Visum voor Indonesië aanvragen en verlengen: alle info + tips (2024)

Wat is Indonesië toch een heerlijk land zeg! Het gevaarlijk lekkere eten, de lieve mensen, de ontzettend gevarieerde en vaak onwerkelijk mooie natuur, de nabije eilanden… Het enige wat ik echt verrot vind is het verkeer in de steden, maar dat terzijde 😉 .

En onlangs was het weer zover, ik had een ticket naar Indonesië en in het bijzonder naar Bali geboekt. Ditmaal zocht ik een visum dat de mogelijkheid biedt om langer dan 2 maanden op het populaire eiland (of ergens anders in het land) te verblijven. Op die manier ben je flexibel en hoef je het land niet in en uit te reizen, als je langer wilt blijven.

Maar of je nu plant om relatief kort of lang naar Indonesië te gaan, je hebt in elk geval een visum nodig. En omdat het visumaanbod vrij uitgebreid is en er sinds de corona-periode een en ander veranderd is, heb ik deze handige gids voor je geschreven. Ik geef je een overzicht van de visums waar je uit kunt kiezen, hoe je ze aanvraagt, de kosten per visum, hoe het zit met verlengen en belangrijke dingen om aan te denken.

Je kunt maar beter voldoende visumkennis hebben voor je vertrekt, zodat je zo min mogelijk kans hebt om tijdens je reis tegen misstappen aan te lopen. Het levert je gedoe op waar je juist dan geen trek in hebt. Geloof me!

Dus, wanneer jij binnenkort naar Indonesië vertrekt en vragen hebt over het visum, lees dan zeker even verder. Ik zal namelijk het gros van je issues wegnemen, en onder het artikel kun je eventuele extra vragen altijd aan me stellen. Om je de meeste actuele informatie te geven, heb ik regelmatig contact met mijn visumpartner in Indonesië. De visums die ik noem gelden trouwens voor heel Indonesië, dus ook indien je bijvoorbeeld naar Java, Sumatra, Sulawesi of Flores gaat.

Voor de duidelijkheid: ik behandel de visums die je als toerist kunt bemachtigen, dus niet voor bijvoorbeeld zakelijke doelen. KITAS bespreek ik zodoende niet.

Soorten toeristenvisums voor Indonesië – inclusief de kosten

Hieronder bespreek ik de verschillende visums die je als toerist kunt gebruiken om je reis naar Indonesië soepeltjes te laten verlopen. Goed om te weten is dat je tegenwoordig e-visums hebt, waardoor het allemaal wat gemakkelijker is geworden.

Alle genoemde visums zijn single entry. Wanneer je Indonesië verlaat kun je dus niet meer het land in op hetzelfde visum. Je zult dan een nieuwe moeten aanvragen.

Visa exemption: 30 dagen (niet verlengbaar)

Voor de corona-tijd kon je bij binnenkomst een stempel in je paspoort krijgen waarmee je recht had om 30 dagen op Bali en in Indonesië te blijven. Dit type visum is ook bekend als het ‘gratis 30-dagen-visum’, al is het feitelijk gezien geen visum.

Sindsdien is dit gratis ‘visum’ echter gepauzeerd en nog altijd niet geactiveerd. Het is vooralsnog onduidelijk of deze optie terugkomt. Het zou zomaar kunnen dat die permanent afgeschaft wordt, daarover houd ik je op de hoogte.

Het gros van de toeristen kiest vandaag de dag zodoende voor het B213-visum, dat ik hieronder bespreek.

B213 Visa on Arrival (VoA): 30 dagen (verlengbaar tot 60 dagen)

Dit is met afstand het populairste visum onder reizigers die naar Bali komen. Je kunt ofwel online ofwel op de luchthaven van Bali je aanvraag doen. In het laatste geval volg je bij aankomst op het vliegveld de bordjes ‘Visa on Arrival’.

De kosten zijn 500.000 IDR en de aanvraag duurt volgens de website van de Indonesische immigratie maximaal 5 werkdagen. Op het vliegveld krijg je het visum uiteraard direct mee, je dient echter wel cash te betalen. Dit is mogelijk in IDR of USD.

De website die ik je aanraad om voor de aanvraag te gebruiken als je de online-mogelijkheid (e-VoA) kiest, is de officiële van de Indonesische overheid. Sommige zaken die de vragen -zoals het stoelnummer in het vliegtuig- kun je met een korrel zout nemen, je vult gewoon een willekeurig nummer in.

Een pluspunt aan het VoA is dat je ‘m bovendien met nog eens 30 dagen kan verlengen. Zo mag je in totaal 60 dagen op Bali (en dus in heel Indonesië) blijven plakken. De verlenging kost 500.000 IDR, al raad ik je aan om het voor een kleine meerprijs via een visumagent te laten doen. Je hoeft dan namelijk slechts één keer naar het immigratiekantoor, doe je het zelf dan moet je er driemaal heen. Een heel gedoe, zeker als je op een uur rijden verblijft.

Over het verlengen van je visum in Indonesië vertel ik je verderop meer.

211A Tourist Visa (voorheen B211A Visit Visa): 60 dagen (verlengbaar tot 180 dagen)

Sinds 2023 heeft Indonesië een extra optie aan de toeristenvisums toegevoegd, ze is namelijk met het speciale 211A-visum op de proppen gekomen. Fijn is dat je hier direct 60 dagen mee in Indonesië kunt verblijven, en je daarom niet met een verlenging bezig hoeft te zijn, zoals bij het B213 VoA wél het geval is.

Verlengen is mogelijk, twee keer met 60 dagen. In totaal kun je met dit visum dus 180 dagen in Indonesië verblijven.

De kosten bedragen 1.500.000 IDR. Daarna duurt het volgende de website van de overheid het 5 werkdagen voor je het visum hebt, al heb ik verhalen van mensen gehoord dat het 2 weken duurde. Doe je aanvraag daarom tijdig om zeker te zijn. Of kies voor een visumbureau, je hoeft dan niet in onzekerheid te zitten. Al betaal je in dat geval wel meer.

De aanvraag is enkel online (e-VoA) en doe je via dezelfde website als die ik bij het B213-visum noemde.

Echter, vandaag de dag loopt de zelfstandige aanvraag nog niet geheel vlekkeloos. Een aantal voorbeelden:

• Na de aanvraag volgt geen bericht meer.
• De goedkeuring duurt geen 5 werkdagen maar 2 weken of zelfs langer.
• Na uploaden van de documenten verschijnt de melding dat ‘de aanvraag tijdelijk niet mogelijk is’.
• Het gebeurt nogal eens dat de geüploade documenten niet voldoen aan de eisen. De aanvraag wordt afgewezen, waarna je je geld -1.500.000. IDR- kwijt bent en opnieuw een aanvraag zult moeten doen.
• De betaling lukt niet, waardoor de aanvraag niet kan worden voltooid.

Om zeker te zijn dat alles goed verloopt is het in de hand nemen van een visumbureau daarom een betere optie. Een partij die goed bekendstaat is Visa Indonesia. Met de kortingscode ‘backpackblog’ krijg je via hen bovendien 20 euro korting op de aanvraag.

Reken in dat geval qua kosten op maximaal 3.000.000 IDR. Aan de hoge kant als je het mij vraagt, aangezien het visum zelf 1.500.000 IDR kost. Maar goed, je krijgt er wel zekerheid voor terug. De aanvraag duurt vervolgens 7 tot 10 werkdagen, tenzij je voor een versnelde procedure kiest (en meer betaalt). Het visumbureau dient dan direct als sponsor voor je eventuele verlenging.

Het e-visum krijg je na goedkeuring als pdf toegestuurd en laat je bij de immigratie op het vliegveld zien. De medewerker geeft je vervolgens de stempel die je 60 dagen toegang biedt.

Het visum dient binnen 90 dagen na de goedkeuring gebruikt te worden. In andere woorden: de aanvraag kun je niet eerder doen dan 90 dagen op voorhand van je vlucht.

Waarom mensen een visumbureau gebruiken voor de aanvraag van het 211A Tourist Visa

Zoals ik hierboven beschreef kun je het 211A Tourist Visa zelf aanvragen bij de Indonesische immigratie-website, waarom zou je dan het dubbele betalen via een visumbureau of -agent?

Als gezegd verloopt het traject op de immigratie-website helaas nog niet al te soepeltjes, en is het verkrijgen van het visum verre van een garantie.

Na contact gehad te hebben met Visa Indonesia, blijkt dat mensen de volgende drie redenen hebben om toch gebruik te maken van een tussenpersoon die het voor ze regelt:

1. Men is niet zeker of hun documenten voldoen aan de vereisten gesteld door de immigratie-website. Meestal is een van de bankafschriften de boosdoener. Door het via een visumbureau te regelen weten ze zeker dat het niet wordt afgekeurd en ze de aanvraag opnieuw moeten indienen (plus het aanvraag-bedrag van 1.500.000 IDR kwijt zijn).
2. De reden van bezoek is anders dan toerisme, bijvoorbeeld business, vrijwilligerswerk, stage enzovoort. Er is in die gevallen een sponsor nodig.
3. Men heeft het visum snel nodig (sneller dan 5 werkdagen), iets wat niet mogelijk is als je zelfstandig de aanvraag doet.

PS. mocht de situatie voor de zelfstandige aanvraag zonder visumbureau op de immigratie-website verbeteren, zal ik dit hier uiteraard vermelden.

Wat heb je nodig voor de aanvraag?

Voor alle visumsoorten die je online aanvraagt worden de volgende zaken gevraagd:

• Een foto of scan van je paspoort. Maak je een foto, doe dit dan zonder dat je vingers zichtbaar zijn.
• Je paspoort dient nog minimaal 6 maanden geldig te zijn voor de visums B213 en 211A.
• Tenminste een lege pagina in je paspoort.
• Een (pas)foto van jezelf. Dit hoeft geen officiële pasfoto te zijn, je kunt er gewoon een met je telefoon maken.

Waar vraag je je visum aan?

Via de al besproken website van de Indonesische immigratie betaal je geen commissie voor de aanvraag van je visum. Het B213 VoA kun je tevens direct op de airport kopen, het is wat de meeste toeristen doen. Ik raad je daarentegen aan om het VoA online aan te vragen, zo hoef je bij aankomst op Ngurah Rai Airport niet in de lange rij aan te sluiten en loop je direct door naar de immigratiemedewerker. Een ander voordeel: je kunt het online aangevraagde visum tevens online verlengen (zie verder).  Er zijn echter nogal wat mankementen aan de website, zo worden geüploade documenten nogal eens om een onduidelijke reden geweigerd. Op Tripadvisor zijn recente forums te lezen, mocht je in dezelfde situatie komen.

Behalve het B213 VoA (30 dagen + verlengbaar met 30 dagen) kun je op dezelfde site ook het 211A Tourist Visa (60 dagen, verlengbaar tot 180 dagen) aanschaffen.

De online aanvraag van het 211A Tourist Visa verloopt op het moment van schrijven -net als de online aanvraag van het B213 VoA- desondanks nog niet geheel vlekkeloos, hierover vertelde ik je al meer in het gedeelte over de visumsoorten. Wil je zeker van je zaak zijn, dan zal je een visumbureau of -agent moeten inschakelen, bijvoorbeeld een partij als Visa Indonesia. Gebruik de kortingscode ‘backpackblog’ en je krijgt 20 euro korting op de aanvraag.

Hoe verleng je je visum in Indonesië?

Ikzelf heb mijn visum al meerdere keren verlengd, op verschillende plekken in Indonesië.

De algemene regel is om de verlenging vanaf 14 dagen voor het verlopen van je visum in gang te zetten, al kan het ook eerder. Je hebt daarvoor twee keuzes: zelfstandig of via een visumagent- of bureau. Ik bespreek beide hieronder.

Zelfstandig

Allereerst heb ik het een paar keer zelf gedaan, in Yogyakarta –waar de ervaring ronduit rampzalig was– en in Labuan Bajo –waar het juist supervlot ging-. In tegenstelling tot op Bali kon ik in beide steden geen visumagent vinden en dus kon ik het alleen maar op eigen houtje doen.

In tegenstelling tot in bijvoorbeeld Thailand waar je je slechts een keer hoeft te melden op het immigratiekantoor, zal je in Indonesië liefst driemaal je gezicht moeten laten zien.

Dag 1 is de aanvraag, op dag 2 wordt een foto gemaakt en vingerafdrukken afgenomen en op dag 3 kun je (eindelijk) je paspoort ophalen. Vaak worden dag 2 en 3 samengevoegd, als je voor de foto en de vingerafdrukken vroegtijdig verschijnt. Het hele traject duurt meestal 3 tot 5 werkdagen. In Labuan Bajo was het in 3 dagen voor elkaar, de precieze regels en vereisten kun je in het desbetreffende verslag lezen.

Je brengt het volgende mee:

• Je paspoort, inclusief een kopie ervan.
• Een kopie van je visum, zorg dat de stempel en datum duidelijk zichtbaar zijn.
• Een kopie van je vliegticket waarmee je toont wanneer je Indonesië verlaat.
• 500.000 IDR om de betaling te voldoen.
• Eventueel een pen met zwarte inkt, er is er namelijk niet altijd een beschikbaar.

De kosten zijn 500.000 IDR voor het de verlenging van het B213 VoA, je betaalt deze op dag 1.

De kledingvoorschriften zijn officieel:

• Schoenen.
• Een lange broek.
• Een T-shirt of ander shirt waarmee je je schouders bedekt.

Desalniettemin ben ik de laatste keren op Bali telkens in korte broek en op slippers gegaan, wat het gros van de toeristen doet. Dit is helemaal prima. Toch zijn er verhalen dat mensen geweigerd zijn omdat ze niet aan de dresscode voldeden, al zal dit op plekken als Bali, Flores en Lombok niet zo snel gebeuren. Om zeker te zijn stop ik altijd een lange broek (hardlooplegging) en schoenen in mijn rugzak.

Het 211A Tourist Visa kun je niet zelfstandig verlengen, aangezien je sponsor op het immigratiekantoor dient te verschijnen. Een sponsor regel je simpelweg door een visumbureau of -agent je verlenging te laten doen.

Via een visumagent of -bureau

In de meer ontwikkelde gebieden van Indonesië zoals Bali en Jakarta zijn visumagenten en -bureaus gangbaarder om je visum te verlengen.

Het voordeel hiervan is dat je maar een keer op het immigratiekantoor hoeft te verschijnen. En aangezien die meestal niet om de hoek liggen, is dat wel zo fijn. De kosten -verlenging + commissie- vallen erg mee als je het mij vraagt, meestal is dit 850.000 IDR voor het B213 VoA. De meerprijs is dan dus 350.000 IDR, dit is inclusief 150.000 IDR dat de tussenpersoon aan het immigratiekantoor moet betalen. Sec genomen betaal je dus 200.000 IDR commissie.

Voor het 211A Tourist Visa ligt het bedrag echter rond de 2.500.000 IDR tot 2.800.00 IDR. 2.000.000 IDR wordt aan de overheid betaald, en vervolgens nog eens 400.000 IDR aan het immigratiekantoor. De kosten voor de tussenpersoon bedragen dus 2.400.000 IDR, de rest is commissie.

Trouwens, als je het 211A-visum via een tussenpersoon verlengt, dien je dezelfde te gebruiken als bij de aanvraag, mocht je de aanvraag via een visumbureau geregeld hebben. Die tussenpersoon is namelijk je sponsor, en blijft als zodanig op je visum vermeld staan.

Voor Bali schreef ik een uitgebreide gids voor het verlengen van je visum, inclusief het Whatsapp-nummer en andere gegevens van de visumagent die mijn verlenging altijd in orde maakt, voor een faire prijs.

En nog iets: regel je het via een agent zonder officieel bedrijf of een registratie op Google, dan ben je doorgaans een stuk goedkoper uit dan via een visumbureau. Je zult dan echter wel moeten weten of degene betrouwbaar is, vaak kom je dit soort contacten via via te weten. Zo leerde ik bijvoorbeeld Komang op Bali kennen die het daar steevast voor me in orde maakt. Ben je nieuw in Indonesië en ken je verder geen visumagent, dan is Visa Indonesia een uitstekende partij om gebruik van te maken.

Wat betaal je voor een ‘overstay’?

Een veelgestelde vraag van mensen is wat ze moeten betalen als ze langer dan het toegestane aantal dagen in Indonesië gebleven zijn, oftewel wanneer je een overstay hebt. Het antwoord is simpel: 1.000.000 IDR per dag. Dit kan snel oplopen, zoals je begrijpt.

Ik raad je ten zeerste af om langer te blijven dan toegestaan. Stel dat je een aantekening in je paspoort krijgt en vervolgens Indonesië niet meer zo makkelijk inkomt. Zoiets wil je voorkomen.

Enne, een overstay van meer dan 60 dagen wordt volgens de Indonesische wet als misdaad gezien. Betaal je de boete niet, dan kun je zomaar tot 5 jaar de bak indraaien. In veel gevallen krijg je tevens een inreisverbod en kom je op de zwarte lijst te staan.

Blijf je nu 1 dag langer dan toegestaan omdat je wellicht verkeerd de dagen hebt geteld bij het boeken, dan zal dit geen nadelige gevolgen voor je hebben. Behalve dan dat je de boete wél moet betalen.

Mocht je paspoort nog bij het immigratiekantoor liggen maar heb je de aanvraag voor het verlopen van je visum gedaan, dan hoef je je geen enkele zorgen te maken.

Heb je een uitreisticket nodig voor Indonesië?

Toen ik recent met Qatar Airways naar Bali vloog werd er inderdaad om een uitreisticket gevraagd. Zelfs toen ik aangaf een visum voor 6 maanden te hebben. Ik werd bij de incheckbalie daarom verzocht om binnen 10 minuten nog even snel een ticket te boeken, niet bepaald fijn.

En ook totaal onnodig, zo bleek bij aankomst op Bali.

De immigratiemedewerker vertelde me namelijk dat je voor het 211A-visum helemaal geen doorreis-bewijs hoeft te overleggen. Dit is enkel het geval voor het normale VoA van 30 dagen. Bij aankomst wordt hier overigens lang niet altijd naar gevraagd, al zal dit bij het inchecken of boarden doorgaans wel gebeuren.

Ook al heb je voor het 211A-visum officieel geen uitreisticket nodig, de ervaring leert dat men bij het inchecken in Nederland (of België) niet bekend is met dit visumtype. Bij mij werd er simpelweg gezegd dat het om een visum gericht op toeristen ging, en ik zodoende dus wel een uitreisbewijs moest kunnen overhandigen. In de regel onjuist, maar overtuigen heeft in zo’n situatie weinig zin.

Vlieg je binnen Azië, bijvoorbeeld van Kuala Lumpur naar Bali, dan wordt er bij het inchecken of boarden minder snel gevraagd om het uitreisticket, zo is mijn persoonlijke ervaring.

Anyway, zorg dat je altijd een uitreisticket bij je hebt. Er zijn zat sites waar je voor een habbekrats een nep-ticket aan kunt maken, mocht je niet weten wat je volgende bestemming wordt. In Backpackgids Bali heb ik bovendien een gratis format voor je toegevoegd, dat ikzelf al meerdere keren succesvol heb gebruikt.

Zoek je extra insider-tips en een leuke route voor Indonesië?

Speciaal voor backpackers en vakantiegangers die naar Bali gaan heb ik Backpackgids Bali geschreven. Een digitale gids vol met gave routes, waardevolle transportinfo en flink wat insider-tips. Het is een echte aanrader als je goed voorbereid op pad wilt gaan, en tijdens je reis zo min mogelijk gedoe aan je hoofd wilt hebben.

En wanneer je naast Bali tevens de rest van Indonesië op de planning hebt staan, is Backpackgids Indonesië de perfecte aanvulling.

Meer lezen over Indonesië?

Lees je graag meer leuks over Indonesië om zo maximale voorpret te hebben en je bovendien goed voor te bereiden op je avontuur?

Check dan al mijn Indonesië-artikelen op deze pagina. Alle Bali-artikelen vind je op de speciale Bali-pagina.

Heb je nog vragen over het visum voor Indonesië? Laat het me weten in de comments 🙂 !