Als je gaat backpacken op het schitterende Sumatra, ben je vast benieuwd wat de kosten er zoal zijn. Indien dat zo is, lees dan even verder. In dit artikel laat ik je namelijk zien op welke uitgaven je kunt rekenen. Verder bespreek ik het totale bedrag dat ik in 3,5e week, om precies te zijn 25 dagen, heb besteed.
Even voor jouw informatie: ik ben op 4 plekken geweest. Dit waren Medan, Bukit Lawang, Banda Aceh en Pulau Weh.
Goed om te weten: ik noem steeds de prijs in rupiah maar voor het gemak ook in euro. 15.000 rupiah is gelijk aan 1 euro.
Welke kosten heb ik gemaakt?
In dit gedeelte noem ik op chronologische volgorde de meest belangrijke uitgaven die ik tijdens mijn verblijf op Sumatra heb gedaan. Hier en daar geef ik je tevens enkele tips die jou misschien nog van pas gaan komen.
Medan
Medan is een vieze, chaotische stad waar ik bij aankomst slechts 1 nachtje verbleven ben. Ik heb hier de volgende kosten gemaakt:
- Het visum on arrival. Kosten: 500.000 rupiah (33,35 euro).
- Een Bus en ‘becak’ (tuk-tuk) vanaf de luchthaven naar K77 Guesthouse. Kosten 35.000 rupiah per nacht (2,35 euro).
- K77 Guesthouse, 3 bedden-slaapzaal. Kosten: 150.000 rupiah per nacht (10 euro). Onderhandelen is hier niet mogelijk.
- Eten in diverse ‘warungs’. Kosten: 15.000 tot 30.000 rupiah (1 tot 2 euro).
- Een gedeelde auto naar Bukit Lawang. Kosten: 150.000 rupiah (10 euro).
Het is me opgevallen dat er weinig hostels in Medan zijn, hierdoor ligt de prijs wat hoger dan in de meer toeristische plekken.
Ook ontbreken de prijzen op menukaarten en betaal je nogal eens te veel. Neem het initiatief door ‘berapa’ te zeggen, dit betekent: ‘hoe veel kost het?’ Zo laat je zien dat je de taal enigszins machtig bent, waardoor geroezemoes over de prijs minder snel zal voorkomen.
Bukit Lawang
Na Medan ben ik verdergegaan naar het veel boeiendere Bukit Lawang. Helaas ben ik er 8 dagen ziek geweest, waardoor ik wat minder in m’n vel zat. Desalniettemin is het een geweldige plek om te zijn, zeker als je van jungle houdt en behoefte hebt aan rust én avontuur.
Mijn uitgaven waren als volgt:
- Een eigen kamer bij Ida’s Guest House & Restaurant. Kosten: 70.000 rupiah (4,65 euro) per nacht na onderhandelen. Een ventilator, een eigen badkamer en een ruim balkon zijn inbegrepen. De normale prijs is 100.000 rupiah (6.65 euro)
- Een 2-daagse jungletrekking door het Gunung Leuser National Park. Kosten: 825.000 rupiah (55 euro).
Opmerking: Muhdi, de eigenaar van Ida Guest House & Restaurant, bood me een korting aan als ik de dag erop mee zou gaan. De normale prijs is namelijk 1.050.000 rupiah, omgerekend 70 euro.
- Havermout met banaan als ontbijt. Kosten: 20.000 rupiah (1,35 euro).
- Als tussendoortje nam ik vaak nasi goreng. Kosten: 15.000 rupiah (1 euro).
- Verse fruitsapjes: 12.000 tot 15.000 rupiah (maximaal 1 euro).
Tip: bestel eens een avocado-shake. Wel even ‘no gula’ zeggen, dit betekent ‘geen suiker’. Met de chocoladesaus is het wat mij betreft al zoet genoeg.
- Verse lemongras-thee bij het Jungle Hill Cafe. Kosten: 5.000 rupiah (0,35 euro). Het mooie aan dit plekje is dat de citroengras groeit bij de de rivier. En nog iets: je hebt uitzicht op de jungle. Ik heb op 1 dag 2 orang-oetans in het wild gezien 🙂 .
- Het avondeten varieert van 15.000 rupiah (1 euro) voor een simpel rijstgerecht tot 4.500 rupiah (3 euro) voor uitgebreidere keuzes met vlees, vis en groenten. Wil je een pizza, reken dan op 60.000 tot 85.000 rupiah (4 tot 5,70 euro).
- Een gedeelde auto, ‘tourist bus’, naar de luchthaven van Medan. Kosten: 190.000 rupiah (12,70 euro). Deze rit duurde in mijn geval 4 uur.
- Vliegen van Medan naar Banda Aceh. Deze vlucht van net iets meer dan een uur kostte me 25 euro.
Zoals je ziet, heb ik ervoor gekozen om via Medan naar Banda Aceh te gaan. Er is ook een (luxe) nachtbus met airco en Wi-Fi, maar deze doet er 12 tot 14 uur over. Dat is mij wat te veel van het goede als er betere opties zijn 🙂 .
Banda Aceh
Banda Aceh, de stad die in 2004 door de tsunami getroffen werd. Naar schatting meer dan 100.000(!) mensen kwam hierbij om het leven. Ook is het een plek die streng islamitisch is. De locals zijn doorgaans erg geïnteresseerd en vinden het leuk om een praatje met je te maken. Verwacht een mix van Indonesisch, Aceh en Engels 🙂 .
Mijn kosten waren de volgende:
- Een taxi van de luchthaven naar Eddie’s Homestay. Kosten: 120.000 rupiah (8 euro) na onderhandeld te hebben. De ‘vaste’ prijs is 170.000 rupiah, maar ga hier niet zomaar mee akkoord.
- Mijn verblijf in Eddie’s Homestay. Kosten: 80.000 rupiah per nacht (5,35 euro) voor een eigen kamer met een eenpersoonsbed en ventilator. De badkamer is gedeeld. Eddie heeft tevens wat exclusievere kamers van 150.000 tot 250.000 rupiah. Beiden met een tweepersoonsbed. De kamer van 250.000 rupiah heeft airco en een eigen badkamer.
- Eten bij Eddie’s Homestay: 25.000 tot 50.000 rupiah (maximaal 3,35 euro).
- Eten in de warung schuin tegenover de homestay: kosten 29.000 rupiah (1,95 euro) inclusief een avocado-shake, heerlijke kip van de barbecue en gratis fruit.
- Ontbijt bij Eddie’s Homestay, havermout met banaan. Kosten: 30.000 rupiah.
- Een scooter-taxi naar de haven. Kosten: 50.000 rupiah (3,35 euro). Eddie heeft me gebracht, een ritje van zo’n 30 minuten.
- Met de slow-boot naar Pulau Weh (2 uur). Kosten: 27.000 rupiah (1,80 euro).
- Een becak naar de luchthaven, dit duurt ruim een half uur. Kosten: 100.000 rupiah (6,65 euro).
Zoals je ziet is het eten in de homestay wat duurder dan bij de lokale warung die er schuin tegenover ligt. Ga daar zeker eens kijken, het eten is verrukkelijk, met name de kip van de barbecue. Bovendien zijn de man en vrouw die het zaakje runnen erg aardig. Ze leren je graag wat Indonesische woordjes.
Opmerking: de becak naar de luchthaven is fictief aangezien de bestuurder niet kwam opdagen. “Pech”, zo zei hij op het moment dat ‘ie er had moeten zijn. Nogal vervelend als je vliegtuig 1,5 uur later gaat. Gelukkig kon Eddie me alsnog wegbrengen. Voor niks, aangezien hij zag dat ik er niets aan kon doen. Ik heb de kosten van de becak er toch bijgezet, om je een indruk te geven wat je ongeveer kwijt zal zijn.
Pulau Weh
Aangezien ik na de jungle behoefte had aan zon, zee en strand, ben ik verder getrokken naar Pulau Weh. Helaas regende het nogal veel, waardoor ik ietwat bedrogen uitkwam. Maar een mooie plek is het zeker.
Op het eiland heb ik de volgende uitgaven gedaan:
- Geslapen bij O’ong Bungalows. Kosten: 70.000 rupiah (4,65 euro) per nacht na onderhandelen. De normale prijs is 100.000 rupiah (6,65 euro).
- Ontbijt bij Olala, havermout met banaan en kaneel. Kosten: 25.000 rupiah (1,70 euro).
- Lunch en avondeten. Prijs 15.000 tot 25.000 rupiah (1 tot 1,70 euro).
- Dagelijks een fruitsapje. Vaak een avocado-shake bij Dee Dee’s. Prijs: 18.000 rupiah (1,20 euro),
- Dagelijks een verse papajasalade bij Dee Dee’s. Kosten: 20.000 rupiah (1,35 euro).
- De fast-ferry terug naar Banda Aceh, een trip van 45 minuten. Prijs: 80.000 rupiah (5,35 euro).
Wat zijn mijn totale uitgaven geweest in ruim 3 weken Sumatra?
In de 25 dagen dat ik op Sumatra ben geweest en de bovenstaande plekken heb bezocht, zijn mijn totale uitgaven 5.264.900 rupiah geweest. Omgerekend komt dit neer op 417,66 euro. Per dag komt dit neer op 16,70 euro.
Conclusie: lekker low-budget dus, terwijl ik me vrijwel nooit oncomfortabel heb gevoeld. Sumatra is gewoon super cheap, ik kan het niet anders zeggen. Altijd had ik een eigen kamer met vaak een lekker groot bed, behalve het nachtje in Medan.
Overigens heb ik geen gebruikgemaakt van lokaal transport en ben ik van Medan naar Banda Aceh gevlogen. Als je wilt, kan het dus allemaal nog goedkoper 🙂 .
Een voorbeeldje: de lokale bus van Bukit Lawang naar Medan-centrum kost slechts 20.000 tot 30.000 rupiah (maximaal 2 euro) en de gedeelde auto 120.000 rupiah (8 euro).
Ga jij backpacken in Indonesië?
Laat mij je dan helpen. Tenminste, als jij het maximale uit je reis wilt halen 🙂 .
Samen met verschillende Indonesië-experts heb ik namelijk een ultieme backpackgids speciaal voor Indonesië ontwikkeld. Het is een prachtige gids geworden vol met routes, insider-tips en inspiratie.
Onder meer de volgende dingen komen aan bod:
Cruciale informatie voor je vertrekt.
Tips waar je als backpacker moet zijn, maar ook waar beter niet.
Per bestemming bespreken we de mooiste bezienswaardigheden en de leukste activiteiten.
Veelzijdige routes die bovendien zijn aan te passen aan jouw specifieke wensen.
Iedere route is voorzien van een handig routekaartje, inclusief tips hoelang ergens te blijven.
Handige schema’s waarin je ziet hoelang het duurt om van de ene naar de andere plek te reizen.
Adviezen voor transport, om geld te besparen en om zo veilig mogelijk op pad te gaan.
52 extra tips om het maximale uit je reis te halen.
Wil jij meer weten over deze ultieme gids voor Indonesië-reizigers?
Ga jij ook nog backpacken in andere delen van Azië?
Dan ga ik je graag helpen 🙂 . Samen met een team van Azië-kenners heb ik Backpackgids Azië ontwikkeld. De missie is duidelijk: zorgen dat jouw reis een groot succes wordt.
Onder meer de volgende issues komen aan bod:
Hoe stippel ik een route uit? Welke route(s) kan ik volgen?
Hoe kan ik kosten besparen en toch maximaal genieten?
Hoe blijf ik veilig en gezond tijdens mijn reis?
Waar moet ik als backpacker zijn?
Welke cruciale dingen mag ik niet vergeten voor ik vertrek?
Welke accommodatie past bij mij?
Wil jij meer weten over het meest complete Nederlandstalige backpackpakket voor Azië-reizigers?
Wat vind jij van mijn uitgaven op Sumatra? Ben jij er al geweest? Zo ja, wat waren jouw kosten?
Hallo Robert, wat schrijf je leuke blogs. Fijn vind ik dat je ook je ook wat over jezelf vertelt. Mijn vriend en ik gaan binnenkort naar Kuala Lumpur en van daaruit naar Maleisisch Borneo (sabah, misschien ook Sarawak) of (Noord)-Sumatra voor ongeveer 3.5 week. We kunnen nog niet echt kiezen. We willen vooral genieten van mooie natuur (trekking en snorkelen). Fijne mensen en lekker eten is ook altijd mooi meegenomen. Ik las dat je ziek was in Bukit Lawang en regen had op Palau Weh. Kan je me misschien toch vertellen welk eiland je zou adviseren en waarom? En wat voor jou een verschil was tussen deze twee eilanden. Hangt er een andere sfeer? Ik hoor ’t graag van je!
Hi Robert,
Leuk om je blogs te lezen.
Ik wil in augustus met mijn gezin (stel met 3 pubers) naar Sumatra. Het liefst op de bonnefooi. Is dat te doen in augustus, het hoogseizoen? Of zou ik van te voren moeten boeken? Hoop dat je het weet.
Groet, Annet.
Hoi Annet,
Moet gewoon lukken hoor, om de activiteiten lokaal te boeken!
Veel plezier.
Hoi,
In je artikel bij onkosten staat: visum on arrival? Moet je deze ook betalen als je minder dan 30 dagen in Sumatra verblijft?
Hoi Kelly,
Nope.
Het Visa On Arrival (VOA) is een apart visum en verlengbaar met nog eens 30 dagen. Blijf je maximaal 30 dagen, dan krijg je gewoon gratis een stempel.
Hallo, ik heb zelf 15 jaar op Nias,Sumatra gewoond, na de aardbeving van 2005 van 8.7 ben ik terug naar België . Nu 15 jaar later ga ik mijn “Indo familie’s en vrienden” nog eens opzoeken (ben ondertussen een oma van 67), alles zal wel fel veranderd zijn, en ben benieuwd. Als je ooit nog eens gaat,ga dan naar ASU island, gelegen op de Hinako eilanden Nias, een prachtig ongerept, doch remote stuk eilanden en aards paradijs..Een hele onderneming om tot daar te geraken maar je kan vliegen van Medan naar Gunungsitoli, vandaar kan je verder naar de eilandjes. Grtjs Chris (ps: o, ja het is niet “beraka” maar “berapa” als je vraagt “hoeveel kost dat? 😉 😉
‘Berapa’ klopt inderdaad, ik was op het moment nog schrijven nog een groentje qua Bahasa Indonesia 🙂 .
Euhm, klinkt wel als een toffe tip… Nog nooit van Asu gehoord, maar ziet er paradijselijk uit! Hopelijk gaan er publieke boten, anders is zoiets in Indonesië bijna niet te doen.
Veel plezier alvast!