maken.

GeĆÆnteresseerd? Voor meer informatie over de AziĆ«-guides klik hier. Voor de AustraliĆ«-gidsen kun je hier terecht.

Avatar foto
Over de auteur

Backpacker in hart en nieren. Altijd op zoek naar avontuur. Auteur van diverse succesvolle reisgidsen, waaronder 'Backpackgids Aziƫ', 'Backpackgids Australiƫ' en 'Backpackgids Zuid-Amerika'.
17 Antwoorden
    1. Avatar foto
      Robbert

      Fijn dat je jezelf erin herkent. Wat ik ook wil zeggen, is dat introvert zijn wat mij betreft geen zwakte is. Ik denk juist dat het een mooie eigenschap is…

      Hoe ga jij hiermee om tijdens reizen? Ben je veel alleen? Kies je de mensen waarmee je omgaat heel bewust uit?

      Groet,

      Robbert

      1. Marvin Djasmadi

        Hii,

        Herkenbaar. Inderdaad zelf bewust zijn hiervan en dit accepteren en proberen te verbinden met mensen die ook introvert zijn of zelfde flow van reizen hebben zorgen voor minder “eenzaamheid”..

        Groetjes Marvin

      2. Astrid

        Ik kom op je blog uit omdat ik atm aan het sparen ben voor een reis naar/door Latijns-Amerika. Nu zie ik deze reactie van Astrid en vraag me ineens sterk af of ik dit zelf niet ben geweest. In 2016 reisde ik namelijk ook en de manier van typen herken ik van mijzelf. En ik kan me vaag deze pagina herinneren. Grappig.

        Ik kies er vaak voor om met, inderdaad, Ć©Ć©n of twee mensen een wat diepere band aan te gaan. Of eigenlijk gaat dat meer automatisch. Ik trek niet naar grotere groepen toe. Zodra het er 3 (of soms zelfs 2) zijn, dan voel ik me niet zo op mijn gemak meer. Heb ik behoefte aan rust dan hang ik een handdoek voor mijn hostelbed en ga ik daar chillen. Ik heb het idee dat ‘persoon die voor zichzelf bezig is op zijn hostelbed moet je met rust laten’ sowieso een beetje een ongeschreven regel is in hostels. Dus dat komt goed uit.

  1. Chris

    Heey, ook ik kan mij zelf hier heel erg in vinden. Ben nu toevallig een week in Fiji in m’n eentje en totaal geen behoefte om proberen aan te sluiten bij de vele groepjes die ik voorbij zie komen.
    En merk dat als je alleen reist ook veel sneller in aanraking komt met de locals. Zo werd ik paar dagen geleden in Nadi opeens aangesproken door een local, en niet om iets proberen te verkopen, maar die mij mee nam naar een kleine buurt waar juist de Fiji locals waren en verwelkomde mij daar op een traditionele manier in Fiji.

    Voel me alleen wel soms ongemakkelijk de eerste dag wanneer ik ergens geheel alleen naartoe ga en dan totaal onbekend ben met het OV. Dan heb ik toch het liefts wel minstens een bekende bij me.

    1. Avatar foto
      Robbert

      Hey Chris,

      Leuk wat je zegt, ook ik ben met locals in aanraking gekomen juist omdat ik alleen was. Ze spreken je dan sneller aan, logisch ook.

      Ach ja, het OV… Hoe dit werkt, daar ben je meestal vrij snel achter :).

      Hoe is Fiji trouwens? Dit moet wel supermooi zijn he?!

  2. Bouwke

    HĆ© wat fijn. Ik worstel vaak nog een beetje. Vooral met acceptatie van mijn alleen willen zijn. Dat het ok is. Ik vind het namelijk heerlijk. Zeker in de natuur! Maar voel soms ook druk. Nee zeggen. Ben nu in Zuid Amerika met vriendin en ga over een week alleen verder. Kijk er enorm naar uit, maar weet ook dat ik nog een weg moet vinden met mezelf. Ik ga het zien. Deze blog is in ieder geval fijn. X Bouwke

    1. Avatar foto
      Robbert

      Hoi Bouwke,

      Introverte mensen worden vaak als zwakker gezien dan extraverte personen. Extravert wordt geassocieerd met sociaal zijn enzovoorts terwijl introvert het tegenovergestelde is, meer op jezelf zijn. Dit is misschien ook de reden dat je ermee worstelt? Ik denk juist dat het sterk is als je weet wat bij je past en op die manier probeert te leven/reizen.

      Succes en een fijne reis!

  3. Prachtige schets van inderdaad, hoe ook alleen op reis, niet ‘eenzaam’ maar juist verrijkend is voor onze geest en lichaam!
    Rust geeft net energie! Wat veel mensen nog niet juist begrijpen…
    Wat extraverte mensen zien als ‘asociaal’ is eigenlijk heel ‘sociaal’.
    Ik lees bijna nooit in het dagelijkse leven, door te drukke agenda en werk, maar deze blog vind ik voorlopig prachtig! Bedankt!

  4. sterre

    Wauw, dit is precies hoe ik er ook over denk!
    Tegenwoordig staat het backpacken alleen bekend om het ‘ontmoeten’ van anderen en elke avond uitgaan en\of bier drinken (maar dan wel onder een palmboom aan het strand).
    Reizen doe je vanuit je hart, omdat je net even iets anders wilt, in je eentje reizen als introvert zijnde is op rust komen en oprecht kunnen genieten van het reizen zelf. ik ben dus een introvert en houd mijzelf vaak op afstand, dit omdat ik mijzelf ken en weet wat ik aankan en wat niet.

    Soms gezellig een borreltje met anderen en daarna weer verder <3
    Dank voor je mooie verhaal

    1. Avatar foto
      Robbert

      Ik herken me ook wel in jouw woorden, al vind ik het “Elke avond bier drinken/uitgaan” redelijk meevallen… Dit hangt erg af van waar je verblijft. In Bangkok of op Bali zal dit bijvoorbeeld sneller zo zijn dan in wat meer afgelegen gebieden. Maar goed, ik snap je punt wel..

      Dank voor het delen šŸ™‚ !

  5. Lisa

    Ik lees nu pas dit artikel, maar ik vind het echt fijn dat je dit aankaart. Het is namelijk zo dat ik heel graag een paar maanden alleen op reis wil. Backpacken in Thailand lijkt me erg fijn om te starten, maar ik ben ook een persoon die graag even rust heeft. Natuurlijk vind ik het wel fijn om anderen te leren kennen, maar dit hoeft voor mij niet altijd. Deze post stelt me gerust dat ik niet de enige ben. Ook al ben ik gevoelig en een echte introvert, reizen is ook voor mij mogelijk! Dat is een fijne gedachte, want meestal wordt het internet overspoeld met extraverte backpackers. Dus bedankt dat je hier over schreef!

  6. Mirjam

    Kom dit stuk nu pas tegen maar herken je verhaal helemaal. Ik heb pas op werk soort test gedaan waar inderdaad duidelijk uit kwam dat ook ik echt een introvert ben. Had het idee zelf ook al omdat ik heel graag dingen alleen doe en heel erg op mezelf ben. Ik ga in augustus voor het eerst alleen op reis en korte stedentrip maar kijk er nu al naar uit. Alleen ik en mijn rugtas voor de rest niemand die me aan mijn hoofd ā€œzeurenā€. Als dit me bevalt ben ik ook zeker van plan om op zoek te gaan naar die langere reis en de wereld te ontdekken helemaal in mijn eigen bubbel. Dank voor je blog en ga zeker meer lezen

Laat een reactie achter

Over mij

Ik, Robbert, heb begin 2014 alles opgezegd om van reizen mijn leven te maken. Mijn doel is om andere backpackers te ondersteunen en te inspireren met de ervaringen die ik opdoe. Ga jij binnenkort ook op avontuur?

Lees hier mijn persoonlijke verhaal.

Coaching

Zit jij met vragen? Voel je je ergens onzeker over? Kan jij simpelweg wel wat persoonlijke hulp gebruiken met betrekking tot je reis?

Laat mij je dan 1-op-1 coachen, en ga die reis maken waar je van droomt.

Vertel me meer

Mijn reisgidsen

Al jarenlang schrijf ik avontuurlijke backpackgidsen om backpackers te inspireren en te helpen.

En sinds kort heb ik verschillende bundelaanbiedingen beschikbaar, waardoor je gebruik kunt maken van extreem hoge kortingen.

Vertel me meer

Koop je liever een losse gids? Klik dan op een van de banners hieronder:

Banner-Backpackgids-Azie

Banner-Backpackgids-Indonesiƫ

Banner-Backpackgids-Bali

Banner-Backpackgids-Filipijnen

Banner-Backpackgids-Australie-nieuw