Koh Rong Samloem: een paradijs in Cambodja

Koh Rong Samloem zou het droomeiland van Cambodja moeten zijn. Nadat ik de weken ervoor al heel wat paradijselijke plekken had gezien, zoals Koh Kradan in Thailand, was ik benieuwd of ik wederom zo enthousiast zou raken.

Ik moet zeggen dat het me in het begin best wel tegenviel.

Maar daarna werd alles anders.

Rond halfvier stapte op de speedboot bij de Serendipity Pier in Sihanoukville en even later kwam ik aan…

In dit artikel vertel ik je alles over m’n avonturen op Koh Rong Samloem en zal ik je allerlei leuke tips geven. Lees dus zeker even verder als jij er binnenkort ook heengaat.

Koh Rong Samloem of Sanloem?

Hoe heet het eiland nou eigenlijk echt? De ene keer lees je ‘Koh Rong Samloem’, terwijl je net zo vaak ‘Koh Rong Sanloem’ ziet staan. En dan zijn er nog talloze varianten te noemen.

Ik heb het nagevraagd bij verschillende eilandbewoners, alleen een eenduidig antwoord is er niet. Laat ik het maar gewoon bij Koh Rong Samloem houden dan 🙂 . Spreek uit als: ‘Koh Rong Samlam’.

M’Pai Bay: gezellig maar zeker geen paradijs

Aangezien ik nog geen accommodatie had geboekt en de boot op verschillende locaties zou stoppen, wist ik niet goed op welk gedeelte van Koh Rong Samloem uit te stappen. Iemand bij de haven vertelde me dat het rond M’Pai Bay gezellig is, daarom werd dit m’n voorlopige keuze.

Als eerste maakte we een stop bij Clear Water Bay, een strand zonder enige accommodatie. Een Franse jongen die ik net had leren kennen, stapte er uit. Even twijfelde ik, omdat het er fantastisch uitzag. Toch bleef ik zitten. Op naar M’Pai Bay.

Een kwartier later kwam ik aan bij M’Pai Bay, de village van het eiland en daarmee het gedeelte waar de locals leven.

Echter, in plaats van Clear Water Bay bleek het hier helemaal geen paradijs te zijn. Honderden cementzakken op de pier en m’n oren deden pijn van de constructiegeluiden. Boren, zagen, hameren.

Ja, het was letterlijk even slikken.

Hoe verder ik het dorpje inliep, hoe meer bouwputten ik tegenkwam. De enige gedachte die in me opkwam, was om zo snel mogelijk weg te komen van deze plek. Een bouwput in Zuidoost-Azië betekent doorgaans namelijk onder meer in de vroege ochtend gewekt worden, door indringende geluiden van slijptollen en boormachines.

Ik heb mezelf alleen verrast. Hoe langer ik in M’Pai Bay bleef, hoe meer ik het naar m’n zin kreeg. Oké, het aanblik was niet bepaald mooi. Maar de constructieoverlast viel eigenlijk best mee.

Bovendien vertelde iemand me dat het veelal om nieuwe huizen voor de lokale bewoners gaat. Bewoners die voorheen in woningen, staande op houten palen, in het water leefden. Dus het gaat hier niet om hotels en dergelijke. Dat zet alles toch weer in een ander perspectief.

Wat het dorpje prettig maakt, zijn de vele backpackers, locals en de gezellige eetgelegenheden bij het water. Met name dit tentje genaamd Lisa Guesthouse, wat grotendeels wordt gerund door een meisje van 13:

Heel bijzonder om te zien hoe bevlogen zij de hele dag aan het werk is. Geen gemaakte glimlach of grapjes, nee alles aan haar is authentiek.

Nu ik dit artikel in december 2019 heb geüpdatet, kan ik je overigens zeggen dat de constructiewerkzaamheden nagenoeg klaar zijn. Het is daarom een stuk fijner geworden om in M’Pai Bay te verblijven.

Door de jungle naar Clear Water Bay

Ik had gehoord dat je via een trekking door de jungle bij Clear Water Bay kan uitkomen. Inderdaad, het strand waarover ik eerder al sprak. Volgens velen een van de mooiere plekken van Koh Rong Samloem. Een mening die ik later zou delen.

Bij het laatste guesthouse in M’Pai Bay vroeg ik de weg. En die is nogal avontuurlijk: deels door het water, waarbij op een bepaald punt een bordje te zien zou moeten zijn met daarop iets in de trant van: ‘Driftwood Path’.

Al vrij snel kwam ik op Eco Sea Beach, genoemd naar de gelijknamige accommodatie die er te vinden is. Wat een verademing vergeleken met het constructiegeweld in het dorp zeg. Het vette is hier de ongereptheid. Zo staat het er vol met bomen. Dit is het moment waarop mijn gedachte om het eiland al binnen een dag te verlaten volledig omsloeg.

Eenmaal in het water, met mijn hardloopschoenen, sokken en telefoon in m’n handen, kwam ik twee Duitsers tegen: Dominik en Catherine. Hij een boomstam van 1,98 meter. Zij een wit sprietje, van een centimeter of 35 kleiner. Ik was benieuwd of ze toevallig de jungleroute hadden afgelegd waar ik naar op zoek was. Ze wisten er alleen niets vanaf en besloten om me die kant op te volgen.

In het begin dacht ik: oh nee, ik heb weinig zin in een stel aan m’n zijde. Het bleken echter een van de leukste personen die ik tijdens m’n reis heb ontmoet. Zo zie je maar weer.

Uiteindelijk is er inderdaad een bordje en klommen we via de rotsen naar de hoger liggende jungle. Onderweg kwamen we diverse toeristen tegen die vrijwel allemaal verkeerde informatie gaven over de nog af te leggen afstand. Een iemand maakte het helemaal bont: hij beweerde dat er nog 5 minuten te gaan was, terwijl het in werkelijkheid 30 minuten bleek te zijn. Toen verderop iemand zei dat we er bijna waren, wisten we dan ook niet of we dit moesten geloven.

Maar ach, wat boeide het ook eigenlijk. Een beetje inspanning leveren om ergens te komen, vind ik altijd wel lekker. En wanneer je dan regelmatig dit soort uitzichten hebt, hoor je mij niet klagen:

Na een wandeling die langer duurde dan verwacht -ik denk een dik half uur door alleen de jungle-, kwamen we aan bij Clear Water Bay. En WOW, wat is dit een werkelijk prachtige plek zeg!

Check zelf de foto’s:

Op dit strand is helemaal niets of niemand te bekennen. Tot voor kort lag hier het levendige Driftwood Hostel, waar je bijvoorbeeld in een hangmat of tentje kon overnachten.

Wat vandaag de dag over is, is enkel en alleen die paradijselijke plek. En, heb je je eigen kampeerspullen bij je, dan zou ik het wel weten 🙂 .

Voor shops en goedkope eettentjes zal je echter toch naar M’Pai Bay moeten gaan. Er is hier namelijk niets in de buurt om spullen te kopen.

Toch is er een dikke ‘maar’…

Op diverse megaborden valt namelijk te lezen dat Clear Water Bay, en ook een deel van Eco Sea Beach, geleased zijn door Chinese investeerders.

Waar hebben we dit eerder gezien? Inderdaad: Sihanoukville. Mijn vraag is: hoe ziet Koh Rong Samloem er over een paar jaar uit?

Kajakken naar Sunset Beach

Die avond ben ik een Chinees meisje -Yan- tegenkomen en ik stelde voor om de dag erop te gaan kajakken, naar andere gedeeltes van het eiland. Snorkelmaskers mee en op avontuur.

We gingen ervoor.

Aan het uiteinde van M’Pai Bay konden we bij Harmony Bungalow een kajak huren voor $12 per dag. Best prijzig als je het mij vraagt, maar het bleek lokaal toch echt de goedkoopste optie.

We sprongen in de kajak en besloten om via het noorden naar de westkant van Koh Rong Samloem te peddelen, richting Sunset Beach en het daaraan grenzende Lazy Beach.

Het zou nogal een heftige expeditie te worden. De tocht duurde namelijk zo’n 2 uur, en ik kan je zeggen dat dit al kajakkend behoorlijk lang is. Yan werd zelfs zeeziek en is bij aankomst op het strand onder een boom gaan liggen. Gelukkig hadden we bananen bij die ons van de broodnodige energie konden voorzien. En flessen water voor verkoeling.

Tijdens het kajakken zijn we meerdere keren in het water gedoken om te snorkelen. Met name bij de rotsen was dit de moeite waard. We werden tevens een uur lang gevolgd door een nieuwsgierige reiger.

Telkens wanneer we een rots voorbijgingen, hoopten we op een zichtbaar wordend strand. Toen we op Google Maps keken, bleken we alleen nog een behoorlijk eind voor de boeg te hebben, gezien het feit dat we pas halverwege waren.

De enige mogelijkheid?

Verstand op nul en peddelen.

En daar was ze dan, in de verte zagen we een lange zandstrook. Sunset Beach was in zicht!

Wat een opluchting.

Weer zo’n prachtig strand met helder water. Nauwelijks mensen te bekennen. Hier en daar wat accommodaties en eettentjes. Heerlijk.

Tegen de tijd dat Yan opgeknapt was, zijn we via de junge doorgegaan naar Saracan Bay. Misschien wel de bekendste plek op Koh Rong Samloem.

De trail naar het populaire Saracen Bay

Het leuke aan Koh Rong Samloem is dat er diverse junglepaden liggen, die je van strand naar strand leiden. Zo ook tussen Sunset Beach en Saracen Bay.

Nadeel: ik had geen schoenen of slippers bij me. Of is dit eigenlijk een voordeel? Je hoort wel eens dat lopen op blote voeten gezond is hè.

Na een redelijke klim in het begin, was het eigenlijk goed te doen. Op enkele hobbelige stukken vol met kleine steentjes na dan. Een klein half uur later kwam het ultra-heldere water van Saracen Bay in zicht:

Sorry hoor, maar is dit echt? Ja dat is het.

Wat me verder opviel, was de immens witte kleur van het zand op het giga-strand van Saracan Bay. Het witste wat ik op het hele eiland gezien heb.

Echter, Saracan Bay is behoorlijk volgebouwd met resorts, guesthouses, restaurants en bars. Prima voor de gezelligheid hoor, al ontbreekt de idyllische sfeer, zoals bij Clear Water Bay en Sunset Beach, wat mij betreft. Daar is het er simpelweg te ontwikkeld voor. Bovendien is het er erg prijzig. Voor een fried rice betaal je al snel 6 dollar of meer. Ter vergelijk: in M’Pai Bay 2 dollar.

Later die middag kwamen we terug op Sunset Beach. Ik vroeg aan een Engelse guesthouse-eigenaresse of er hier ergens goede snorkelplekken zijn. “Aan de uiteindes van het strand,” zo gaf ze aan. Dit viel behoorlijk tegen. Weinig tot niets te zien. Nu moet ik zeggen dat we niet al te lang konden gaan, aangezien we slechts een kwartier hadden. We moesten namelijk nog terug naar M’Pai Bay kajakken. Een behoorlijke tocht, die we graag in het licht wilden afleggen.

Die tocht duurde overigens anderhalf uur.

De hoogtepunten waren de zonsondergang en de sneaky-kijkende apen op de rotsen.

Snorkelen bij The Cliff Hostel

Yan had me verteld over een bijzonder hostel bovenop een heuvel: The Cliff Hostel. Ik ben geen fan van slaapzalen, alleen hoe ze het hier hebben aangepakt, beviel me wel. Geen stapelbedden, maar gewoon eenpersoonsbedden in een open ruimte middenin de jungle.

Het mooie is bovendien dat je via een trap naar beneden kunt lopen, richting de zee. Hier kun je behalve genieten van de zonsondergang tevens het water ingaan om te snorkelen. Langs de rotskant kun je de hele weg onder water afleggen naar M’Pai Bay.

Ik was niet altijd even verwonderd over wat ik te zien kreeg. Echter, hoe verder ik bij M’Pai Bay raakte, hoe mooier het werd. Helemaal rondom de mega-rots die net voor de bocht naar het dorp ligt. Daar barstte het van de vissen, maar ook van de gekleurde koralen. En zoveel zee-egels als er hier verstopt zitten, heb ik vrijwel nergens anders meegemaakt.

Overall genomen was het een mooie ervaring, al vond ik het niet overweldigend of zo. Maar ja, ik ben inmiddels misschien wat verwend geraakt op snorkel-gebied. En het is natuurlijk fijn dat je gewoon het water in kunt lopen en niet persé een tour hoeft te doen. Dit is toch allemaal net wat avontuurlijker.

Van Koh Rong Samloem naar Sihanoukville: een heftige boottocht

Na 7 nachten op dit prachtige eiland te zijn geweest, besloot ik om weer terug naar Sihanoukville te gaan. Het was alleen niet zo makkelijk als ik dacht. Het waaide hevig waardoor er geen boten gingen. Aan het eind van de middag, toen de storm wat was gaan liggen, kwam er dan toch een aanvaren om iedereen op te pikken.

De boot zat echt zo vol dat ik en nog wat andere mensen er nog maar net in konden. Zitten was geen optie, enkel staan op de open achterkant. Opschuimende golven sloegen naar binnen en sommige mensen kegelden bijna van het dek af. Een Aziatische man zat er vreemd genoeg heel ontspannen bij, al was ‘ie compleet doorweekt.

Even laten kon ik binnen gaan zitten.

Een medewerker liep langs met kotszakjes, waarvan ik er geen nodig zou hebben. De boot ging van links naar rechts en we maakten vaak behoorlijk harde klappen, aangezien we nagenoeg loodrecht op het water -wat dan als steen voelt- neerkwamen.

Ja, dit was een behoorlijk heftige tocht.

In welke accommodaties heb ik geslapen op Koh Rong Samloem?

Als solobackpacker die naar een rustige omgeving op zoek is, raad ik je absoluut het eerder besproken Cliff Hostel aan. Nogmaals: ik ben niet zo van de dorms, al is dit echt een speciaal plekje.

Verder heb ik 4 nachten in een bungalow geslapen bij Ou Dom Bungalows. Basic, maar prima. Echter, heb je iets meer te besteden? Dan zijn DAHLIA en Lost & Found betere opties.

Het is me trouwens opgevallen dat je op Koh Rong Samloem al snel 25 dollar betaalt voor een hutje zonder luxe. Wanneer je alleen reist, is een dorm daarom het meest logisch. Voor 5 dollar heb je sowieso een slaapplek in M’Pai Bay.

Dit zijn mijn accommodatietips voor de andere bestemmingen die je op Koh Rong Samloem vindt:

• Saracen Bay: een tof hostel is Onederz. Heerlijke luxe vind je bij The One Resort.
• Lazy Beach: heb je een wat ruimer budget? Dan is Bamboo Jam een absolute aanrader.
• Sunset Beach: ga naar Robinson Bungalows om te detoxen van de moderne wereld.

Is er Wi-Fi op Koh Rong Samloem?

Nee, al maakt men op veel plekken gebruik van mobiele hot-spots. Wil je internetten op het eiland, dan zou ik er alleen niet op vertrouwen. Vaak maken er namelijk veel mensen tegelijkertijd gebruik van, wat de snelheid drastisch verlaagt.

Koop in dit geval een simkaart van Smart, en je hebt een goede verbinding. Je kunt deze overigens ook bij een van de minimarktjes kopen, al ben je dan duurder uit vergeleken met het vasteland.

Kun je pinnen op Koh Rong Samloem?

Nee. Zorg daarom dat je voldoende cash meeneemt vanuit Sihanoukville.

Hoe kom je op Koh Rong Samloem?

Vanaf de Serendipity Pier in Sihanoukville vertrekken meerdere keren per dag verschillende boten naar Koh Rong Samloem.

Ik ben gegaan met Speed Ferry Cambodia. Tickets kun je online, bij de haven of bij een reisbureau halen. Tot mijn verbazing was de prijs bij het reisbureautje (Anna Tours & Travel) waar ik had geboekt lager dan bij de aanbieder zelf. Namelijk 20 in plaats van 22 dollar voor een retour. En daar zat nog een pick-up bij m’n guesthouse bij ook.

Online kun je tickets regelen via de touroperators zelf of via de betrouwbare organisatie 12Go Asia.

Ik heb trouwens een dag van te voor geboekt en ben er vanuit Kep direct naartoe gereisd. Op de dag zelf boeken zal normaal gesproken ook moeten lukken.

Nog enkele tips voor M’Pai Bay

• Wil je iets goeds doen voor het eiland? Twee keer per week kun je meehelpen om de stranden op te ruimen. Zaterdagochtend om 09.30 kun je je melden bij Beach House en woensdagmiddag om 16.00 uur bij Bong’s Guesthouse & Bar.
• Iedere vrijdag wordt er tussen 08.00 en 09.00 uur bij het Community Center een ontbijtochtend georganiseerd waar men de kinderen dingen bijleert over hoe met afval om te gaan. Leuk om te zien en bovendien zoeken ze soms mensen om te helpen.
• Zoek je wat meer comfort en houd je van een beetje fancy? Dan is het net nieuwe DAHLIA een toffe plek om heen te gaan. In dit guesthouse heb je fijne kamers en een hele gave ginbar.
• Een andere spot om te chillen is Wine at Mine. En dat kun je er doen met een wijntje en lekkere kaas. Zoiets verwacht je toch niet op een afgelegen eiland?
• Verblijf je op M’Pai Bay en ben je op zoek naar een zaakje om te ontbijten? Ga dan naar Seapony Bungalow. Ze hebben onder meer heerlijke smoothie bowls en echte espresso.
• Yogaën in de jungle met uitzicht op zee? Dit kan bij de Lookout die je bij de Bush Bar vindt. Bij deze bar kun je terecht voor een lekker drankje.
• Het kan zomaar zijn dat je een Cambodjaanse bruiloft kunt bijwonen. Toen ik er was, werd deze gehouden achterin M’Pai Bay Village, waar je de heuvel oploopt.
• Snorkelmaskers zijn te huur voor 1 dollar. Ik heb ‘m gehuurd bij The Cliff Hostel.
• Indien je een goed verzorgde eilandtour wilt doen, dan raad ik Clayton’s Boat Tours aan.

Nog enkele tips voor Koh Rong Samloem

• Via Saracan Bay kun je in ongeveer 20 minuten naar Lazy Beach hiken. Wij hebben deze trail helaas niet meer gelopen, omdat het al halfvier was en we uiterlijk om halfvijf in de kajak wilden zitten om te voorkomen dat we in het donker op het water zouden komen te varen. Een andere optie: kajakken vanaf Sunset Beach.
• Er is een strand waarop militairen wonen: Military Beach. Na de Khmer Rouge verdedigden Cambodjaanse soldaten Koh Rong Samloem tegen overname door Vietnam. Het aanwezige kanon is daar het nog altijd levende bewijs van.
• Als je de jungletrekking doet van M’Pai Bay, let dan goed op. Je hebt grote kans om apen te zien. Nog wat: de koningscobra leeft er ook. Niet dat ik deze gezien heb hoor, maar toch…
• In het zuiden is een lighthouse waar je in kunt klimmen en een schitterend uitzicht hebt op een deel van Cambodja. Let op: je dient 1 dollar betalen om de trap op te mogen. Je kunt er trouwens vanaf Saracen Bay heenlopen.
• Wil je glowing plankton zien? Je hoeft hiervoor niet persé een tour te boeken. Tussen M’Pai Bay Village en Eco Sea Beach is een plek waar je terechtkunt. Voor de exacte locatie raad ik je aan om ter plaatse even navraag te doen.
• Tegenwoordig is er op de meeste plekken 24 uur elektriciteit op Koh Rong Samloem.
• De meeste faciliteiten en de beste prijzen vind je in M’Pai Bay. Het is misschien niet de meest paradijselijke spot, maar ik vond het een fijne plek om als uitvalsbasis te gebruiken.

Heb jij nog vragen over Koh Rong Samloem? Of misschien tips? Laat het in de comments weten.