Zo vraag je het e-visum voor Indonesië goedkoop aan (+ tips)

Zoals je misschien wel weet heb je voor Indonesië een visum nodig. De visumvrije entree van 30 dagen is sinds de corona-tijd op pauze gezet en nooit meer teruggekeerd. De vraag is of dit überhaupt nog zal gebeuren. Ik denk van niet, aangezien we alweer een behoorlijke tijd verder zijn.

Gelukkig is er ook goed nieuws. Sinds november 2022 is het mogelijk om je visum voor Indonesië online aan te vragen, het e-visum. Zo hoef je bij aankomst niet meer in de lange rij te gaan staan of, indien je een visum voor langere tijd wilt, van tevoren bij een dure visumagent aan te kloppen.

Echter, de immigratie-website van Indonesië is niet bepaald gebruiksvriendelijk. Forums staan vol met horrorverhalen, inclusief het verliezen van je geld. Mijn pa probeerde begin 2024 een e-visum aan te vragen, maar liep telkens tegen allerlei errors aan.

Om de proef op de som te nemen ben ik de uitdaging van het online aanvragen via de officiële website zelf ook maar eens aangegaan.

In deze gids zal ik je over mijn ervaringen vertellen en jou bovendien precies uitleggen hoe je het e-visum voor Indonesië aanvraagt.

Welk visum voor Indonesië is gebruikelijk voor toeristen?

Voor de corona-periode kon je Indonesië binnenkomen met een visumvrije entree. Je kreeg destijds een stempel die je recht gaf om 30 dagen in het land te verblijven. Het was hiermee niet mogelijk om je verblijf te verlengen.

Alleen zoals ik al zei is deze optie sindsdien (nog) niet teruggekeerd.

Daarom kiezen de meeste toeristen ervoor om bij aankomst op het vliegveld op bijvoorbeeld Bali of in Jakarta een VoA te kopen, het Visa on Arrival. Dit visum (B213) geeft je recht op een verblijf van 30 dagen, en is nog eens te verlengen met 30 dagen. De kosten bedragen 500.000 IDR en voor het verlengen evenzo.

Voor degenen die langer in Indonesië willen vertoeven is het Tourist Visa (211A) beschikbaar. Hiermee krijg je direct 2 maanden toegang, en je kunt het tweemaal met 2 maanden verlengen tot maximaal 6 maanden. Deze variant kost 1,5 miljoen IDR en minimaal 2,5 miljoen voor het verlengen. Die hoge verleng-prijs geldt omdat je verplicht bent de verlenging via een visumagent te doen. Overigens heette dit visum tot voor kort het B211A-visum. Vraag me niet waarom deze minuscule verandering is gedaan, maar het is zo 😉 .

Er zijn nog een aantal andere e-visums voor Indonesië, maar vanwege de populariteit en de relevantie voor toeristen ga ik enkel in op de bovengenoemde twee varianten.

Waarom een e-visum aanvragen?

Als je het VoA bij aankomst in Indonesië kunt kopen, waarom zou je het dan van tevoren online fixen?

Daarvoor zijn twee redenen.

Allereerst hoef je zo niet aan te sluiten in de vaak lange wachtrij (op Bali is die soms echt rampzalig) en kun je linea recta doorlopen naar de immigratie-medewerker. Op Bali heeft men zelfs automatische poortjes en verloopt alles elektronisch. Scheelt je een hoop tijd en gedoe, en aangezien je waarschijnlijk vermoeid bent is een snelle afhandeling wel zo fijn.

Ik maakte het gisteren mee toen ik vanuit Kuala Lumpur naar Bali vloog. Vrijwel iedereen liep naar de lange rij om het VoA ter plekke te kopen, terwijl ik de bordjes ‘E-visa’ volgde en letterlijk binnen 1 minuut klaar was. Ongelofelijk snel! Ik was overigens wel ietwat verward, aangezien ik geen stempel in mijn paspoort kreeg. Ik vroeg aan een medewerker hoe dit zat, en de registratie gebeurt simpelweg online nadat je je paspoort gescand hebt. Naderhand krijg je een mailtje met de bevestiging.

Ten tweede kun je het B213-visum (VoA) online verlengen. Echt heel chill! Dit is alleen mogelijk indien je hem ook daadwerkelijk online hebt aangevraagd, op de officiële website. Regel je het visum wanneer je aankomt, dan zal je sowieso naar het immigratiekantoor moeten om de verlenging daar in orde te maken. Zonder visumagent moet je er liefst drie keer heen! Nogal een verschil met het lekker simpel online regelen.

Het 211A-visum moet je sowieso voorafgaand aan je reis aanvragen. Nu dit mogelijk is op de officiële immigratie-website en niet meer slechts via een visumbureau, scheelt het je echter enorm veel geld. Hierover meer in het volgende kopje.

Wat is de officiële website voor het aanvragen van een e-visum?

De officiële website om je aanvraag in te dienen is evisa.imigrasi.go.id. Men heeft een re-branding gedaan, aangezien de website eerst Molina heette.

Om een lang verhaal kort te maken: de bovengenoemde website is de enige officiële van de Indonesische overheid, en daarmee ook het enige platform waar je geen commissie betaalt.

Wat kosten de e-visums?

Je betaalt 500.000 IDR voor het B213 e-VoA en 1,5 miljoen IDR voor het 211A-visum. Er komt een kleine toeslag van 3% bij voor het betalen met je creditcard.

Regel je het via een visumbureau, dan kun je in beide gevallen op het dubbele of zelfs meer rekenen! Ik heb al websites gezien die voor het 211A-visum meer dan 3 miljoen IDR vragen. Totaal niet nodig.

Hoelang van tevoren kun je beide e-visums aanvragen?

Op de immigratie-website is te lezen dat je het B213-visum (VoA) maximaal 14 dagen voorafgaand aan je reis kunt aanvragen, en in ieder geval 48 uur voor je vertrek.

Voor wat betreft het 211A-visum is er geen maximale periode beschreven, die kun je dus aanvragen wanneer je wilt.

Hoe vraag je het e-visum aan (mijn ervaringen)?

Nu door naar het belangrijkste stuk van dit artikel. Hoe gaat de aanvraag in z’n werk? En hoe zit het met de problemen die zoveel andere mensen op de website hebben ondervonden?

Ik laat je stap voor stap zien hoe ik het 211A-visum heb aangevraagd en tegen welke dingen ik ben aangelopen. Daarnaast vertel ik je op welke zaken je moet letten. De aanvraag voor het B213 e-VoA verloopt grotendeels hetzelfde, met als verschil dat je die vrijwel meteen krijgt, terwijl je voor het 211A-visum een dag of vijf moet wachten op goedkeuring. Ook iets om rekening mee te houden: er wordt om een uitreisticket gevraagd, wanneer je het B213 e-VoA aanvraagt. Hiervoor heb je gelukkig creatieve oplossingen, mocht je niet van tevoren willen beslissen op welke datum je Bali weer verlaat.

1. Ga naar de immigratie-website en maak een account aan

De eerste stap is om de immigratie-website te bezoeken. Daar maak je vervolgens een account aan, al is dit strikt genomen niet nodig. Voor de zekerheid zou ik het echter wel doen. Het is zo gepiept bovendien. Daarnaast geeft het je de volgende voordelen:

• Bij een volgende aanvraag hoef je niet weer al je gegevens in te vullen.
• Sommige mensen kunnen niet betalen zonder account. De website bevat helaas nogal wat bugs.

Wat heb je nodig?

• Een foto van jezelf. Dit hoeft geen officiële pasfoto te zijn. Ik heb er een met m’n telefoon gemaakt en dat was prima.
• Een foto van je paspoort. Je paspoort dient tenminste nog 6 maanden geldig te zijn.

Check bij het invullen van je gegevens goed het paspoortnummer. Klopt die niet, dan kan je bij binnenkomst in Indonesië problemen krijgen.

2. Activeer je account

Voor nogal wat mensen loopt het proces hier spaak, aangezien ze niet weten dat ze hun zojuist aangemaakte account (zie stap 1) per e-mail moeten activeren.

Je krijgt hierover een e-mail van de Indonesische immigratie, al komt deze waarschijnlijk in je spam terecht. Check zodoende al je e-mailfolders.

Open de mail en klik daarna op de link om de boel te activeren.

3. Vraag het juiste e-visum aan

Nu je je account hebt aangemaakt en geactiveerd, kun je het visum aanvragen wat je voor ogen hebt. Daarvoor klik je op ‘Apply’ en kies je de dingen die op jou van toepassing zijn.

In mijn geval ziet het er zo uit:

Omdat ik het 211A-visum voor 60 dagen wil, heb ik in de laatste stap ‘Tourist Single Entry Visitor Visa – 60 days’ gekozen. Wil je echter het 213-visum voor 30 dagen, dan kies je voor ‘B1 – Tourist (Visa on Arrival)’.

4. Vul je gegevens in

Hoewel je al een account hebt aangemaakt, wordt er alsnog van je gevraagd om je gegevens in te vullen. Ook dien je (wederom) je foto en paspoort te uploaden. Gelukkig is dit alles een fluitje van een cent.

Een van de stappen is om het adres van je accommodatie in Indonesië in te vullen. Ik heb een guesthouse opgezocht op Nusa Lembongan en het bijbehorende adres gekopieerd. Hetzelfde geldt voor de postcode. Op basis van de postcode worden de overige velden automatisch ingevuld.

In het geval van het 211A-visum is het vereist om een bewijsje in pdf bij te voegen waaruit blijkt dat je tenminste 2.000 euro op je rekening hebt staan. Ik heb via m’n bank-app een pdfje van mijn bankrekening, plus mijn naam en de datum gedownload en geüpload.

5. Bevestig de aanvraag en betaal met je creditcard

Onder ‘Application’ > ‘Batch application’ zie je vervolgens je visumaanvraag staan, zoals op de foto hieronder:

Nu liep ik tegen een probleem aan: het was volkomen onduidelijk waar ik de betaling kon voldoen. Het is namelijk zo dat je eerst moet betalen alvorens de aanvraag in behandeling wordt genomen. Zodoende zie je op de foto de status op ‘Draft’ staan.

De oplossing is door op je batch-nummer de klikken. Onderaan de pagina kun je de aanvraag bevestigen, waarna de status van ‘Draft’ in ‘Waiting for payment’ verandert. Daarna klik je op je transactie-nummer en zie je onderaan bij ‘Payment information’ een betaalknop, zoals op de volgende foto:

Ten slotte betaal je met je creditcard en is alles geregeld.

Hoelang duurt de aanvraag van beide e-visums?

Ik was binnen een half uur klaar met de aanvraag.

Het B213-visum (VoA) krijg je in de meeste gevallen onmiddellijk gemaild en in je account, de goedkeuring van het 211A-visum duurt maximaal 5 werkdagen.

In mijn geval heb ik het 211A-visum op dinsdag aangevraagd en heb ik de goedkeuring de week erop op dinsdagochtend gekregen.

Verder staat er in de mail dat je het visum uit dient te printen, maar dit is niet nodig. Je kunt hem gewoon op je mobieltje laten zien, easy peacy.

Wat als je aanvraag wordt afgewezen?

In het geval je visumaanvraag niet wordt goedgekeurd, ben je helaas je geld kwijt. Ik vind deze gang van zaken nogal cru eerlijk gezegd, al doe je er niks aan.

Je zou zeggen: geef de reden van afwijzing als immigratie zijnde, en je past vervolgens het gevraagde aan. Niet dus.

Wanneer moet je het e-visum activeren?

Na goedkeuring dien je het visum binnen 90 dagen te gebruiken. Je kunt bij wijze van spreken dus ook op dag 89 binnenkomen en je visum in laten gaan, ook al geeft men aan maximaal 14 dagen voor je reis de aanvraag te kunnen doen voor het B213 VoA (zie eerder).

Bij het B213-visum (VoA) wordt er gevraagd om de datum van inreizen aan te geven. Maar het is dus niet zo dat de datum die je aangeeft bij de aanvraag bindend is.

Hoe verleng je het e-visum?

Het B213-visum (VoA) kun je via dezelfde website gemakkelijk met nog eens 30 dagen verlengen, mogelijk vanaf 14 dagen voor ‘ie verloopt. Zoals ik al vertelde is dit enkel mogelijk wanneer je het visum online hebt aangevraagd via diezelfde website. Als je inlogt zie je de menu-optie ‘Extend’, daar kun je het voor 500.000 IDR regelen.

Voor het 211A-visum is het online verlengen helaas (nog) niet mogelijk. Je zult het via een visumbureau moeten doen, aangezien je een ‘sponsor’ nodig hebt. Alles daarover lees je hier. Een medewerker van een visumbureau in Ubud vertelde me dat de overheid ermee bezig is om in de toekomst ook online verlenging van dit visum mogelijk te maken. Ik hou je op de hoogte!

Wat als je het toch via een visumbureau wilt aanvragen?

Mocht je de aanvraag van je visum toch liever uit handen geven aan een visumbureau, dan is Visa Indonesia een partij die ik je aanraad.

Via hen kost het B213-visum (VoA) 750.000 IDR en het 211A-visum 3.200.000 IDR.

Yep, je betaalt meer, al is dat nou eenmaal zo als je werk door iemand anders laat doen. Nodig is het zoals aangegeven zeker niet.

Niettemin hebben redelijk wat mensen aangegeven problemen te hebben met de immigratie-website. Sommigen waren zelfs hun geld kwijt na een aanvraag die om onduidelijke redenen mislukte. Schakel je een visumbureau in, dan heb je in elk geval niet het mogelijke gedoe en hoef je niet bang te zijn om je betaalde geld te verliezen.

Doe je douaneaangifte online en bespaar tijd

Na je aankomst in Indonesië wordt van je gevraagd om het customs declaration form in te vullen, oftewel de douaneaangifte. Het fijne is dat je dit tegenwoordig online kunt doen en zo het wachten op een pen plus aansluiten in de rij vermijdt. Al kan het bijvoorbeeld op Bali Airport eveneens op de computer geregeld worden, al moet je dan net zo goed wachten op de mensen voor je.

Je regelt het hier.

Naderhand krijg je een QR-code die je op de luchthaven laat scannen door de medewerker en klaar is Kees.

Hoe zit het met de toeristenbelasting op Bali?

Sinds 14 februari is er op Bali een toeristenbelasting ingevoerd, de Bali Tourist Tax. Hierbij moet iedere toerist bij aankomst op het vliegveld 150.000 IDR betalen. Althans, zo wordt er beweerd.

Ikzelf heb het sindsdien geen enkele keer hoeven te betalen, met de aantekening dat ik telkens met een e-visum binnenkwam.

Op nogal wat websites valt te lezen dat het aan te raden is om de betaling alvast online te doen op deze site, maar ik raad je dit juist af. Er wordt op de luchthaven immers toch niet naar gevraagd, zo is mijn ervaring.

Na de baggage is er een desk om de belasting te betalen, al zit daar vaak niemand en wordt het totaal niet gemonitord.

Heb je een uitreisticket nodig voor Indonesië?

Voor het B213-visum (VoA) heb je bij binnenkomst in Indonesië officieel een uitreisticket nodig, waarmee je aantoont het land op tijd weer te verlaten. Dit mag dus ook na 60 dagen zijn, wanneer je ervoor kiest om het visum te verlengen. Desondanks is er mij nooit naar gevraagd in Indonesië zelf, in Nederland gebeurt dit doorgaans wel bij het inchecken of het boarden.

Met betrekking tot het 211A-visum is het anders, en hoef je geen uitreisbewijs te kunnen laten zien. Op de immigratie-website staat dit niet als vereiste vermeld en een immigratie-medewerker op het vliegveld van Bali vertelde mij hetzelfde. Desalniettemin werd er in mijn geval in Nederland toch om gevraagd. Ik reis met enkel handbagage (lees hier hoe!) en had zodoende al online ingecheckt. Normaal krijg je dan je instapkaart, alleen nu niet. Ik moest me alsnog melden bij de incheckbalie van Qatar Airways, waar ze me vroegen om het uitreisticket. Ik zei dat ik met een 211A-visum naar Indonesië reisde en het daarom niet nodig was. Ze bleven volharden, ze wisten simpelweg niets van deze visumvariant denk ik. “Het is een toeristenvisum en dus moet je een doorreis-ticket hebben,” zo klonk het. Toen heb ik binnen 10 minuten een ticket moeten boeken, omdat de balie sloot.

Heb je vragen over het e-visum voor Indonesië? Laat het weten in de comments 🙂 !