10 geweldige dingen om te doen op Nusa Penida

Nusa Penida is een tropische topbestemming die ik in 2017 voor het eerst bezocht. Ik kwam er na het voor mij nogal teleurstellende Gili Air. En wat was ik blij dat ik die keuze had gemaakt.

Want echt, dit is een van de mooiste en meest bijzondere bestemmingen waar ik tot nu toe geweest ben. Zonder te overdrijven.

Het eiland ligt vlakbij Bali, maar als je eenmaal aankomt heb je het idee in een totaal nieuwe wereld te zijn beland. Je vindt er prachtige stukken natuur en kan er allerlei toffe dingen ondernemen. Soms lijkt het bijna nep wat je voor je ziet.

Men spreekt trouwens ook wel over het ‘Bali van de toekomst’, wanneer het gaat over Nusa Penida. Of dit daadwerkelijk zo zal zijn is natuurlijk lastig te zeggen. Vast staat wel dat deze plek steeds populairder wordt om te bezoeken. Mijn advies is daarom om niet al te lang meer te wachten met je bezoek.

Want waar er in 2017 nog vrij weinig mensen op Nusa Penida afkwamen, kom je tegenwoordig nogal eens in heuse selfie-parades terecht. Echter, als je op de juiste tijden gaat en bovendien niet alleen de geijkte bestemmingen bezoekt, valt dit gelukkig allemaal mee.

In dit artikel deel ik 10 hoogtepunten van Nusa Penida met je. Verder geef ik je ook nog een aantal handige tips.

Dus, heb jij zin om eens compleet wat anders te zien én ben je avontuurlijk ingesteld? Lees dan snel even verder.

1. Slaap in een boomhut en voel je een met de natuur

Met meer geluk dan wijsheid was ik nog net op tijd om de boot vanuit Sanur naar Nusa Penida te pakken. Tijdens het ritje kwam ik twee Canadezen tegen die me vertelden dat ze een nacht geboekt hadden in een boomhut. Dit leek me wel wat, dus besloot ik met ze mee te gaan naar de plaats waar het om ging: Nyuh Bengkok Tree House. En daar zou ik geen spijt van krijgen.

In totaal heb ik zeven nachten geslapen in een van de vele tree houses die er te vinden zijn. Een supervette ervaring, weer eens wat anders dan slapen tussen vier stenen muren. Telkens wanneer je over de houten trap omhoogklimt, heb je het idee jaren terug in de tijd te stappen. Het is zo’n typische bestemming waar je van houdt als je midden in de natuur wilt slapen en graag ontsnapt aan de drukte. Ideaal na bijvoorbeeld de Gili-eilanden of het massaal bezochte Bali.

Ik heb wat afgelachen met de eigenaar z’n familie die iedere dag druk bezig waren om het complex verder vorm te geven. Voor mij best wel indrukwekkend om te zien dat ze er alles zelf hebben gemaakt. En erg prettig: de matrassen liggen heerlijk.

Als ik dan toch een nadeel moet noemen, zijn het de luid kraaiende hanen in de vroege morgen. Zo werd ik tijdens mijn eerste nacht al om halfvijf gewekt. (Goede) oordopjes meenemen is wat mij betreft daarom echt een must. Ook is het erg basic, zo zijn er alleen hurktoiletten en koude douches. Voor dat eerste kan even lastig zijn.

Nyuh Bengkok Tree House is trouwens niet de enige boomhut-accommodatie op Nusa Penida. Een andere schitterende spot is Rumah Pohon Tree House. Een betere locatie dan hier ga je niet krijgen. Je zit vlakbij Atuh Beach en hebt vanuit je hutje een prachtig uitzicht op de oceaan. Mijn tip is om vroeg uit de veren te gaan en de magische zonsopkomst vanaf je balkon te bekijken.

Let er wel op dat -vanwege die mooie setting- er veel toeristen op Rumah Pohon Tree House afkomen, en een hele tijd selfies aan het maken zijn. Als ‘bewoner’ van zo’n boomhut kan dit het echte avonturiersgevoel een beetje wegnemen. Tijdig online boeken is overigens aan te raden, aangezien deze accommodatie vaak vol zit.

Andere accommodaties op Nusa Penida

Je kunt ook gewoon in een hotel verblijven natuurlijk, zeker als je behoefte hebt aan meer comfort. Die vind je bijvoorbeeld in Toyapakeh, het drukste dorpje van Nusa Penida. Twee accommodaties met fijne kamers zijn Hotel Arsa Santhi en het Saka Boutique Hotel.

Leuk is trouwens ook om rond Crystal Bay te verblijven. De slaapplekken die ik je hier aanraad zijn The Tinsi en Mahaloka Valley.

Mocht je liever in een hostel tukken, dan heb je diverse opties. Aanraders zijn Hostel Bukit Sangcure, Coastal Inn en het Write Hostel.

2. Geniet van een overweldigend uitzicht op Kelingking Beach vanaf de Karang Dawa Viewpoint

Kelingking Beach is zonder twijfel een van de mooiste stranden die ik ooit heb gezien. Nogal een uitspraak hè? Toch is het echt zo.

Het is een wit-gele zandstrook die wordt omsingeld door reusachtige kliffen en smaragdgroen water. Het uitzicht vanaf de Karang Dawa Viewpoint heeft mij letterlijk de mond doen openvallen. Echt onrealistisch gewoon hoe beeldschoon deze plek is.

Bij aankomst lijkt het in eerste instantie alsof er geen pad naar beneden is, maar deze is er wel degelijk. Eenvoudig is ‘ie echter zeker niet. Je gaat veelal steil omlaag via rotsen en (gladde) zandweggetjes. Gelukkig is er een railing gemaakt van bamboe om jezelf aan vast te houden. Pas alleen goed op, want deze is lang niet altijd even sterk. Zelf ben ik halverwege gestopt omdat ik die dag nog enkele plekken wilde bezichtigen. Het duurt zo’n 40 minuten voor je beneden bent.

Trouwens, kijk tijdens het afdalen ook even de andere kant op. Naar links dus. Daar zie je nog een baai liggen:

Een waar je overigens niet kunt komen. Maar het uitzicht alleen is meer dan genoeg om blij van te worden.

Weet wel dat Kelingking Beach zo ongeveer de meest drukke spot van Nusa Penida is. In 2017 viel het allemaal nog wel mee, maar dingen veranderen snel. De kans is groot dat je in een rij terechtkomt om de bekende foto te maken of om naar beneden te komen. Ga daarom vroeg in de ochtend of later op de middag.

3. Bekijk het natuurwonder Angel’s Billabong

Nadat ik via een nogal hobbelige weg aankom bij de parkeerplaats, arriveer ik via een weggetje door de bossen bij Angel’s Billabong. Een lagune die omringd wordt door kraterlandschap en van water wordt voorzien door de ruige aangrenzende zee. Dit is zo’n welbekende spot waar fotografen, Instagrammers of wie dan ook even stil van zullen worden.

Het is ronduit indrukwekkend om de kracht van de zee van dichtbij te aanschouwen. De intensiteit waarmee het water in dit natuurlijke ‘bad’ terechtkomt, is gigantisch. De golven zijn soms zo enorm, dat ze zelfs over de hoogste rotsblokken slaan.

Ik vraag me ten zeerste af hoe het kan dat ik op foto’s van Wonderful Indonesia mensen ontspannen in het water heb zien dobberen. Er staat niet voor niets een bordje waarop iets geschreven is in de trant van ‘zwemmen verboden’. En dit lijkt me, gezien de onuitputtende natuurkrachten die hier samenkomen, een wijze beslissing.

Opmerking: soms kun je er schijnbaar wel zwemmen. Meerdere Penida-reizigers die ik de afgelopen tijd gesproken heb, hebben dit bevestigd. Ik kwam er simpelweg op het verkeerde moment toen de zee te ruig was. Het is wat dat betreft ook een beetje geluk hebben.

4. En loop even door naar Broken Beach

Als je via de hobbelige weg verder wandelt, kom je enige minuten later uit bij Broken Beach, ook bekend als Pasih Uug Beach. Anders dan de naam doet vermoeden, is er geen strand om op te relaxen.

Ja oké, vanaf de klif is inderdaad een zandstrook te zien. Echter, erheen gaan is onmogelijk. Niet dit ‘strand’ maar de imposante rotsformaties eisen hier de aandacht op. En dan met name de door de natuur gevormde brug met de halve cirkel waar de zee in hoog tempo doorheen stroomt.

Wanneer ik weer bij m’n scooter ben om de nogal avontuurlijke route terug te rijden, krijg ik de vraag van een Australiër of ik z’n zus achterop wil nemen. Hun moeder is er namelijk ook nog bij, en de heenweg met drie mensen op een scooter was niet al te comfortabel verlopen. Eerlijk gezegd heb ik daar, gezien de erbarmelijke staat van de weg en het forse extra gewicht, weinig trek in. Ik ben toch maar zo gastvrij om het te doen.

5. Bewonder Atuh Beach en Diamond Beach vanaf een immense klif

Atuh Beach, net als Kelingking Beach, een onwerkelijk mooie plek op Nusa Penida. Nadat je, wederom via een slechte weg, aankomt bij een poort die de ingang vormt, loop je omhoog naar het toppunt van de klif. Voor je daar bent, zie je beneden al het droomstrand liggen, met de uit het water rijzende rotsblokken. De naam is Diamond Beach. Het landschap doet je denken aan de Twelve Apostles in Victoria, Australië. Ik wist echt niet wat ik zag, zo betoverend mooi is het er. Het lijkt helemaal niet op Indonesië, maar toch is het zo.

Wanneer je nog even verder wandelt, kom je bij de top van de klif uit. Daar staat een verlaten huisje, bijna spookachtig. Of zou er stiekem toch iemand wonen? Als je nog een plaats zoekt voor de perfecte panoramafoto, dan moet je op dit punt zijn. Rechts van je ligt het voorgenoemde Lebah Ampoak, voor je zie je talloze megarotsen uit het water komen en aan de andere kant bevindt zich een wederom een strand: Atuh Beach. Het water heeft verschillende kleuren, wat het geheel uiterst bijzonder maakt.

Atuh Beach kun je via een steile trap langs de heuvel bereiken. Overigens een relatief eitje vergeleken met de weg naar Kelingking Beach of het later te noemen Guyangan. Eenmaal beneden, is het heerlijk om een kokosnoot te bestellen en jezelf op een zitzak neer te laten ploffen. Het is, gezien de vele rotsen en stenen, helaas niet de ideale plek om te zwemmen.

Voorheen was het trouwens niet mogelijk om naar Diamond Beach te lopen, maar sinds 2019 is er een trap die het bezoeken van dit pareltje mogelijk maakt. En zeg nou zelf als je naar de onderstaande foto kijkt, je zou wel gek zijn om het niet te doen toch?

6. Woon een ondergrondse ceremonie bij in Goa Giri Putri

Voordat ik naar Atuh Beach reed, maakte ik een stop bij Goa Giri Putri. Een heilige plaats waar locals bijeenkomen voor Hindoe-ceremonies. Er zou zich hier een grot bevinden waarin ‘het’ allemaal gebeurt.

Ik doe wat van me verwacht wordt, en huur een sarong om m’n beneden te bedekken. Net als ik via de lange trap naar beneden loop aangezien de grot onvindbaar is, roept een van de medewerkers naar me. “Cave?” Inderdaad, die wil ik zien. Ik voel me zo’n typische toerist die aapjes komt kijken en heb het idee dat we als bezoekers de locals storen. Maar goed, ik word uitgenodigd dus ik doe het.

Nadat ik met heilig water besprenkeld ben, beland ik, via een miniscule en mysterieuze ingang die goed zou passen in een fantasieboek, in een megagrot. Iets wat ik totaal niet had verwacht aan de buitenkant.

Binnen staan tempeltjes waarbij grote groepen aan het bidden zijn en offers doen. Het is er trouwens snikheet. Nogmaals, helemaal gepast voelt mijn bezoek hier niet, maar wat een speciale ervaring.

Mocht je niks met spiritualisme hebben, dan is de kans groot dat je dit wel hebt na een bezoek aan deze ondergrondse openbaring.

7. Stel je hoogtevrees op de proef tijdens de weg naar de Guyangan Waterfall

Moet ik het eigenlijk nog wel zeggen? Ook de weg naar Guyangan (soms Peguyangang genoemd) is simpelweg superslecht. Het mooie aan Nusa Penida is echter dat je na vrijwel iedere grote inspanning beloond wordt met ongekende schoonheid. Zo ook bij de waterval van Guyangan.

Ik kan je zeggen: ik heb best wel hoogtevrees. Dit merkte ik al op de afdaling (naja eerder afgrond) die leidt naar Kelingking Beach, alleen bij Guyangan is het misschien nog wel erger. Gelukkig zijn het meerdere trappen die je uiteindelijk naar de tempel -Pura Segara Kidul- brengen, in plaats van gladde zandweggetjes en rotsen. Het schijnen liefst 700 treden te zijn. Prima, ik ben niet vies van een beetje inspanning.

In het begin lijkt het allemaal mee te vallen, tot ik bij een blauwe trap aankom die met geen mogelijkheid steiler gebouwd zou kunnen zijn. Naast me een diepe afgrond en tussen de treden door zie ik de beangtigende diepte.

Ik doe het toch, en lijk, behalve fysiek, ook mentaal stappen te maken.

Uiteindelijk kom ik langs meerdere van dit soort stalen trappen, die afgegaan moeten worden om bij het eindpunt te komen. Helaas zitten er soms ook krakkemikkige houten exemplaren tussen die in geen jaren gecheckt lijken te zijn.

Op het eind krijg ik te maken met een soort bruggetje met zeer fragiel ogende treden. Tussen die treden kijk je tientallen meters naar beneden. Het doet me besluiten om te stoppen en de laatste horde naar de tempel en de waterval, die overigens weinig bijzonder blijkt als ik ‘m op afstand zie, niet te nemen. Ook omdat er simpelweg geen controle is. Dit is eigenlijk, en verrassend genoeg, het enige punt waar ik dichtklap.

Ik kijk goed waar ik sta en geniet liever van het schitterende uitzicht en het klotsende geluid van de golven die kapotslaan op de kliffen. Op de weg terug zie ik van grote hoogte talloze manta rays in het water zwemmen.

Inmiddels is het pad om over te lopen gelukkig verbeterd, waardoor je veel makkelijker bij de tempel en de waterval uit kunt komen. Doe dit zeker, want zwemmen in de natuurlijke infinity pool onder deze waterval met het bijkomende uitzicht is de ultieme beloning van de vele zweetdruppels die de klautertocht je heeft gekost. Een sarong -die kun je er huren- of lange broek is overigens wel vereist om naar de tempel te gaan.

8. Verkwik jezelf in de Tembeling Natural Pools

In eerste instantie ben ik ietwat teleurgesteld als ik aankom bij de Tembeling Forest. Het is zeker een mooi stukje natuur, zelfs een beetje sprookjesachtig met het bos en de kleine tempel, maar het verwachte ‘natuurbad’ zie ik niet.

Net op het moment wanneer ik weer terug naar boven wil gaan, merk ik gelukkig op dat er nog een weg is die verder naar beneden loopt. Het is het zeegeluid wat me doet vermoeden dat er meer is. Geen mensen, alleen een aap is getuige van mijn aanwezigheid.

Uiteindelijk zie ik de zee met daarvoor een kraakhelder beekje waarin vers bronwater stroomt. Verder is er een kleine waterval. Het is een rustgevende plek middenin de wildernis. De ideale bestemming om jezelf eens lekker op te frissen. Er zouden meerdere poelen moeten liggen, die lijken echter droog te staan.

Specialer vind ik eerlijk gezegd de naastgelegen minigrot van waaruit ik een soort tempeltjes zie. Als ik dichterbij kom, blijken het steentjes die op elkaar gestapeld liggen.

Op de achtergrond gaat de zee flink tekeer en ook hier zijn de kliffen wederom fascinerend.

9. Eet local food op de night market

Het betere lokale eten van het eiland vind je zonder twijfel op de plaatselijke avondmarkt. Fijn aan dit soort plekjes is bovendien dat het je doorgaans nauwelijks wat kost en je gezellig tussen de locals zit.

Probeer zeker eens de ‘martabak manis’ of ‘martabak telor’. De eerste is een soort dikke pannenkoek met topping naar keuze. Ik pak altijd nootjes en chocola 😀 . Martabak telor is een mengsel van deeg, eieren (’telor’ betekent ei), wat groenten en eventueel kip ander vlees. Na gefrituurd te zijn, krijg je een heerlijk krokant ding, een soort hartig taartje. De martabak manis (‘manis betekent zoet) is lekker als je avondeten gezakt is en je behoefte hebt aan wat zoets. Martabak manis wordt overigens ook ’terang bulan’ genoemd.

Je vindt de night market in Sampalan, vlakbij Kutampi Beach en Mentigi Beach. Iedere avond zo rond 18.00 uur kun je er terecht.

10. Relax en geniet van een spectaculaire zonsondergang bij Amok Sunset

Amok Sunset is een pracht van een plek om je dag in stijl af te sluiten. Ja oké, de menukaart is voor lokale begrippen aan de prijzige kant, maar je krijgt er een hoop voor terug.

Zo is er een infinity pool met ligstoelen om lekker te chillen. Vanuit het zwembad -of je stoel- heb je bovendien een fantastisch uitzicht op de zee en Gunung Agung – de bekende vulkaan op Bali. Ook zijn er zogenaamde ’treetop nests’ waar je met vier personen in kunt zitten.

Kom tijdens de zonsondergang, want je ziet de zon dan langzaam achter wat heuvels verdwijnen waarna -met wat geluk natuurlijk- een schouwspel van kleuren ontstaat.

Amok Sunset ligt overigens redelijk afgelegen en je zult ook hier over een niet al te makkelijk stuk moeten rijden. Maar zijn afgelegen plekjes vaak juist niet de mooiere 😉 ?

Crystal Bay: niet erg bijzonder

Crystal Bay is wat mij betreft een normaal strand. Lang niet zo mooi als bijvoorbeeld Kelingking Beach, Atuh Beach of Lebah Ampoak. Erg druk, geen parelwit zand en vrij donker water. Nu weet ik dat sommige plaatjes op Google anders beweren, alleen eigen onderzoek liegt nooit. Het is daarentegen wel een ideale bestemming om met een drankje de zonsondergang te bekijken of om te zwemmen.

Hoe zit het met de wegen op Nusa Penida?

De hoofdweg op het eiland is echt hartstikke goed. Verbazingwekkend bijna, voor Indonesische begrippen. Bovendien is het op de meeste plekken lekker rustig, geen Kuta– of Ubud-praktijken dus.

De ‘problemen’ ontstaan wanneer je deze weg verlaat om uit te wijken naar de hotspots. Met name de wegen naar Kelingking Beach, de Guyangan Waterfall, Atuh Beach en Angel’s Billabong en Broken Beach vormen een flinke uitdaging.

Of eigenlijk moet ik zeggen ‘vormden een flinken uitdaging’…

Begin 2020 heeft men de wegen namelijk behoorlijk onder handen genomen en is er asfalt neergelegd, bijvoorbeeld de weg naar Angel’s Billabong en Broken Beach. Maar ook de weg die naar Atuh Beach leidt. De wegen om bij deze plekken te komen waren -zoals je in m’n bovenstaande verslag kunt lezen- ronduit dramatisch. Zand, steentjes en hier en daar rotsblokken; je kent het wel. Dit is dus verleden tijd en de reistijden naar de meeste bezienswaardigheden zijn daarmee aanzienlijk verminderd.

Scooter rijden op Nusa Penida is daarom allemaal een stukje eenvoudiger geworden, al zijn er nog steeds wegen waar je extra goed uit moet kijken. Voor de wegen zelf, maar ook voor roekeloos rijdende trucks.

Maar  persoonlijk heb ik me -ook toen de de wegen nog vrij dramatisch waren- geen moment onveilig gevoeld, en dat zeg ik als onervaren scooter-rijder. Bovendien is de situatie -als gezegd- verbeterd. Laat je dus niet afschrikken door de spookverhalen die mensen nogal eens verspreiden.

Als ik me toentertijd wat aangetrokken had van de verhalen die ik las, zou ik me misschien ook tegen hebben laten houden. ‘Gewoon doen’, is soms het beste motto. Ja toch?

Een motorbike (75.000 IDR per dag ~ 4,70 euro) heb je echt nodig, anders ben je veroordeeld tot (dure) tours waarbij je ook nog eens heel de dag in een auto zit. Zo nu en dan heb ik mensen op mountainbikes zien rijden, maar deze blijken schaars.

Zijn de bezienswaardigheden gratis te bezoeken?

Voor sommige hoogtepunten zal je een klein bedrag moeten betalen om je scooter te parkeren. Dit komt doorgaans neer op 5.000 IDR (0,30 euro). In het geval van Atuh Beach zal je, behalve het parkeergeld, ook zoiets kwijt zijn voor de ‘entree’.

Kun je pinnen op Nusa Penida?

Ja, maar let op! Ikzelf heb een bankpas van ING en kon met geen mogelijkheid geld pinnen op het eiland. Er zijn slechts twee bankautomaten -BRI en BPD- aanwezig. Gelukkig is er dan nog een creditcard die je uit de brand kan helpen, helaas betaal je bij ING dan wel tweemaal zoveel. Voor mij werken BNI en Maybank overigens wel altijd in Indonesië.

Is snorkelen rond Nusa Penida de moeite?

Helaas heb ik niet gesnorkeld, aangezien het iedere dag te hard waaide. Wel heb ik enkele tips gekregen van een vriendin uit Yogyakarta.

Zo kun je bij Manta Point tussen de mantaroggen zwemmen, een bijzondere ervaring die je maar op weinig plekken kunt meemaken. Naast snorkelen, kun je er tevens goed duiken.

Het is trouwens zo dat de kans zeer groot is op het spotten van deze manta rays. Sterker nog: ik heb van andere backpackers gehoord dat je niet verbaasd moet opkijken als er vijf of meer van zulke grote vissen vlakbij je komen. En dat wel voor tientallen minuten lang. Ze zijn in ieder geval verre van bang voor je.

Verder gaf ze me de tip om te gaan snorkelen bij Gamat Bay. Ze heeft daar de mooiste koralen en vissen uit haar leven gezien. Ze vond het zelfs indrukwekkender dan het het onderwaterleven rond Karimunjawa, een van de beste spots waar ik ooit gesnorkeld heb.

Kortom: snorkelen bij Nusa Penida is een absolute must. Ik baal ervan dat ik dit niet heb kunnen doen.

Zijn er goede koffiezaakjes op Nusa Penida?

Waar er in 2017 nog geen enkele espresso te vinden was op Nusa Penida, is dit in 2020 helemaal anders. En gelukkig maar 😀 .

Ik raad je in ieder geval aan om naar Penida Espresso te gaan voor een heerlijk ontbijt. Wat denk je bijvoorbeeld van een sterke koffie gecombineerd met een verse smoothie bowl?

Een andere tip is het Secret Penida Cafe, waar je behalve goede koffie ook lekker en gezond kunt eten. De salades smaken hier bijvoorbeeld echt super. Mocht je wat werk willen doen op je laptop, dan is dit trouwens ook een prima plek om te gaan zitten.

Hoeveel dagen adviseer ik je te gaan?

Tenminste drie dagen. Ik ben mensen tegengekomen die een dagtrip deden vanaf Nusa Lembongan, maar vervolgens spijt hadden dat ze niet langer gebleven waren.

De bezienswaardigheden heb ik in drie verschillende dagen bezocht. Het rondrijden vergt energie en bovendien leer je het eiland pas echt kennen als je er wat langer blijft. Oftewel: neem de tijd als je die hebt.

Ik heb de volgende routesuggestie voor je:

• Dag 1: Goa Giri Putri en Atuh Beach.
• Dag 2: Kelingking Beach, Angel’s Billabong en Broken Beach – eventueel afsluiten bij Amok Sunset.
• Dag 3: Tembeling Natural Pools en Guyangan Waterfall.

Echter, gezien de verbeterde wegen kun je ook meerdere van deze hoogtepunten per dag bezoeken. Dit is natuurlijk aan jou, het ligt eraan hoelang je op Nusa Penida wilt blijven én hoe vol je je dagen wilt stoppen.

Waar verblijven de meeste backpackers?

Zonder twijfel rond het dorpje Toyapakeh. Het is een levendig plaatsje met een mix tussen locals en toeristen. Er is iedere dag een markt waar je groenten, fruit en dergelijke kunt halen en je hebt er gezellige eetkraampjes en lokale shops. Goed om te weten is dat er ook een moskee aanwezig is. Als je dit niet gewend bent, kan het, zeker midden in de nacht, een onaangename verrassing zijn. Ik meld het daarom maar even 🙂 .

Toyapakeh is tevens de plaats waar je met de boot aankomt. Je kunt er daarom direct naartoe lopen.

Nyuh Bengkok Tree House, mijn favoriete accommodatie waarover ik eerder sprak, ligt er zo’n vijf kilometer vandaan, in een veel rustigere omgeving. Het is dus maar net wat je zoekt.

Hoe kom je op Nusa Penida?

Er zijn best wat mogelijkheden om het eiland te bereiken. Hieronder noem ik de meest populaire.

Vanaf Sanur ben je met de speedboot al in een half uurtje op Nusa Penida. Ik ben gereisd met touroperator Angel Billabong en heb bij de haven een retourtje gekocht voor 350.000 IDR (22 euro). Onderhandelen kan, de normale prijs is namelijk 400.000 IDR (25 euro). Met geluk had ik nog net de laatste boot, die om halfvijf in de middag vertrok. Ik heb (veel) andere toeristen gezien die voor een enkeltje 400.000 IDR (25 euro) hebben betaald, NIET doen.

Een andere optie op Bali is Padang Bai. Daar kun je de ferry (reistijd anderhalf uur) of een speedboot (45 minuten) pakken.

Kom je vanaf Nusa Lembongan, dan is de ferry (een uur) een optie. Of je chartert een speedboot (20 minuten). Dit laatste is relatief prijzig.

Zelf ben ik gekomen vanaf Gili Air. Er was geen speedboot naar Sanur, dus moest ik eerst richting Serangan (2 uur) via Bangsal (Lombok). Vervolgens een transfer naar de haven van Sanur (half uur) waar ik op de boot stapte naar Nusa Penida (zie boven). Je zou zeggen dat reizen via Nusa Lembongan logischer is, maar dit is (helaas) een stuk duurder.