Interview: backpacken met een baby

Tijdens mijn verblijf in Mae Haad op Koh Tao, zag ik een jonge moeder zitten met een maximaal 1,5 jaar oud kindje. Interessant, dacht ik. Als ouder backpacken met een baby, hoe gaat dit eigenlijk?

Ik twijfelde om haar aan te spreken, maar heb het uiteindelijk toch gedaan. Zij, Jasmin, vertelde me dat ze samen met haar man (Niklas) en baby (Samuel) door Thailand aan het backpacken waren.

Vervolgens heb ik een paar dagen later met hen afgesproken om enkele vragen te stellen. Het werd een erg leuk gesprek waar andere ouders met reisplannen veel aan kunnen hebben.

Mocht je twijfelen om met je (jonge) kind naar Thailand te gaan of ben je gewoon benieuwd naar hun verhalen, laat je dan inspireren door het onderstaande interview.

 

Laten we maar eens beginnen 🙂 . Wie zijn jullie precies?

Wij zijn Niklas (27) en Jasmin (27), hebben sinds 2,5 jaar een relatie en wonen samen in Keulen. Sterker nog, we zijn al 1 jaar getrouwd en hebben een baby, Samuel. Hij is geboren in augustus 2015 en is op dit moment 1 jaar en 1 maand oud.

Zelf studeren we allebei nog, ik -Jasmin- doe een master in het lesgeven van Duits & Engels en Niklas heeft nog één jaar te gaan om z’n bachelor in Economie & IT af te ronden.

Dit is onze eerste echte grote reis samen met Samuel, maar we hopen er nog velen te mogen maken. Het zou gaaf zijn als we een plaats-onafhankelijk inkomen weten te realiseren. Dat is in ieder geval ons doel. Als we dit met onze blog en social media kunnen bewerkstelligen, dan hebben we alles wat we maar kunnen wensen.

 

Waarom kiezen jullie voor dit avontuurlijke bestaan?

Er is voor ons geen betere manier om onze baby op te voeden. Voor deze reis kregen we bovendien 14 maanden ouderschapsverlof, waarvan een ouder er maximaal 12 op mag nemen.

Aangezien Jasmin nu niet meer in loondienst is, heb ik (Niklas) de laatste 2 maanden genomen. En deze reis is daarvoor de perfecte invulling. Behalve dat het avontuur ons aanspreekt, is het hier supergoedkoop.

 

Waar zijn jullie allemaal geweest als gezin?

Zoals we al aangaven, is dit onze eerste reis samen met de kleine. We zijn naar Phuket, Krabi, Koh Lanta, Koh Samui geweest en nu verblijven we dus op Koh Tao. Aangezien deze reis 2 maanden duurt, hebben we op voorhand een 2 maanden visum voor Thailand aangevraagd.

Op de planning staan nog Koh Phangan en Chiang Mai, maar het hang ervan af hoe lang we hier nog blijven. We hebben het namelijk erg naar ons zin op dit eiland.

 

Zijn er van de bovengenoemde bestemming plekken die jullie lastig vonden om met een baby te reizen?

Nee. Totaal niet. Alles ging uiterst eenvoudig. Om het nog gekker te maken: het is misschien zelfs fijner om als een gezin door Thailand te backpacken dan zonder kind.

Dit komt omdat de Thai erg aardig voor Samuel (en ons) zijn. Zo hebben we bijvoorbeeld voorrang gekregen op de luchthaven toen we aankwamen. “Oh, jullie hebben een baby bij je en zien er moe uit, kom maar naar voren.” Er is een extra rij voor gezinnen, we hoefden daarom niet te wachten. Een soort VIP-behandeling.

Ondertussen drukt Samuel op enter en moeten we allemaal lachen.

Maar ook in de restaurants. Alle medewerkers willen met de baby spelen. Iedereen stopt dan even met werken en doet van allerlei leuke dingen met Samuel. Dat is echt mooi om te zien.

 

Hoe ziet een typische reisdag er voor jullie uit?

We worden wakker zonder plan. Soms gaan we erop uit om te ontbijten maar het komt tevens voor dat we zelf wat te eten maken. We hebben namelijk een blender gekocht om smoothies te maken. Fruit, havermout en yoghurt is een goede combo 😉 .

Daarna maken we plannen. Willen we naar een viewpoint, het strand, tempels of wat dan ook? We doen simpelweg wat goed voelt.

En voor wat betreft Samuel: we hoeven weinig rekening te houden met wat hij wil eten. Hij vindt de lokale keuken namelijk erg lekker. En bovendien verkopen de supermarkten hier alles wat je thuis ook vindt. Misschien nog wel meer zelfs.

Vinden we niks voor Samuel of zijn wij niet hongerig en hij wel? Dan geef ik (Jasmin) hem gewoon borstvoeding. Maar zoals we al zeiden: Samuel is makkelijk, zo is hij gek op bananen. Bij bijna ieder eetzaakje krijgt hij er een gratis. Helemaal als we in het Thais zeggen “He is a little monkey who likes to eat banana.”

Grappig is trouwens dat Samuel een banaan doorgaans in 5 minuten opeet, terwijl Thaise baby’s er minimaal een half uur over doen. Je ziet de locals dan naar Samuel kijken en ze geloven dan niet wat ze zien. Op Koh Lanta at hij zelfs nog 3 kwart van de banaan van een Thaise baby (Thalif) op nadat hij er zelf al een had opgegeten.

 

Zijn er moeilijke dingen tijdens het voorbereiden van een reis met Samuel?

Echt moeilijkheden eerlijk gezegd niet. Echter, er zijn wel meerdere dingen waar we rekening mee moeten houden. Denk bijvoorbeeld aan medicatie. Maar eerlijk gezegd hebben we alleen maar paracetamol voor Samuel meegenomen.

Voor onszelf hebben we in ieder geval veel te veel gekocht bij de apotheek in Duitsland. Dit doen we de volgende keer niet meer, alles maar dan ook alles is hier namelijk in de apotheek te krijgen. Bovendien is het veel goedkoper dan thuis.

 

Oké, maar even terug naar Samuel, is er nog iets waar jullie écht rekening mee hebt moeten houden voor jullie vetrokken?

Ja, rekening houden zeker. In ieder geval ervoor zorgen dat een van ons een plaats heeft bij het gangpad, zodat Samuel kan kruipen als hij daar behoefte aan heeft.

Tevens hebben we een annuleringsverzekering afgesloten, terwijl we dat zonder baby niet gedaan zouden hebben. Met een baby weet je namelijk nooit hoe dingen lopen. Het kostte ons een hoop geld, maar we wilden geen risico lopen.

Maar nogmaals: moeilijk waren deze dingen niet. Het zijn zaken om rekening mee te houden, dat wel.

Nog iets: sommige ouders willen niet met hun baby in bed slapen omdat ze bang zijn dat ze eroverheen draaien. Ook daarvoor bestaan oplossingen. Kijk bijvoorbeeld of er kamers zijn met een babybedje, dit is in Thailand op veel plekken mogelijk. 

 

Een praktische vraag: zijn spullen als luiers en andere babyproducten makkelijk te krijgen op reis?

Ja, hier in Thailand is alles buitengewoon goed geregeld. Denk aan tissues, luiers, speentjes enzovoort. Bovendien is de 7/11 altijd open, waardoor je nooit in de stress hoeft te schieten. Zelfs als het 2 uur in de nacht is, kan een van ons altijd even naar deze supermarkt lopen.

Zelf zijn we in Duitsland trouwens een samenwerking aangegaan met een bedrijf dat baby-artikelen ontwikkelt. We hebben van hen heel veel luiers gekregen in ruil voor een foto van Samuel op het strand met een luier aan. We hebben overigens maar 1 pakket meegenomen. De volgende keer nemen we alleen het noodzakelijke mee, 5 luiers of zo.

 

Oké dan. Eigenlijk hoef je dus vrijwel niets aan babyspullen mee te nemen?

Inderdaad, je kunt in Thailand namelijk alles krijgen wat je nodig hebt en de producten zijn spotgoedkoop. Je betaalt voor bijvoorbeeld luiers slechts een fractie van wat je thuis kwijt bent.

Wat we wel aanraden om mee te nemen, is zonwerende (zwem)-kleding aangezien we niet zeker weten of deze hier te krijgen is. In bijvoorbeeld Bangkok zal zoiets eenvoudiger te verkrijgen zijn dan op een (klein) eiland.

Nu zal je wellicht denken, en speelgoed dan? Dit heeft een baby toch nodig? We hebben dit niet meegenomen. Samuel is vrij makkelijk en speelt bijvoorbeeld met plastic flessen of stenen die op het strand liggen. Verder vindt hij het heerlijk om (door het zand) te kruipen en de boel te ontdekken.

Ons motto: zo lang je als ouders easy going bent, is de baby dat doorgaans ook. Bovendien: wat er is nou mooier dan al het moois dat de natuur te bieden heeft?

  

Hoe ging de vlucht samen met de baby? Zijn jullie bijvoorbeeld niet bang dat Samuel veel huilt in het vliegtuig?

Heel erg goed. We hebben van te voor wel opgelet dat we een nachtvlucht zouden boeken, met de hoop dat Samuel dan lekker zou slapen. Blij als we waren, heeft hij dit ook gedaan.

Van de 14 uur durende vlucht naar Bangkok, is hij ongeveer 4 uur wakker geweest. We hebben voorafgaand wat favoriete video’s van Samuel gedownload en hij heeft naar films gekeken die op het schermpje in het vliegtuig te zien waren. Verder hebben we wat met hem gespeeld en gezongen.

Samuel had totaal geen jetlag, in tegenstelling tot mij (Niklas). Ik (Jasmin) heb wel lekker geslapen aangezien we een extra stoel tot onze beschikking hadden en ik de benen van Niklas als kussen kon gebruiken 🙂 .

 

Dus Samuel heeft niet één keer gehuild?

Tijdens de reis naar Bangkok inderdaad niet. Echter, daarna hadden we een overstap naar Phuket. Deze vlucht bleek helaas 6 uur vertraagd te zijn. Op dat moment moest Samuel wel diverse keren huilen. Maar goed, wie is er op zo’n moment wel blij?

 

Hoe denken jullie dat Samuel het reizen ervaart? Heeft backpacken het leven van jullie kind nu al verrijkt?

Kinderen hebben over het algemeen in hun eerste 3 levensjaren weinig nodig. Het enige wat ze echt ‘vragen’, is liefde en aandacht van hun ouders. Het maakt daarbij niet uit waar je bent maar het gaat er vooral om dat je samen tijd doorbrengt met je kind.

Wij zeggen altijd: “wat is er nou beter voor een kind dan wanneer zijn of haar ouders er altijd zijn?”

Om rekening te houden met hem, geven we trouwens de voorkeur aan het langzaam reizen.

 

Want, Samuel voelt het als het reizen in een te hoog tempo gaat?

Ja 100%. Hij is dan minder happy en geeft meer tegengas dan wanneer we alles lekker op ons gemakje doen.

 

Maar hoe merk je aan Samuel dat reizen hem goed doet?

Goed dat je dat vraagt.

In Duitsland stapt (oftewel: kruipt 🙂 ) hij niet zo snel op vreemde mensen af. Hij is thuis altijd een beetje sceptisch wat dat betreft. Maar in Thailand is dat helemaal anders. Samuel benadert de een na de ander aangezien iedereen hem hier veel aandacht geeft. Hij kruipt erheen en lacht vervolgens vriendelijk.

Geloof het of niet, maar hij spreekt zelfs al een woordje Thai. Zo zegt hij “krap” (dankjewel) als hij een banaan krijgt. Dit vinden we als ouders erg leuk om te zien.

 

Hoe dachten de mensen thuis over deze reis? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan?

We kregen vrij uiteenlopende reacties. Onze belangrijkste vrienden waren eigenlijk louter positief en vonden het erg gaaf dat we dit durven.

Maar mijn (Niklas) ouders probeerden ons te overtuigen om de vlucht te cancelen. “Het is gevaarlijk”, “je moet wel heel voorzichtig zijn.” Ze waren er in ieder geval niet gerust op.

Gelukkig is dit beeld bij hen veranderd. We sturen regelmatig foto’s, ze volgens on op Instagram en Facebook of we lassen een Skype-gesprekje in. Zij zien nu ook wel dat we hier gelukkig van worden. Bijvoorbeeld het voeren van aapjes vanuit een longtailboot vonden ze geweldig om gezien te hebben.

M’n moeder is zelfs zo enthousiast geworden dat ik een duikcursus van haar heb gekregen. Allebei m’n ouders zijn wat dat betreft 180 graden gedraaid.

Jasmin vertelt hierna dat haar moeder van meer op afstand staat. En met haar vader heeft ze al heel lang geen contact meer.

De goede gezondheidszorg is trouwens een van de redenen waarom we Thailand hebben gekozen. Cambodja, Vietnam en Laos slaan we liever nog even over. Je moet daar doorgaans behoorlijk lang reizen om bij een (goed) ziekenhuis te kunnen komen. We gaan dat zeker wel doen, maar liever wanneer Samuel (en wij) wat ouder zijn.

 

Wat zou je zeggen tegen ouders die twijfelen om hun baby of kind mee te nemen op reis omdat ze bijvoorbeeld weinig support krijgen?

Doet het gewoon en ga vooral niet te veel denken wat er allemaal fout zou kunnen gaan. Wat ons betreft is dit de beste ervaring van ons hele leven. Laat iedereen zien waarom het zo mooi is.

Dit is dé kans om andere culturen te ervaren, nieuwe mensen te leren kennen, je hoort bijzondere verhalen en niet minder belangrijk: we hebben alle tijd voor Samuel. Hij kan doen en laten wat ‘ie wil en we zitten zo op een prachtig wit strand. Wat willen we nog meer? We zijn alle 3 in een paradijs beland.

 

Wat is het meest lastige aan het meebrengen van je kind? Vinden jullie het bijvoorbeeld soms niet vervelend dat iedereen met Samuel wil spelen?

Om antwoord te geven op je laatste vraag: eigenlijk niet. En als je er even geen zin in hebt, dan kun je ook gewoon vriendelijk “nee” zeggen. Wij zijn alleen nog nooit in deze situatie geweest, omdat we er zo vrolijk van worden.

Voor de rest hebben we eigenlijk niks moeilijks meegemaakt. Bij sommige gezinnetjes om ons heen zagen we dit wel. Zo was er een Zweeds koppel dat een kinderwagen en zelfs een babybedje meegenomen had. Verder liefst 5 verschillende backpacks vol met spullen voor het kind.

Dit is echt iets dat we afraden. Houd het bij een babydrager en breng vooral niet te veel mee. Wij hebben aan 2 backpacks genoeg, daar zitten bijvoorbeeld ook een statief en een laptop in.

Bijkomend nadeel van heel veel meenemen, is dat je vrijwel altijd veroordeeld bent tot de taxi. Je begrijpt dat budgetbackpacken dan lastig wordt. 

 

Zou je (Jasmin) ook alleen met je kind het avontuur op durven zoeken?

Voorafgaand zou ik zeker terughoudend geweest zijn. Maar na deze ervaringen in Thailand helemaal niet meer.

 

Is er iets dat jullie heeft verrast aan backpacken met een baby?

Jazeker. Toen we de ferry van Surat Thani naar Koh Samui namen, had Samuel 39,8 graden koorts. Op het moment dat we aankwamen op Koh Samu,i zijn we direct naar het overheidsziekenhuis geweest.

Op dat moment denk ik (Robbert), oh nee, daar moet je dan vast niet zijn. Beter in een privékliniek toch?

Eenmaal binnen, werden we meteen geholpen. Geen wachtrijen, omdat er heel veel artsen werkzaam zijn. De dokter begon direct met Samuel te checken en we kregen goede medicatie mee. Dit bezoekje duurde maximaal 15 minuten en het kostte ons slects 550 Baht, ongeveer €14. In Duitsland zouden we minstens een uur hebben moeten wachten.

Verder is het ons opgevallen dat iedereen supervriendelijk is. Bovendien hadden we niet zo’n goed voorgevoel over de hygiëne. Dit is ons echter heel erg meegevallen.

 

Je hoort nogal eens dat reizen met een jong kind onverantwoord of onveilig is. Hoe denken jullie hierover?

Dat is het wat ons betreft zeker niet. Oké, het hangt er vanaf waar je naartoe gaat, maar over bijna iedere plek is genoeg informatie te vinden op internet. Zelfs Phuket en dan met name Patong, waar je veel negatieve dingen over leest, hebben we als zeer veilig ervaren.

We pakken trouwens regelmatig de scooter met z’n drieën, Samuel zit in de babydrager aan mij (Jasmin) vast. Wat ons betreft super goed te doen.

Ik zeg vervolgens dat ik een scooter had gezien met daarop 5 mensen. Jasmin en Niklas vertellen me daarna dat ze zelfs 6 mensen erop hebben zien zitten.

 

Hebben jullie nog andere belangrijke tips voor reizen met een baby?

Ja, maar eerder genoemde babydrager is toch wel onze belangrijkste tip die we aan ouders willen meegeven. Je kunt ‘m aan de voorkant hangen of zelfs aan je rugzak. Het voordeel voor de baby is, is dat hij of zij eenvoudig in slaap valt. Dit is bij Samuel al een paar keer gebeurt, bijvoorbeeld op de scooter.

Verder raden we aan om een ‘mulltuch’ mee te nemen. Dit is een soort babydoek die je overal voor kunt gebruiken. Als stranddoek of bijvoorbeeld als hoofd- of lichaamsbescherming tegen de zon. Ook in het vliegtuig is het handig aangezien het erg koud kan worden. We nemen ‘m altijd mee in onze day bag.

Tot slot is het goed om altijd even te checken of de accommodatie die je geboekt hebt een transfer vanaf de luchthaven aanbiedt. Vaak is dit zo.

Nog een algemene tip, is een woordenboek met daarin alleen plaatjes. Een ‘dictionairy without words.’ Wij hebben ‘m in Phuket, waar de locals nauwelijks Engels spreken, erg vaak gebruikt. Handig.

 

Hoe willen jullie een levensstijl maken van reizen? En op welke manier gaan jullie dit doen als Samuel naar school moet?

Ons doel is om locatie-onafhankelijk te gaan werken. Wellicht zelfs met 2 kinderen in de (nabije) toekomst. Het mooiste zou zijn als dit mogelijk is met onze reisblog, Instagram en Facebook. Het enige wat je nodig hebt, is een laptop en een internetverbinding.

Als dit niet lukt, kunnen we altijd nog als freelancers aan de slag gaan.

En als Samuel naar school moet? Ik (Jasmin) ben bijna afgestudeerd als lerares en sowieso tot z’n 10^e kunnen we aan home schooling doen. Een andere optie is een internationale school. Deze hebben we bijvoorbeeld op Koh Lanta gezien. Hier op Koh Tao is dat overigens weer veel minder goed verzorgd.

We kennen trouwens een familie uit Noorwegen en zij doen hetzelfde met 3 kinderen.

Wat de toekomst brengt weten we niet. Het kan goed zijn dat we ergens anders blijven hangen als we het er naar ons zin hebben. Dit is het mooie aan reizen.