Man man, het was een hele expeditie om vanaf Siquijor naar Apo Island te reizen. Gewoon even een bootje pakken, werd ons voorgeschoteld door een of andere lange knakker bij de haven. Dacht het effe niet vriend!
Ook dreven mijn maat en ik een stukje van elkaar weg, zo ervoer ik het althans. Hij besloot in de haven van Malatapay, toen bleek dat we voorlopig nog geen boot konden nemen, om naar een wedstrijdje hanengevechten te gaan. Iets volstrekts normaals in de Filipijnen. Vet, zo vond hij. Ik vind zoiets daarentegen ronduit treurig voor die beestjes. Mensen kunnen zo verschillend zijn hè?
Zulke momenten zijn best lastig vind ik.
Hoe dan ook, op een gegeven moment meerden we aan op Apo Island, toch wel een klein paradijsje zo op ’t eerste zicht.
Hier een flits van een van de gebeurtenissen:
Daar ga ik, op zoek naar zeeschildpadden. En nee, niet met een tour. Gewoon vanaf het strand! Hier op Apo Island kan het allemaal.
Met de nodige moeite zet ik het snorkelmasker op mijn grote hoofd, veel subtieler gaat het in de zee glijden. Wat ik zie is een langgerekte koraaltuin en tropische vissen. Maar voor de rest… niks.
Totdat ik een draai naar links maak en daar ineens een knoeperd van een schildpad zwemt. Vlak naast me! Jeetjemina, wat is dit bijzonder zeg. Wat een prachtig dier. Zo zen ook. Ik word er helemaal euforisch van en voel het leven maximaal door mijn aderen stromen.
Stel jezelf eens voor: je drijft rustig in het kristalheldere water van Apo Island, omringd door kleurrijke koraalriffen, en plotseling verschijnt daar een majestueuze schildpad. Ze beweegt gracieus door het water, zonder zich iets aan te trekken van jouw aanwezigheid. Op dit prachtige eiland kun je dichtbij deze majestueuze dieren komen, in hun natuurlijke turtle sanctuary. Het is een adembenemende ervaring die je niet snel zult vergeten, of je nu een doorgewinterde snorkelaar bent of voor het eerst de onderwaterwereld verkent.
Na de avontuurlijke dagen op Siquijor hadden ik en Christiaan -een vriend die me kwam opzoeken- het spontane idee om een bootje naar naar Apo Island te nemen. Een klein eiland wat met name bekendstaat vanwege het snorkelen met schildpadden. Dit wilden we natuurlijk meemaken. Daarnaast leek het ons leuk om er een paar nachtjes te blijven slapen, in plaats van de meer gebruikelijke dagtrip te doen.
En ik ben blij dat we deze beslissing genomen hebben. Apo is zo’n typisch eiland waarbij je ook daadwerkelijk het gevoel hebt op een eiland te zijn. Op veel eilanden in de Filipijnen heb je door de grootte namelijk een scooter nodig, terwijl er op Apo, behoudens een stoffig zandpad, niet eens een echte weg is. Het is er daarom heerlijk rustig. Verder loop je van de ene naar de andere kant in pak ‘m beet een paar uurtjes.
In dit artikel geef ik mijn beste tips en vertel ik je alles over de ervaringen die ik er heb opgedaan. Wat mij betreft is het een hele gave plek om aan je Filipijnen-rondreis toe te voegen.
Over Apo Island
Op pakweg 30 kilometer ten zuidoosten van Dumaguete -in de provincieNegros Oriental- ligt het tropische eilandje Apo. Ik zeg ‘eilandje’, omdat ze slechts 7 km² groot is. Het is zo’n plek waar je het gevoel hebt tientallen jaren terug in de tijd te reizen (echt waar!). Hier leeft men een simpel leven en zijn de mensen ogenschijnlijk zielsgelukkig.
Verkeer is erop enkele scooters na niet, verharde wegen net zo min.
Behalve de eilandbewoners leven er op het eiland koeien en geiten. Je komt ze vanzelf tegen wanneer je aan de wandel gaat. Het is overigens nog verrassend steil op bepaalde punten. Mount Nagbalayong is met 620 meter het hoogste punt van Apo Island.
Je bezoekt Apo vooral om te snorkelen of duiken met de schitterende zeeschildpadden. Het coole is dat je dit (lees: snorkelen) zo vanaf het strand doet, en dus geen tour hoeft te boeken om ergens midden op zee te gaan koekeloeren
Er is een reservaat op Apo Island dat wereldwijd als een van de belangrijkste broedplaatsen voor de groene zeeschildpad bekendstaat.
Snorkelen met zeeschildpadden
Na even een rustmoment gepakt te hebben, is het eerste wat ik deed een snorkelsetje huren (50 PHP, minder dan 1 euro) en het water inlopen. Zou ik de zeeschildpadden zien waar ik al zoveel mensen over had gehoord?
Toen ik de zee inging en onder water keek, zag ik in eerste instantie vooral vissen en verrassend veel koraal. Op het moment dat ik naar links uitweek, zwom er ineens een reuzenschildpad vlakbij me. We waren helemaal alleen, wat het extra speciaal maakte.
Op gepaste afstand volgde ik dit indrukwekkende dier, wat in alle rust naar eten aan het zoeken was en lekker rondzwom. Indrukwekkend vanwege de grootte, maar ook door de schitterende tekeningen op het schild, de vinnen en het gezicht. Het mooiste vond ik om te zien dat ‘ie zo nu en dan naar boven ging om naar lucht te happen. Eigenlijk net een mens.
Vervolgens heb ik de schildpad achtergelaten en ben ik verder gaan snorkelen. Vele (kleine) vissen en gekleurd koraal zorgen ervoor dat je jezelf continu vermaakt. Weer wat later kwam Christiaan naar me toe en spotten we nog een zeeschildpad. Deze was een stuk kleiner dan de eerste, al blijft het toch telkens weer bijzonder om mee te maken.
En zeg nou zelf, hoe gaaf is het om alleen het water in te hoeven lopen en je deze dieren daarna rond je heen ziet zwemmen?
De schilderachtige zonsondergang
Zonsondergangen, zouden ze ooit gaan vervelen? Niet zo snel denk ik, aangezien ze er altijd weer net even anders uitzien en de felle kleuren simpelweg een lust voor het oog zijn. Jammer van al die muggen die ook van dit dagdeel houden, maar je kunt niet alles hebben hè 😉 ?
Ook op Apo Island werden we op een schilderachtige zonsondergang getrakteerd. Vanaf het hoger gelegen terras zag ik de lucht langzaam veranderen in een combinatie van blauw en oranje. Oranje zo fel als vuur. De groene planten en de aanwezige palmboom, maakten het uitzicht extra fraai.
Een trekking naar het Apo Island View Deck
In het uiterste zuiden van het eiland is een viewpoint met fraaie panoramische uitzichten. Bovendien is het een goede spot om de zonsondergang te bekijken. De weg erheen is echter niet al te eenvoudig, omdat je vaak over rotsen en stenen loopt. Schoenen zijn daarom aan te bevelen. Uiteraard ook water meebrengen.
Het begin van de tocht is een trap die je naar redelijke hoogte brengt. Vervolgens volg je het ‘pad’ bestaande uit grote rotsblokken, stenen en zand en beland je na ongeveer een half uur bij het uitkijkpunt. Dit is tevens het gedeelte waar je niet meer verder kunt.
Mocht je hier de zonsondergang gaan bekijken, houd er dan rekening mee dat je een lampje meeneemt voor de weg terug. Anders kan het wel eens een heel erg lastig verhaal worden. Zelfs met zaklamp zat ik soms namelijk al verkeerd. Daarom is het misschien een beter idee om erheen te gaan tijdens de zonsopkomst, al zal je dan behoorlijk vroeg uit de veren moeten.
Het eiland van de trappen
Ondanks dat Apo nou niet bepaald groot is, heb je een pad wat je langs nagenoeg alle kanten van het eiland leidt. Dit zal echter niet zonder enige inspanning gaan, aangezien je regelmatig een (zeer) steile trap over moet om verder te komen. Apo Island is verre van vlak, en je komt soms op behoorlijk hoge punten met prachtige uitzichten tot gevolg.
Mocht je nou van sporten houden, dan zijn deze trappen ideaal om een fikse workout te doen. En geloof me, fiks is het zeker. Explosief de trap oprennen, even terug en weer omhoog. Heerlijk, ik voelde me na het douchen als herboren.
Je kunt natuurlijk evengoed rustig wandelen, al zal dit je net zo goed de nodige zweetdruppels kosten. Bijvoorbeeld om naar de Apo Island Lighthouse te komen. Deze vuurtoren is trouwens totaal niet boeiend, de hoogtepunten hier waren voor mij eerder de koeien, uit mijn hand drinkende geitjes en het bijkomen van de explosieve inspanning die ik even eerder had gedaan.
De stranden van Apo Island
Indien je denkt naar een eiland te gaan waar de stranden superwit kleuren en het zand als poeder aanvoelt, dan kom je bedrogen uit. De kleur is dan misschien tegen het witte aan, maar door de vele steentjes en schelpjes is het verre van zacht. Op zich vond ik dit best wel jammer, al wist ik ook dat de hoogtepunten zich hier vooral onder water afspelen.
Het hoofdstrand en het ernaast gelegen privébaaitje van het Apo Island Resort, zijn wat mij betreft de mooiste twee van het eiland.
Tijdens het verkennen van Apo heb ik nog drie andere stranden bezocht. Deze vond ik allemaal vrij teleurstellend, een lag er zelfs helemaal vol met stenen. Echter, het is zeker leuk om naar Cogon Beach te hiken.
Niet zozeer door het strand zelf, maar met name om een indruk te krijgen van het lokale leven, de natuur en vanwege de mooie uitkijkpunten die je onderweg passeert.
Zonder zweten ga je er trouwens niet komen, want deze wandeling gaat langs een paar flinke trappen.
Back to basics: leven zonder elektriciteit
Ik zei het al eventje: alleen in de avond is er elektriciteit, dit is overal zo op Apo Island. Dat betekent onder andere slapen zonder ventilator. Nu vond ik dit best meevallen, omdat we vlakbij zee zaten waardoor er een lekker briesje de kamer inkwam.
Ga je ergens in Apo Village -verder van de kust af- zitten, dan zal je het wellicht zwaarder krijgen. Daar blijken bovendien flink wat hanen actief, de hele nacht door.
Geen stromend water, douchen met een emmer, het ontbreken van een pinautomaat en stilte na het avondeten. Apo Island is basic en voor vertier kom je hier niet. Tot rust komen, snorkelen en genieten van het eenvoudige leven zijn eerder dingen waarom je naar dit eiland afreist.
Eten en drinken op Apo Island
Qua eettentjes moet je denken aan een paar simpele lokale hutjes met seafood, rijst plus kip en zulk soort dingen op het menu.
De andere optie die je hebt is eten bij je accommodatie, zo aten ik en Christiaan dagelijks bij de Liberty Community Lodge, in het hogergelegen restaurant met fenomenaal uitzicht op zee.
Overnachten op Apo Island
Apo Island is zo’n bestemming die je nog niet of nauwelijks op boekingswebsites als Booking.com en Agoda ziet (update: intussen -anno 2025- zijn er al wat meer slaapplekken online te vinden). Dat heeft ook weer zo z’n charme. Toen we aankwamen gingen we daarom op de bonnefooi op zoek naar een leuke plek om te slapen. Vanuit de boot zagen we de Liberty Community Lodge liggen, een guesthouse waar ik toevallig een stelletje al over had horen kletsen.
Na een praatje met de eigenaresse gemaakt te hebben, hadden Chris en ik zoiets van: yes, hier willen we wel blijven. Mooi: een gedeelte van de inkomsten wordt gebruikt om de locals op het eiland te helpen. En die hulp is nodig, want ze vertelde me dat mensen op Apo Island vaak al rond de 40 overlijden door ongezond eten, overmatig alcoholgebruik en het ontbreken van medische hulp. Zo is er geen ziekenhuisje of een arts aanwezig, iets waar haar geneeskunde studerende zus plannen voor heeft. Een bijkomend probleem van de alcohol is dat er geen geld meer over is voor andere dingen die het gezin nodig heeft.
De kamers trouwens zijn aan de primitieve kant, zo douche je met een emmer en is er geen stromend water. Maar eerlijk gezegd vind ik zo’n bucket shower lekkerder dan de meeste douches in de Filipijnen, douches met ronduit zielige pisstraaltjes. Een ventilator is er evenmin, aangezien er alleen tussen 18 uur en het eind van de avond elektriciteit is. Het bed is comfortabel, zeker voor zo’n basiskamer.
Het terras met uitzicht op de zee is een ontzettend fijne stek om te ontbijten of avond te eten. Je komt er veel andere reizigers tegen. De eerdergenoemde zonsondergang hebben we overigens gezien vanaf dit terras. Oké, hier is ‘ie nog een keertje dan 😉 :
Verder vind je op Apo een handjevol leuke homestays om één of enkele nachtjes te blijven tukken. Twee aanraders zijn Mary’s Homestay en Elnor Homestay.
Wanneer je behoefte hebt aan meer comfort en je budget wat hoger is, dan is het drie sterren-resort Apo Island Beach Resort waarschijnlijk een betere keuze. Al heb je hier net zo goed geen stromend water.
Mocht je je PADI willen halen of willen duiken, dan hebben beide resorts een duikschool waar je terechtkunt.
Hoelang raad ik je aan om op Apo Island te blijven?
Heb je wat langer de tijd, dan zou ik kiezen om een dag of drie op het eiland te blijven, da’s wat ik en Christiaan deden.
Zo maak je kennis met het lokale leven, kun je de boel rustig verkennen, snorkelen of duiken wanneer je wilt en lekker relaxen. Ik vond het in ieder geval een onwijs dikke ervaring.
Wat is de beste reistijd voor Apo Island?
Allereerst is het goed om te weten dat het weer in de Filipijnen niet altijd even makkelijk te voorspellen is. Toch is er duidelijk een droog- en regenseizoen van elkaar te onderscheiden in deze regio.
Zo loopt het droge seizoen van december tot en met april. Sommigen includeren tevens november. De zee is dan (doorgaans) kalm en de lucht strakblauw, waardoor je de perfecte omstandigheden voor snorkelen en duiken hebt. Temperaturen van rond de 30°C is waar je aan moet denken.
Het regenseizoen, daarentegen, valt in mei tot en met november en is normaal gesproken een pak onstuimiger. Het zicht onder water is veelal niet je van het, zodat snorkelen en duiken je niet de mooiste beelden opleveren.
Maar, ben je van plan om te gaan duiken, dan adviseer ik je om je duikoperator te raadplegen. Zij hebben lokaal de beste info.
Ik bezocht Apo Island halverwege december, zo’n beetje de start van het droge seizoen dus. Zoals je op de foto’s ziet was het uitstekend weer.
Hoe kom je op Apo Island?
Je hebt twee manieren om naar Apo Island te komen. Vanaf Siquijor kun je kiezen voor een georganiseerde dagtrip of je reist zelf via Dumaguete. Hieronder bespreek ik beide opties.
Dagtrip vanaf Siqijor
Vanaf Siquijor kun je met Coco Grove Beach Resort een dagtrip maken naar Apo Island. Je gaat dan om te snorkelen en zal sowieso zeeschildpadden zien. De kosten hiervoor bedragen iets minder dan 2.000 PHP (zo’n 33 euro), inclusief een lunch op het eiland.
Zij verzorgen eveneens duiktrips naar Apo Island trouwens. Dusseuhhh, mocht je je duikbrevet hebben dan hoef ik je niet te vertellen dat dit een heuse aanrader is denk ik 😉 .
Zelf vanuit Dumaguete
Doe je het op eigen houtje, dan gaat de reis via Dumaguete. Vanuit de haven (daar kwamen wij aan omdat we de boot namen vanaf Siquijor) pak je een tricycle naar Malatapay, en daar kun je een boot nemen. Charteren of de publieke, al is voor de publieke ferry geen vast schema te vinden. Er zijn doorgaans andere toeristen waarmee je, in het geval van charteren, de kosten kunt delen. Ons kostte het 300 PHP (5 euro) per persoon en de rit duurt zo’n drie kwartier.
Kom je met het vliegtuig naar Dumaguete, bijvoorbeeld vanuit Cebu City of Manila? Dan pak je na aankomst een tricycle of taxi richting de Malatapay Port (50 minuten reistijd) en is de reis hetzelfde als hierboven beschreven.
Is er een toegangsprijs voor Apo Island?
Bij aankomst wordt iedere toerist gevraagd om 100 PHP (1,65 euro) te betalen. Schijnbaar af en toe ook 200 PHP (3,30 euro). De opbrengsten worden gebruikt voor behoud van het eiland en het Apo Reef.
Ons werd bij aankomst overigens niet om geld gevraagd, maar dat terzijde.
Tours naar Apo Island
Zoals ik al even liet doorschemeren biedt Coco Grove Beach Resort dagtrips aan naar Apo Island vanaf Siquijor.
Je hebt eveneens de mogelijkheid om online via Get Your Guide een coole tour te boeken, dit zijn de mogelijkheden die je daar hebt (klik en boek):
Hoe verlaat je Apo Island?
Wil je Apo Island verlaten? Dan kun je via de Liberty Community Lodge voor 300 PHP (5 euro) met hun eigen boot mee.
Kun je ergens in de buurt pinnen?
Nope. Zelfs rond Malatapay is het onmogelijk. Regel je centjes dus in Dumaguete. Op Apo Island is sowieso geen pinautomaat.
Meer lezen over de Filipijnen
Wanneer je een reis door de Filipijnen op de planning hebt staan, is deze uitgebreide gids die ik schreef een aanrader om op je gemakje door te nemen. Daarin vertel ik je wat de kosten zijn, welke plekken je niet wilt missen en waar je aan moet denken voor wat betreft je voorbereiding.
Alle andere artikelen boordevol inspiratie, tips en vette ervaringen vind je op de Filipijnen-pagina.
Laat mij je helpen met reis door de Filipijnen
Ondertussen ben ik meerdere keren in de Filipijnen geweest. In die reizen heb ik zowel mooie als minder mooie dingen meegemaakt. In die laatste categorie valt bijvoorbeeld Angeles City, waar sekstoerisme domineerde (toen ik er was nochtans). Lees hier het schrijnende verhaal.
Maar da’s niet wat ik je nu wil vertellen. Waar ik het met je over wil hebben is de speciale reisgids die ik over de Fili’s heb geschreven: Backpackgids Filipijnen. Deze digitale reisgids zit boordevol routes, handige info, hidden gems en ervaringen van mijn kant. Ook heb ik er een bonusboekje bijgedaan met échte insider-tips.
Dus nee, geen AI-shit. Echte info, door mijzelf geschreven en ontwikkeld. Op basis van mijn ervaringen in het land.
Nieuwsgierig? Hier kun je er meer over lezen en de gids aanschaffen. Thanks daarvoor, je helpt mij en de website zo meteen een handje.
Drop gerust een comment mocht je een tip of vraag over Apo Island hebben 🙂 👇👇👇
