De geheime Gili-eilanden, de Secret Gili’s en de Hidden Gili’s…
Je hebt er misschien al eens van gehoord en bent nieuwsgierig geworden. Immers, zodra het woordje ‘geheim’ of ‘verborgen’ valt, ontstaat er al gauw een zekere interesse bij de gemiddelde persoon.
Gili Nanggu, Gili Kedis en Gili Sudak zijn drie kleine bounty-eilandjes ten zuidwesten van Lombok, en worden nogal eens als geheim of onontdekt bestempeld.
De vraag is nu alleen: zijn het daadwerkelijk geheimpjes, of heeft de meute ze intussen eigenlijk al ontdekt? En bovendien, hoe is het snorkelen er? En zijn het de paradijsjes zoals je veelal leest?
Het antwoord daarop ga ik je in dit artikel geven, want ikzelf ben onlangs naar alle drie de Gili’s geweest vanuit het zuidwestelijke Sekotong. Verder zal ik je de praktische info plus een aantal tips geven, voor als ook jij van plan bent om ze te bezoeken.
Eilandhoppen en snorkelen bij Gili Nanggu, Kedis en Sudak: mijn ervaringen
Ik ben ’s ochtends om 9 uur op de vissersboot -een ‘perahu’- gestapt bij het in de bossen verstopte Catappa Village, samen met een Engels gezinnetje. Altijd een heerlijk gevoel: de wind in je haren, tanktoppie en zwembroek aan, onderweg naar omgevingen om van te dromen.
De eerste stop lag slechts 10 minuten verderop en was Gili Nanggu. Later meerden we aan bij Gili Kedis en Gili Sudak.
Lees lekker verder, want ik deel mijn ervaringen hieronder met je.
Gili Nanggu
Zoals ik al zei trapten we het avontuur af met Gili Nanggu, het meest bekende eiland van deze regio. Vooral geroemd vanwege de levendige onderwaterwereld. Nou, dat wilde ik wel eens meemaken uiteraard…
Omdat we vroeg vertrokken waren en buiten het seizoen reisden, bleken er op twee stelletjes na geen andere toeristen rond te lopen. Alvast een goed begin dus. Da’s in het hoogseizoen trouwens een volstrekt ander verhaal, zo liet onze gids Budi doorschemeren. Nope, Gili Nanggu is al lang geen geheim meer.
Budi is een local die voorheen visser was maar later bij het resort is komen werken, onder andere om als gids mee op pad te gaan tijdens boottripjes. Zijn ogen hebben iets mysterieus en de onschuld van een kind. Ook een opvallende grijstint, zeker niet bepaald typisch Indonesisch. Z’n haren zijn lang, zwart en glanzend. Z’n donkere gezicht wordt gevormd door zachte lijnen en zijn bouw is frêle. Hij heeft wat weg van een Indiaan, heel anders vergeleken met ons vaak nogal knoestige Nederlanders.
Anyway, eenmaal op het strand vroeg ik vol verwachting waar precies het mooiste van Gili Nanggu te vinden is op snorkelgebied. Budi wees vervolgens resoluut naar het meest zuidelijke puntje, ik kreeg er zin in.
Snorkelmasker op en samen met de jonge vader van het gezin achter hem aan het heldere, kalme water in. Moeder bleef achter met haar kroost.
M’n enthousiasme veranderde rap in een staat van gelatenheid. Het zicht was ronduit belabberd en er viel zodoende weinig echt boeiends te bewonderen. De foto’s die we met de GoPro gemaakt hebben zijn van dusdanig zielige kwaliteit, waardoor het geen zin heeft om ze te delen.
Wat ik wel zag waren harde, bleke koralen en een hoop exotische visjes. Die kwamen voornamelijk af op de fles met zompig wit brood die Budi in z’n klauwen had om ze te lokken. Slecht voor het ecosysteem, zo hoorde ik nadien. Logisch ook natuurlijk. En het wrange is: ze verkopen de flesjes op het eiland. Tja…
Omdat er gewoonweg weinig te beleven viel, besloot ik het na een half uur voor gezien te houden en terug naar de kant te zwemmen. Juist op dat moment kwam ik boven gekleurde koralen te drijven, zodat ik toch nog enigszins opgefleurd werd en niet helemaal teleurgesteld afdroop. Al verdween de vrolijke stemming onmiddellijk toen ik een verliefd stel doodleuk met hun vinnen over het koraal zag lopen.
Het beperkte zicht is overigens het nadeel van in het regenseizoen snorkelen. Je kunt daarom beter de droge periode uitkiezen om te koekeloeren op de zeebodem.
Overigens las ik ergens dat Gili Nanggu qua snorkelen het beste is wat Indonesië te bieden heeft. Vind ik eerlijk gezegd sterk overdreven, ik heb bijvoorbeeld veel boeiendere snorkelspots gespot bij Pulau Hatta, Gili Kondo en Karimunjawa. Of er moet door de wazigheid een heleboel voor me verborgen gehouden zijn, wie weet…
En Gili Nanggu zelf? Best een idyllisch eilandje hoor, met het typische turquoise water waar je van tevoren naar verlangt. Maar mijn mond viel niet open van verbazing of zo, al heb ik inmiddels al heel wat droomplekken bezocht natuurlijk. Helaas lag er tijdens mijn bezoek redelijk wat aangespoelde troep in de bosjes. Ook kreeg ik de indruk dat de boel er behoorlijk verwaarloosd wordt. Er staan tevens diverse eenvoudige bungalows om een nachtje te blijven, mocht je daar oren naar hebben. De setting deed mij er echter denken aan een horrorfilm. Daarover later meer. De bijbehorende warung was gesloten, maar is in het hoogseizoen vast en zeker open.
De bootman -wiens naam ik niet weet- zat van begin af aan op het strand, verknocht aan zijn telefoonscherm. Ik grapte nog effe “Orang wifi“, wat zoiets betekent als ‘internetmens’. Geschrokken schoot ‘ie wakker uit z’n passieve gemoedstoestand, vergelijkbaar met een slapende kat die wordt gewekt. Hij moest er wel om lachen.
Nadat we terug de boot insprongen, zagen we plotseling een schildpad bij de voorkant zwemmen. Vet! Het zijn zulke onverwachtse momenten die zo’n dag net dat beetje extra glans geven.
Voor wat betreft schildpadden is Gili Nanggu overigens niet de plek waar je moet zijn. Daarvoor ben je veel beter af bij de beroemde Gili’s: Gili Trawangan, Gili Air en Gili Meno. Daar vind je daarentegen praktisch geen gekleurde koralen meer, je zou het er eerder een koralenkerkhof kunnen noemen. Het is dus maar net wat je zoekt.
En hoe zit het met het schildpadden-reservaat op Gili Nanggu? Ik temper je verwachtingen alvast, want deze broedplaats is al een hele poos op de spreekwoordelijke fles gegaan. Een gebrek aan de schattige beestjes werd ons als reden gegeven.
De schipper, de wifi-man dus, slingerde de motor aan die meteen als een gek begon te ronken. Op naar Gili Kedis!
Gili Kedis
Gili Kedis is een piepklein eilandje en heeft iets surrealistisch. Vanaf een afstand zie je een zandbank met daarop een stel bomen en een handjevol houten hutjes uit het water steken, bijna alsof het nep is serieus.
En als ik piepklein zeg bedoel ik ook echt piepklein. Je loopt in minder dan 1 minuut van de ene naar de andere kant.
Ja, Gili Kedis was voor mij het hoogtepunt van deze dagtrip. Zulke schattige eilandjes zonder toeristen, wie houdt er niet van?
Nu moet ik wel zeggen dat het er normaliter veel drukker is dan toen wij er waren. Da’s dan weet een voordeel van het regenseizoen 🙂 .
Cool vond ik verder de rotsen aan de zuidzijde die net boven het water uitstaken, mooie plaatjes gegarandeerd.
In de verte zag ik ook een huisje op het water dobberen. Of naja huisje, eerder een kolossaal bamboeplatform, lokaal gekend als ‘bagan’. Ze worden gebruikt om op grote schaal vis te vangen, die ten slotte op de barbecue of op z’n Indonesisch in de loeihete frituurolie belandt.
Maar het tofste waren misschien nog wel de felle zeesterren die aangespoeld kwamen. Een hemelsblauwe en twee niet-alledaagse oranje exemplaren met een soort donkerbruine bulten.
Er is eveneens een houten schuur die snacks, koffie, thee en kokosnoten op voorraad heeft. Je betaalt er echter wel twee tot drie keer zoveel dan je gewend bent, denk aan een kokosnoot voor 35.000 Indonesische roepiaatjes. Zelf pakte ik er een bakkie drabberige Lombok-koffie voor 10.000 IDR.
Pluspunt: in tegenstelling tot Gili Nanggu en Gili Sudak heb ik op Gili Kedis geen afval gezien. Verademend!
De twee jongens uit onze boot en waarvan ik enkel Budi’s naam wist, lagen zoals Indonesiërs betaamt lekker te pitten in een beschutte gazebo. Ik wekte Budi met zijn Pocahontas-haren, zodat we de trip konden voortzetten naar de laatste stop: Gili Sudak. We zagen ze al liggen vanaf Gili Kedis, het oogde veelbelovend…
Gili Sudak
Oef, verbijsterend gewoon.
Een dikke teleurstelling, anders kan ik Gili Sudak niet omschrijven. Zeker omdat we net van het pareltje Gili Kedis afkwamen, was het met rotzooi bezaaide Sudak een domper pur sang. Het gehele strand voor de (overprijsde) eetschuur lag afgeladen vol met plastic troep. Simpelweg treurig om mee te maken. Ik vraag me zelfs af of ik het ergens wel eens zo ernstig heb getroffen.
De eigenaar van de eettent wist me desondanks te vertellen dat dit uitsluitend met het regenseizoen te maken had, en het er in de droge maanden zo goed als schoon is. Ik vraag het me ten zeerste af eerlijk gezegd, versterkt door de rampzalige reviews op Google.
Gili Sudak bezoek je voornamelijk om te lunchen bij een van de twee warungs die het eiland telt. Want eten is niet inbegrepen bij de dagtrips. Ik adviseer je om naar de meest westelijke te gaan, Warung Gili Sudak met hun bamboe-tafeltjes aan strand. Zij hebben redelijke prijzen en bovendien lekkere gegrilde vis. De nasi goreng vond ik er zeer matig en raad ik je zodoende niet aan.
Nu maakte de constant kwijlende baby van de Engelse familie naast me genieten wel lastig moet ik zeggen. Knetterende geluiden van de broekpoepsessie die volgde en de angst voor de eventueel rotte geur, namen m’n resterende eetlust ten slotte totaal weg.
Een greep uit het menu en de bijbehorende prijzen:
- Nasi goreng met kip: 25.000 IDR
- ‘Ikan bakar’ (gegrilde vis): 50.000 IDR
- Gestoomde witte rijst: 10.000 IDR
- Een kokosnoot: 15.000 IDR
De andere warung, behorende bij Nirvana Gili Sudak, is belachelijk duur voor Indonesische begrippen. Je betaalt zo’n beetje twee keer zoveel als bij Warung Gili Sudak. Er zat, op de eigenaar na, dan ook niemand.
Na het eten ben ik een rondje gaan lopen langs de oostkant van het eiland, je hebt daar onder andere tamelijk vervallen backpackhutjes van het al genoemde Nirvana Gili Sudak om te overnachten. Jammergenoeg bleek het hier net zo goed een bende en was het enige stukje strand wat ik vond besmeurd met dood koraal, schelpen, stenen en -duh- plastic verpakkingen.
Wellicht was Gili Sudak ooit een pareltje, anno 2025 vond ik het er om te janken. Het enige hoogtepunt was het groepje grazende koeien. Tussen de plastic rommel, dat helaas wel.
Wat kost een dagje eilandhoppen en snorkelen, en waar boek je?
Het ligt eraan waarvandaan je Gili Nanggu en Co wilt bezoeken. Je kunt het regelen in Sekotong, Senggigi, Kuta en ook vanaf de bekendere Gili-eilanden bij Bangsal.
De Tawun Harbour in Sekotong is de haven die het dichtstbij de eilandcluster ligt, en de gebruikelijke opstapplaats. Boek je je trip in bijvoorbeeld Senggigi of Kuta, dan zal je naar deze haven rijden om de boot te nemen. Vanuit beide toeristische trekpleisters is het zo’n 1,5 tot 2 uur rijden. Je kunt daar tevens een compleet verzorgde tour boeken, je wordt dan met de auto gebracht en opgehaald.
In de Tawun Harbour is 350.000 IDR tot 400.000 IDR per boot voor alle drie de Gili-eilandjes de prijs. Voor enkel Gili Nanggu moet je aan 240.000 IDR denken. Je kunt gewoon iemand in de haven aanspreken, je vindt er meestal wel meerdere lui die hun diensten aanbieden. Laat je geen hogere prijzen aanpraten, tenzij je met een grotere groep bent – dan is ietsje meer betalen gangbaar.
Daarnaast kun je bij de meeste accommodaties je trip organiseren. Zelf verbleef ik bij Catappa Village, waar de boottocht gratis is wanneer je 2 nachten of langer bij ze boekt.
In totaal duurt het avontuur zo’n 5 uur. Wij zijn echter ietsje langer blijven plakken en hebben er 7 uur van gemaakt.
Zit je in Sekotong dan zou ik lekker vroeg in de ochtend gaan, zeker indien je het hoogseizoen is. Denk aan een uurtje of half acht. Zo ben je de massa’s mensen voor die een tour geboekt hebben in Kuta, Senggigi etcetera. Wij vertrokken als gezegd om 9 uur en ik heb enkel op Gili Sudak enige drukte ervaren. Maar nogmaals: dit was in het laagseizoen (februari).
Je tour online boeken
Zit je in Kuta, Lombok of bijvoorbeeld Mataram en wil je vanuit daar de Secret Gili’s bezoeken? Je kunt dan ter plekke een tour regelen of een van de onderstaande excursies via Get Your Guide boeken:
Wat neem je mee en wat wordt voor je geregeld?
Bij snorkeltrips is het normaal gezien zo dat alles voor je geregeld is. Daarmee bedoel ik: eten, drinken en snorkelspullen.
Voor Gili Nanggu en Co is het qua eten een ander verhaal, gebruikelijk is namelijk om op Gili Sudak bij een van de warungs te lunchen. Je betaalt hier extra voor, aangezien je voor deze dag enkel de boot hebt gecharterd. Doorgaans zitten daar de snorkelspullen en drinkwater bij, vraag dit wel even na voor de zekerheid.
In mijn geval hadden ze voor snorkelmaskers, vinnen en water gezorgd. Eten deden we, zoals aangegeven, bij de warung op Gili Sudak.
Zelf zou ik nog wat snacks en/of fruit meenemen, zoals pinda’s en bananen. En dus geld voor de lunch en eventueel een drankje, 50.000 IDR tot 100.000 IDR is voldoende.
Is overnachten op de eilanden mogelijk?
In het bovenstaande verhaal heb ik reeds verklapt dat je op zowel Gili Nanggu als Gili Sudak de mogelijkheid hebt om te overnachten. Op beide eilanden vind je welgeteld één accommodatie: Gili Nanggu Cottage & Bungalow op Gili Nanggu en Nirvana op Gili Sudak.
Allebei de slaapplekken zagen er van buitenaf niet bepaald goed uit moet ik zeggen, bij Gili Nanggu Cottage & Bungalow had het zelfs iets spookachtigs. Ik vermoed echter dat dit met het regenseizoen te maken had. Desalniettemin zijn de meest recente reviews op Google gemiddeld genomen voor beiden verre van lovend. Je betaalt relatief veel voor wat je krijgt.
Daarbij lees ik alweer over fratsen bij de warung op Gili Nanggu die nasi goreng voor 25.000 IDR aan locals verkoopt (da’s inderdaad de prijs die ik zag staan) en 75.000 IDR vraagt van buitenlanders.
Je kunt het ook allemaal een stukje avontuurlijk aanpakken en kamperen op een van de eilanden. Hiervoor worden doorgaans Gili Kedis en het eveneens tot de eilandengroep behorende Gili Tangkong gekozen. De prijs bedraagt om en nabij de 500.000 IDR per persoon, inclusief verse vis (of wat je wilt) van de barbecue ’s avonds en vanzelfsprekend kampeerspullen. Snorkelen bij Gili Nanggu en eventueel chillen op Gili Kedis is overdag aan te raden, vooraleer je neerstrijkt op Gili Tangkong.
Zelf had ik het na een middagje eerlijk gezegd wel gezien en vond ik het fijn om weer terug naar Lombok te gaan, naar m’n eigen comfortabele bamboe-bungalow bij Catappa Village.
Wat is de beste reistijd voor Gili Nanggu, Kedis en Sudak?
De Gili-eilanden ten zuidwesten van Lombok zijn op hun mooist in het droge seizoen, lopend van mei tot en met oktober. Je hebt dan nagenoeg de garantie op goed weer en een perfecte zichtbaarheid onder water.
En juist dat laatste is in het regenseizoen -november tot en met april- een ander verhaal. Ik ben eind februari geweest en het zicht was als gezegd belabberd. Bijkomend nadeel is de grote(re) hoeveelheid aangespoelde troep op de eilanden in de nattere maanden. Niettemin was het wel lekker weer én waren er amper andere mensen te bekennen.
Weet dat indien je in juli en augustus je bezoek plant, je de eilanden absoluut niet voor jezelf zult hebben.
December, januari en ook februari zijn normaal gesproken de minst goede keuzes om deze regio te bezoeken, de kans op nattigheid is dan het grootst. Al heb ik eind februari dus wel prima dagen in de Sekotong-regio gehad. Bovendien is het weer hier nou eenmaal lastig te voorspellen, januari kan bijvoorbeeld evengoed zonovergoten uitpakken.
Budi vertelde me trouwens nog dat ze ter plekke maart en april al niet meer als écht regenperiode beschouwen, en het seizoen dan langzaam losbarst. Je zou zodoende ook die maanden kunnen overwegen.
Hoe kom je op Gili Nanggu, Kedis en Sudak?
Gili Nanggu en Co kun je vanuit twee havens bereiken: de Tawun Harbour in West-Sekotong en de Lembar Harbour. Vanuit eerstgenoemde ben je ongeveer 15 minuten onderweg, terwijl je vanuit de Lembar Harbour eerder 40 minuten zult varen.
De haven van Lembar is waar je aankomst wanneer je de ferry neemt vanaf Padangbai op Bali. Let op: pak je zoals de meeste reizigers de fastboot, dan arriveer je in het veel noordelijker gelegen Bangsal.
Sommige resorts hebben hun eigen bootje en opstappunt. Dit geldt bijvoorbeeld voor Catappa Village, de plek die ik eerder al noemde en waar ik verbleef. Kom je aan op de Lembar-haven, zullen ze je er voor nop oppikken. Een service die wel meer resorts in Sekotong aanbieden.
Voor de duidelijkheid: er gaan geen publieke boten naar Gili Nanggu en omringende eilandjes. Naar Gili Gede is die er overigens wel, je stapt op in de Tembowong-haven en de oversteek kost 25.000 IDR. Volgens de theorie in elk geval. In de praktijk blijk je meestal alsnog een boot te moeten charteren om op Gili Gede te kunnen komen.
Waar in de buurt raad ik je aan om te overnachten?
Sekotong is de uitgelezen plaats om je slaapplek te boeken, hier vind je namelijk de Tawun Harbour.
Welke accommodaties raad ik je nou aan in Sekotong?
Het afgelegen Catappa Village is top voor rustzoekers en mensen die iets bijzonders zoeken. De houten huisjes zijn stijlvol ingericht en je zult maximaal connecten met de natuur. Je hoeft niet meer naar de Tawun-haven toe, aangezien je -in het geval van een minimaal tweedaags verblijf- je gratis met hun eigen boot meekunt. Enne, voor de fijnproevers: de rendang is er heerlijk. Tip: boek de bungalow direct aan zee.
Wil je vlakbij de Tawun-haven verblijven in een leuke en betaalbare bungalow? Dan zijn Krisna Bungalows, MAI LAKU Cottage en Kristal Garden uitstekende keuzes.
Qua hostels is Bujang Lapuk Hostel je enige optie, je zit daar zo’n 4 kilometer van de haven af. Nog een regelrechte backpacker-spot is Beach Camp Lombok, gelegen vlak naast Catappa Village. Let op: de ligging is geïsoleerd, maar je kunt de trip via de eigenaren regelen.
Twee fijne resorts met interessante prijsjes zijn Lombok Sunset Bay Resort en het populaire Cocotinos. De afstanden naar de haven hiervandaan bedragen respectievelijk 4 en 3 kilometer. Voor ik het vergeet: Cocotinos is top wanneer je wilt duiken in de regio.
Andere Gili-eilanden in de buurt
Behalve Gili Nanggu, Gili Kedis en Gili Sudak is er met Gili Tangkong nog een vierde eiland te vinden in het gebied. Geen idee precies waarom vrijwel alle boottrips dit met jungle bedekte eilandje overslaan, Budi kon hier evenmin een duidelijk antwoord op geven. Gili Tangkong is evenals Gili Kedis wél populair om te kamperen. Er zou een familie leven die een kokosnootplantage onderhoudt, al heb ik op afstand geen enkel teken van leven gezien.
Een eindje richting het westen liggen er met Gili Gede, Gili Asahan, Gili Goleng, Gili Layar, Gili Rengit en Gili Lontar nog meerdere gili’s om heen te gaan. Ikzelf ben er niet meer geweest, maar twee gozers die per kajak arriveerden bij Catappa Village kwamen er toevallig net vandaan. Inderdaad, met de kajak. Een inspannende expeditie van dik 15 kilometer. Ze waren lovend over Gili Asahan en minder te spreken over Gili Gede. Het Italiaanse eten bij de Gili Asahan Eco Lodge & Restaurant op Gili Asahan was te verrukkelijk voor woorden en de cottages stijlvol en comfortabel, zo zeiden ze.
De Secret Gili’s ten noordoosten van Lombok
Voor de kust in het noordoosten van Lombok liggen Gili-eilandjes die écht onbekend zijn onder Westerse toeristen. Enkel in het weekend wordt het druk, vanwege de locals die de tropische wondertjes bezoeken.
Ik heb het hier over Gili Petagan, Gili Kapal, Gili Bidara en Gili Kondo. Een vette belevenis is om een tentje mee te nemen en op Gili Kondo te kamperen, onder een glinsterende sterrenhemel en slechts met het geluid van de zee (en ver weg gelegen moskeeën 😉 ) om je heen. Snorkelen vanaf het strand is ook een aanrader om er te doen. Heerlijk wanneer je de volgende ochtend wakker wordt.
Meer weten? Check mijn artikel erover.
En… Ga jij Lombok verkennen?
De voorbereiding van je reis is niet bepaald een eitje. Een van de belangrijkste zaken is het uitstippelen van een route die bij je past, in plaats van zomaar klakkeloos een schema te volgen wat je ergens hebt gevonden.
Precies daarvoor heb ik handige backpackgidsen geschreven. Ze staan tjokvol insider-tips, veelzijdige routes en waardevolle transportinfo. Ik maak het je gemakkelijk, zodat je kunt focussen op de leukere dingen van je voorbereiding en niet van alles en nog wat moet uitzoeken (gaap).
Voor Lombok (en de rest van Indonesië) raad ik je Backpackgids Indonesië aan. Ook die van Azië en Bali zijn het bekijken waard.
Meer weten? Je vindt ze door op onderstaande links te klikken:
Naast dat je jezelf ermee helpt, ondersteun je ook mij en Backpackblog.nl op deze manier. Dankjewel vast!
Voor persoonlijke hulp bied ik tevens 1-1-coaching aan. Meer info daarover en reviews van avonturiers die je voorgingen vind je hier.
Meer lezen over Lombok en Indonesië
Lekker verder lezen over Lombok? Ik kan het me voorstellen 🙂 . Bekijk zeker eventjes de Lombok-pagina voor meer inspiratie over het eiland van de 1.000 moskeeën.
Dieper in Indonesië duiken? Check dan de Indonesië-pagina of neem deze complete gids rustig door.
Vragen over Gili Nanggu en Co? Drop ze in de comments 🙂 !
