Kuta, het is een plaats in het zuiden van Lombok die met name bekendstaat om de goede surfmogelijkheden en de schitterende stranden die in de omgeving te vinden zijn. Ik ben op de motorbike gesprongen en heb al roadtrippend meerdere van deze prachtige spots bezocht.
Behalve mijn strandervaringen, geef ik antwoord op enkele vragen die je wellicht hebt als je naar dit kustplaatsje gaat afreizen.
Maar nu dus eerst de stranden…
Tanjung Aan
Tanjung Aan is een werkelijk waar prachtig strand met een gigantisch lange en brede zandstrook. Ze ligt op ongeveer zes kilometer ten oosten van Kuta-centrum. Voor mij in ideale afstand om hardlopend af te leggen, wat ik dan ook gedaan heb.
Op het moment dat ik aankom, doet het witte zand in combinatie met de felle zon serieus pijn aan m’n ogen. Verder word ik redelijk verrast door een wandelende koe die in alle rust in de branding wandelt:
Ik raad je aan om naar de linkerkant (met je hoofd naar de zee gezien) te lopen en daar op de rots te klimmen. Het uitzicht over de oceaan, de bergen en de zandvlaktes aan beide kanten, is ronduit geweldig:
Mawun Beach
Mawun Beach is de eerste plek waar ik stop tijdens mijn mini-roadtrip langs de zuidwestelijke kust van Lombok. Bij aankomst wordt al snel duidelijk dat ik geld moet betalen om binnen te komen: 10.000 IDR (0,65 euro).
Het is er bijzonder mooi en net als Tanjung Aan is ook dit strand bijna reusachtig te noemen. Ik besluit m’n schoenen uit te doen en die bij de scooter te leggen. Eenmaal op het zand, blijkt dat m’n voeten er compleet in wegzakken. Het lijkt bijna drijfzand waar ik op loop.
Hoe meer ik naar links wandel, hoe ondieper de zee wordt. Er staan hier talloze locals in het ondiepe water te vissen naar inktvis, mosselen, garnalen en andere eetbare diertjes uit de zee. Speciaal om te zien:
Wanneer ik vanaf de rechterkant terugwandel naar het begin, haal ik nog even een verse ananas. Geserveerd op een stokje, waardoor het eruitziet als een ijsje. Dat, ananas en kokosnoot, wordt me aan de lopende band aangeboden. De smaak? Verrukkelijk.
Er zijn trouwens best wat toeristen te vinden op Mawun Beach, maar omdat het strand zó groot is, heb je dit idee helemaal niet. Zoek een plek voor jezelf en geniet van de ruige golven die tegen de rotsen slaan, of neem een verfrissende duik in het groenblauwe water.
Pantai Tampah
Wil je een plek hebben waar nagenoeg niemand te vinden is? Rijd dan even verder naar Pantai Tampah. Wederom is ook deze baai immens te noemen. Het enige verschil met Mawun Beach, is dat ik er werkelijk niemand zie. En dat er niet betaald hoeft te worden.
Net wanneer ik weg wil rijden, komt er een jongetje naar me toe dat wat vragen aan me stelt. Eindelijk een keer niet om iets te verkopen. We komen tot een klein gesprek en hij blijkt in de basic-hut te wonen die naast me staat. We sluiten af met hand en een lach.
Mawi Beach
Rond een uur of half vijf ben ik aanbeland bij de ingang van het surfstrand Mawi Beach. Eerst betalen, anders kom ik er niet in. Wederom 10.000 IDR (0,65 euro), al laat de aardige jongen me voor de helft binnen. Dit, omdat het al laat is en ik enkel een kijkje wil nemen.
Na een behoorlijk slechte weg waarop ik zeker nog 10 minuten moet rijden, kom ik uiteindelijk bij het strand. Pantai Mawi is niet zozeer spectaculair door het typische witte zand, zoals ik op andere plekken heb gezien, maar met name vanwege het ruige steenachtige landschap waaruit ze bestaat.
Ik neem plaats op een van de stoeltjes in het restaurant om van het uitzicht te genieten. Hier en daar zie ik van die typische surfdudes met hun plank in de weer en twee backpackers spelen wat met kaarten.
In tegenstelling tot eerder vandaag, is de lucht niet meer strakblauw. Maar eerlijk gezegd realiseer ik me dat bewolking soms nog wel voor een mooier effect kan zorgen:
Even later spring ik op m’n scooter om via de eerder genoemde slechte weg weer terug te gaan naar de tien keer betere hoofdweg. Daar stop ik bij de eerste de beste warung om een gegrilde vis met rijst te eten. Als ik om half zeven weer terug ben in Kuta, zit mijn roadtrip voor vandaag erop.
Welke stranden zijn er nog meer rond Kuta?
Er zijn nog zoveel meer stranden om te ontdekken. Vanaf Mawi Beach kun je verder richting het westen rijden en je komt nog heel wat prachtige baaitjes tegen. Eigenlijk is alles mooi, maar een aanrader is Pantai Tomang-Omang. Eerder al kom je langs het schitterende Pantai Lancing.
Wil je leren surfen, dan is Selong Belanak Beach waar je moet zijn. Weet wel dat het er vrij druk kan worden. De meer gevorderde surfer kan naar het eerder genoemde Mawi Beach gaan.
Aan de oostkant van Kuta heb je trouwens ook nog enkele prachtstranden liggen. Een daarvan is Seger Beach. Verder weg, op zo’n 2,5 uur van Kuta, ligt Pink Beach. Maar om nou te zeggen dat ze echt roze kleurt? Nee.
Het hoofdstrand waar je vanuit het centrum heenloopt, Kuta Beach, vind ik vergeleken met de andere stranden weinig bijzonder. Ook zie je er er relatief veel verkopers, met name kinderen, die je (te) vaak aanspreken.
Zijn de stranden gratis om te bezoeken?
Veel helaas niet. Vaak wordt er een entree gevraagd van 10.000 IDR (0,65 euro). Bij de meer verlaten baaitjes is dit overigens niet het geval. En gelukkig maar. Het haalt voor mij namelijk het vrije gevoel een beetje weg als je steeds moet betalen. Aan de andere kant help je de locals er natuurlijk wel mee en gaat het telkens om een schijntje.
Wat kost het huren van een scooter in Kuta?
Per dag betaal je 50.000 IDR. Omgerekend is dit ongeveer 3,35 euro. Onderhandelen is mogelijk als je wat later op de dag gaat. Zo ben ik zelf rond half twee op pad gegaan en heb ‘m voor 35.000 IDR (2,35 euro) meegekregen. Benzine koop je langs de weg bij locals die flessen met deze brandstof hebben staan. De prijs hiervoor is 10.000 IDR (0,65 euro) per liter.
Scooters zijn overigens nagenoeg overal te huur. Zelf heb ik er een via m’n homestay geregeld.
Welke accommodaties raad ik aan in Kuta?
Op Booking.com las ik goede recensies over Mimi Homestay. Toen ik daar werd afgezet, bleek alleen dat ze al volgeboekt zat. Bovendien was de prijs wat aan de hoge kant.
Per toeval liep ik even daarna een stelletje tegen het lijf dat in Kuala Lumpur bij me in de bus zat. Zij adviseerden me Banana Homestay. Basic, maar wel supercheap en in het centrum. 120.000 IDR (8 euro) voor twee personen, in mijn eentje heb ik er 100.000 IDR (6,65 euro) van kunnen maken. Inclusief een banana pancake en thee of koffie als ontbijt. Dit is voor ‘Kuta-begrippen’ echt spotgoedkoop. Bij veel homestays ben je omgerekend namelijk al rap 20 euro of meer kwijt. Wanneer je voor langere tijd alleen reist, is dat waarschijnlijk niet waar je op zit te wachten.
Heb je wat meer budget te besteden dan pak ‘m beet 10 euro, of reis je samen en kun je de kosten splitten? Dan is Yuli’s Homestay een leuke accommodatie om te verblijven.
Een superfijn hotel op 400 meter van het strand is het Sikara Lombok Hotel, leuke bungalows heb je bij Majango Bungalows en een nice boetiekhotel is het El Tropico Boutique Hotel. Of ga voor het extreem goed beoordeelde Rascals Hotel. Zit je, tot slot, liever in een hostel? Check dan in bij het Waiwas Hostel.
Welke zaakjes raad ik je aan qua eten en drinken?
Uiteraard is het merendeel van de restaurants voor onze begrippen goedkoop. Maar als je al een tijd op reis bent, dan weet je dat 15.000 IDR (1 euro) voor nasi goreng of gado-gado de lokale prijs is. In Kuta betaal je op veel plekken al snel 35.000 IDR (2,35 euro) voor het meest eenvoudige rijstgerecht. Bij Warung Jawa 1 is dit gelukkig niet het geval. Bovendien zijn de gerechten er erg lekker. Datzelfde geldt voor Warung Jawa 2.
Wil je bij een net wat meer restaurant-achtig tentje eten waar het nog altijd redelijk goedkoop (en lekker) is? Dan is Warung Flora mijn aanrader.
Voor wat luxere hap is The Hut Restaurant Kuta echt een must om een hapje te eten. Ze hebben er van alles, denk aan luxe salade’s, fruitsappen en zelfgemaakte worteltaartjes. Maar bijvoorbeeld ook pita met falafel, lavacake en kip-kerrie.
Enne, als je nog een fijn koffietentje zoekt, check dan het Kenza Cafe & Restaurant. Ook Bush Radio en Gratitude zijn aanraders voor een lekker bakkie trouwens.
Hoe kom je van Lombok Airport naar Kuta?
Toen ik vanuit Kuala Lumpur aankwam op de luchthaven van Lombok, dacht ik gebruik te kunnen maken van Grab, Uber of Gojek om goedkoop naar Kuta te kunnen komen. Dit bleek helaas niet mogelijk te zijn.
Maar, wat ik je aanraad is om naar de counter te lopen en te vragen naar een metertaxi. Deze brengt je voor rond de 75.000 IDR (5 euro) naar het centrum van Kuta. Zelf ben ik twee andere reizigers tegengekomen die ook die kant op wilden, waardoor het per persoon slechts 25.000 IDR (1,65 euro) kostte. De rit duurt zo’n 20 minuten.
Kuta: authentiek of toch niet?
Op veel website lees ik dat Kuta een nog authentiek vissersplaatsje is. Dit vind ik eerlijk gezegd wel meevallen.
Het barst er namelijk van de tourbureaus, Westerse restaurants en bars waar tot laat in de avond muziek wordt gedraaid.
Loop je door de hoofdstraat, dan word je behoorlijk vaak aangesproken door medewerkers die je naar binnen willen loodsen of met de welbekende vragen: “Transport?” en “What are you doing today?” komen
Bovendien wordt er op talloze locaties hard gewerkt aan het opzetten van resorts, hotels en is men een soort vernieuwde boulevard aan het bouwen bij Kuta Beach.
Een andere keerzijde van het groeiend aantal toeristen, zijn de vele kinderen die je continu aanspreken of je een armbandje van ze wilt kopen. Nee zeggen is meestal niet voldoende, aangezien ze blijven doorgaan. Persoonlijk vind ik zulk gedrag best irritant, aan de andere kant is het triest om te weten dat ze in de meeste gevallen door hun ouders worden gestuurd en dat vaak tot na twaalven in de nacht. Dit is in ieder geval wat ik van diverse locals heb gehoord.
En dan zijn er nog de vrouwen rond het strand, die maar blijven vragen of je een sarong van ze wilt kopen. Nee sorry, ik probeer mijn backpack zo licht mogelijk te houden en koop liever geen spullen die ik toch niet gebruik. Deze gedachte is alleen moeilijk aan ze uit te leggen.
Gezellig is het zeker in het levendige Kuta, maar voor het lokale gevoel zal je toch echt verder moeten kijken dan het plaatsje zelf. Dat is mijn mening althans. Nee, ketens als Starbucks, Macdonalds en Pizza Hut vind je er niet. Maar over een jaar of vijf kan dit zomaar zo zijn.
Vragen of tips over Kuta? Laat het in de reacties weten.
