Soms heb je een bestemming in je hoofd die andere mensen de wenkbrauwen doet fronsen. Ze hebben er nooit van gehoord of vragen zich af wat je er in hemelsnaam gaat doen.
Koh Yao Noi in het zuiden van Thailand zou je zo’n bestemming kunnen noemen.
In mijn ogen is het echt een cool en bovenal authentiek eiland. Het landschap is divers, ze is compact en daarmee goed in een dagje te ontdekken en het gaat er allemaal lekker relaxed aan toe. En met een beetje inspanning kom je bij de mooiste plekjes uit, zo zal je verderop nog wel lezen.
De oostkust is bezaaid met een rits aan gezellige restaurantjes, leuke accommodaties in allerlei prijsklassen en typische Robinson-stranden. Huur een fiets of scooter en je bent in luttele minuten van het ontwikkelde in het traditionele gedeelte in beland. Middenin de natuur.
Hieronder een stukje uit mijn dagboek:
Net als gisteren word ik met een zwaar gevoel wakker in mijn bungalow op het Holiday Resort. Ik ben wat ziek geworden. Keelpijn, hoesten en hoofdpijn. Mijn voorhoofd gloeit. Maar aangezien we -ik, mijn moeder en haar vriend- vandaag verdergaan naar Krabi, besluit ik toch om op tijd op te staan en het eiland te gaan verkennen. Dit is er namelijk nog niet van gekomen.
En met het eiland bedoel ik Koh Yao Noi. Het kleinere zusje van het nabijgelegen Koh Yao Yai.
Ik pak m’n tas alvast in. Het ontbijt sla ik over. Zo snel mogelijk een mountainbike zien te regelen om de eilandontdekking te beginnen. Gelukkig heb ik daar gisterenavond al een goed adresje voor gevonden.
Jammer dat ik me niet al te fit voel, al moet ik het er simpelweg mee doen. Ik hoop bijzondere plekken te gaan zien, zoiets geeft vaak een dot extra energie. In een ander artikel heb ik gelezen over een verlaten strand, mangroves en ontzettend veel groen.
Om nu te zeggen dat het een paradijs is: nah, niet zozeer. Ik bedoel, dan denk ik toch al gauw aan kraakhelder water en witte poederstranden. Beide zijn op Koh Yao Noi niet aanwezig. Daarentegen wel een aantal verlaten strandjes, ongerepte natuur en weinig commerciële ontwikkeling – op het gebied met de resorts na dan.
Ik hoop voor jou dat je er ooit ook eens heengaat. En aangezien je dit artikel leest, zit je er waarschijnlijk aan te denken, nietwaar?
Lees lekker even verder om meer te weten te komen over Koh Yao Noi, en in het bijzonder de avonturen die ik er heb beleefd. Verder zal ik je vertellen wat er te doen is en welke slaapplekken en eettentjes aanraders zijn. Ten slotte deel ik een boel handige praktische tips met je. Maar ik begin met wat algemene info over het eiland, wel zo handig 🙂 .
Over Koh Yao Noi
Koh Yao Noi (48 km2) is samen met Koh Yao Yai het grootste eiland van de Koh Yao-archipel, en ligt in de veelal bewierookte Phang Nga Bay eventjes ten noordoosten van Phuket.
Het eiland is grotendeels islamitisch en door de aanwezigheid van rubberbomen, rijstvelden en de visserij is men er bovendien bijna geheel zelfvoorzienend.
‘Koh Yao Noi’ staat trouwens voor ‘klein lang eiland’, terwijl ‘Koh Yao Yao’ ‘groot lang eiland’ betekent. Yao Noi is in realiteit qua grootte ongeveer de helft van Yao Yai.
Evenals haar grotere broer bezoek je Koh Yao Noi niet zozeer voor vertier. Verwacht dus geen taferelen zoals in Patong op Phuket of op Koh Phi Phi of Koh Lipe. Feestjes en speakers met knallende beats ga je er niet vinden.
Nee, je komt er vooral om een kijkje te krijgen in het traditionele Thaise leven zonder allerlei toeters en bellen. Daarnaast heeft Koh Yao Noi je volop avontuur te bieden, denk aan hiken door de jungle, kajakken, rotsklimmen en mountainbiken.
Overigens heb je er wel belachelijk luxe resorts, verrassend genoeg. Six Senses Yao Noi spant de kroon. Daar had ik niet op gerekend, op een eiland als Koh Yao Noi. Ze hebben zelfs hun eigen haventje en verzorgen privé-transfers van en naar het vasteland.
Mijn ontdekkingstocht op Koh Yao Noi
In dit gedeelte neem ik je mee op ontdekkingstocht over het eiland. Ik huurde een mountainbike en… Je moet het maar lezen 😉 .
De dag opstarten bij Coffee Time
De fiets is gehuurd en ik rijd langs de oostkant richting het zuiden. Bij de eerste de beste pinautomaat stop ik om geld uit de muur te trekken. Plotseling zie ik tot mijn verbazing een koffiezaakje genaamd Coffee Time. Ik besluit te stoppen. Ik heb immers nog niet ontbeten en een flinke shot cafeïne kan ik ook wel gebruiken.
Nadat ik een ijskoffie heb besteld, vraagt een Thai aan me waar ik vandaan kom. Wanneer ik Nederland zeg, begint de man dingen zoals “dankjewel” en “lekker” te roepen. Wel grappig.
Als ik eenmaal zit, krijg ik sticky rice met mango en jackfruit aangeboden van een slanke man en een, met alle respect, vrij flinke dame. Een ietwat aparte combi met koffie misschien, maar het smaakt me prima. Sowieso werd het tijd om de nodige koolhydraten binnen te krijgen.
Het is inmiddels 10 uur, wat me doet beslissen om door te gaan. Ik bedank de eigenaar voor de goede koffie en ben ervandoor.
De andere Thai, die overigens een koffie met een opvallend roze schuimlaagje heeft besteld, zegt nog een paar keer “doei”. Kennelijk heeft het feit dat ik Nederlander ben in hem een vlammetje van enthousiasme aangestoken.
Een kijkje in het lokale leven
Hoe verder ik afraak van de oostkust, hoe meer ik het lokale leven op Koh Yao Noi te zien krijg. Deze kleurrijke bloementuin bijvoorbeeld:
Op een veldje zijn kinderen gepassioneerd aan het voetballen. Ik kan nu linksaf slaan of rechtdoor gaan. Het meest logische lijkt me om de hoofdweg te vervolgen. Rechtdoor dus.
Kort daarop stop ik bij een uitnodigend kraampje waar een stuk of twintig ananassen uitgestald liggen:
Slechts 20 baht voor een exemplaar, gesneden en wel. Iets van 50 eurocent. Een lekkere toevoeging aan mijn ontbijt van net. De aanwezige huispoes krijg ik er gratis bij. Zij (daar ga ik gemakshalve maar vanuit), geeft kopjes tegen m’n schenen en gaat vervolgens voor me liggen. En wel met een verwachtingsvolle blik iets van me te krijgen:
Fruit lust ze, zoals ik al dacht, niet. Het had echter gekund, ik heb eerder in Indonesië namelijk al meerdere katten rijst zien eten. Da’s misschien geen fruit, maar opvallend toch zeker.
Als ik weer op de fiets zit probeer ik mijn offline maps erbij te pakken. Maps.me, misschien ken je de app wel. Het probleem is alleen dat ‘ie niet werkt. Nog nooit gehad. Moet ik het opvatten als een teken?
Hoe het ook zij, mijn enige optie is op de bonnefooi doorgaan.
Een stukje verder sla ik intuïtief een zijstraat in. Wie weet wat ik tegenkom. De bosachtige omgeving is heerlijk om doorheen te rijden. Geen verkeer, wel de rust van de natuur.
Het geluid van tjilpende vogels is het enige wat ik hoor. Zo nu en dan zie ik primitieve houten huisjes en vissersboten liggen. Toeristen komen hier volgens mij zelden.
Tot m’n verrassing kom ik weer uit op de hoofdweg bij het voetbalveldje. Precies, die weg waar je dus tevens linksaf kon gaan. Ik slaak een zucht en stel mezelf de vraag: waarheen? Ik keer om en ga terug naar het punt waar ik van diezelfde hoofdweg ben afgeslagen.
Rubber- en palmbomen
Eenmaal daar sta ik voor de keuze: verder zuidwaarts of het avontuurlijker ogende weggetje inslaan dat rechts van me ligt? Ik kies voor het laatste, ook aangezien er ‘pier’ staat op de weg die verder naar het zuiden gaat. En havens zijn meestal niet de meest spannende omgevingen om op af te koersen.
Waar ik nu heenga? Geen idee eigenlijk.
Rechts van me zie ik honderden rubberbomen, terwijl de linkerkant volstaat met kokospalmen. Wat is het eilandleven toch heerlijk.
Voor me lijkt iets van plastic rommel op het asfalt te slingeren. Wanneer ik dichterbij kom, wordt echter gauw duidelijk dat het om drie in elkaar gefrommelde katten gaat:
Hoe schattig 😀 .
Het is iets dat op Koh Yao Noi vrij normaal is: katten of poezen die midden op de weg liggen te pitten. Zich totaal niet bewust van het mogelijke gevaar.
Als ik net wegga, stopt er plots een vrouw met haar kind bij de beestjes. Ik ga op de -zo zou later blijken Australiërs af-, voornamelijk om te vragen of zij een idee hebben waar dit pad naartoe gaat. Schijnbaar naar het westen, toevallig precies de kant van het eiland die ik zoek. Het meisje legt de katjes meer naar de zijkant toe, zo worden ze tenminste niet aangereden. Ze laten zich gewillig verplaatsen.
Ik stop nog even bij een minimarkt om een fles water te scoren en zie tegelijkertijd een groep fietsers op de brug pauzeren. Ik begeef me dus ergens op de juiste route. Ondanks dat van een route nauwelijks sprake is. Ik doe namelijk maar wat. De medewerkers achter de kassa bevestigen inderdaad, net als de twee Australiërs van daarnet, dat ik richting het westen rijd. Ik vraag nog aan ze of ze gember in voorraad hebben om de kriebel in m’n keel te temperen, volgens mij begrijpen ze me alleen niet.
Mangroves en rijstvelden
De westkant van Koh Yao Noi bestaat grotendeels uit mangroves en relatief weinig strand. Dit is ook meteen de reden waarom de meeste accommodaties in het oosten liggen.
Maar wat is het er mooi. Met name de variatie triggert me. Bomen die half onder water staan aan de ene kant, en groene langgerekte rijstvelden met grazende buffels en reigers aan de andere:
Of ineens hele dichte bebossing:
Dan kom ik drie honden tegen die me doen twijfelen om door te rijden. Er is namelijk niemand die me in een ongunstig geval kan helpen. Gelukkig gedragen de beesten zich uiterst kalm en lijken ze totaal niet geïnteresseerd in me. Zelfs de lichtst denkbare blaf blijft uit.
Koeien? Ja, die leven evengoed op het eiland. Komisch genoeg ligt er een te relaxen voor het bord waarop staat dat je als bestuurder op je hoede moet zijn, aangezien er wel eens zo’n dier op zou kunnen duiken.
Naast de weg zie ik een vervallen hutje met een roestig, golfplaten dak waarin drie geiten staan en er nog een op de grond ligt:
Op het eind kom ik nog langs een klein strand, als je het mij vraagt nagenoeg de enige plek in het oosten die uitnodigt om een duik te nemen.
En dan is daar het punt waar alles stopt. Geen weg meer.
Ik keer om en kom twee Thaise kindjes tegen die me in het Engels groeten. Als ik vervolgens “Sabaidee krap” naar ze roep, roepen ze datzelfde redelijk hard terug. Het is Thais voor ‘hoi’ of ‘doei’.
Verdwaald?
Een wegbordje geeft aan dat de helling 8% bedraagt. Het lukt me allemaal net, al trap ik een keer door m’n versnelling heen en donder ik haast van m’n fiets af. Een klein schaafwondje op m’n teen is de enige schade die ik oploop. Toch baal ik lichtelijk.
Even daarvoor ben ik trouwens gestopt voor een lunch. Geen rijst deze keer, ik ga voor vier bananen. Vanwege de snelle suikers goed voor de energie. Ik moet lachen als een vrouw grijnzend tegen me zegt dat bananen niet voor mannen zijn maar voor vrouwen. Met de bedoeling die jij en ik beide snappen. Alles behalve zo’n seksueel getinte uitspraak had ik verwacht uit de mond van een moslima.
Via een lange rechte weg die door lijkt te gaan tot in de oneindigheid, kom ik terecht in een bos met her en der werkplaatsen die in geen jaren gebruikt lijken te zijn. Verder liggen er drie slaperige koeien in de schaduw te chillen.
Zit ik wel goed? Is wat ik me voor de zoveelste keer vandaag afvraag.
Als het pad op een geven moment ophoudt, is mijn conclusie duidelijk: nee. Ik roep nog even hard “hello”, maar het gehoopte antwoord blijft uit. Niemand te bekennen.
Mijn gedachten schieten terug in de tijd, naar het jaar 2010 toen artiest Ophidian het nummer Lost in the Forest uitbracht. Precies zo voel ik me op het ogenblik.
Op zoek naar Yaow Beach
Daarom draai ik om en vraag ik aan een voorbijkomende Thai of de straat, waar hij net uit komt geraasd op z’n scooter, naar de stranden in het oosten leidt. Hij zegt dat dit het geval is, dus de keuze is snel gemaakt.
Ineens zie ik een bord met een pijl die naar links wijst. Er staan de volgende veelbelovende woorden op: ‘Beach Hostel’.
Zou hier dan zo’n idyllisch strand liggen?
Alles in me zegt deze straat in te moeten. Behalve het bord is er overigens geen enkel spoor van een strand te bekennen.
Tja, en als dan op een geven moment talloze splitsingen volgen, weet ik het even niet meer. Het voelt alsof ik gevangen zit in een listig doolhof.
Gelukkig verschijnt er een Thai ten tonele en grijp ik mijn kans. Ik vraag aan hem of er ergens in de buurt een strand te vinden is. De gekromde man geeft aan dat ik verder moet rijden, en maakt daarbij een wijzend gebaar met z’n rechterarm. Ondanks zijn houding lijkt de tijd voor de rest geen vat om hem te hebben gehad. Niets in zijn gezicht wijst op ook maar het kleinste beetje slijtage.
Het moment waarop ik doorga, komen er twee Oostblokkig uitziende personen op de scooter aangereden. “Is there a beach?” roep ik vragend naar ze. Ze laten blijken geen idee te hebben en net zoals ik zoekende te zijn.
Wanneer duidelijk wordt dat we nauwelijks wijzer worden van de kaart op hun telefoon, gaan we allen gewoon die kant op. Ik zie het wel.
En wat denk je?
Vrijwel onmiddellijk daarna staat er een bord langs de weg met de tekst: ‘Yaow Beach’.
Miraculeus!
Al met al goed nieuws. Ik zou niet weten wat voor strand het is, maar ik heb zo’n voorgevoel dat het best wel eens iets paradijselijks kan zijn.
Doorweekt van het zweet kom ik bij een punt waar enkele mensen staan. Zoekend naar zee en zand. Onder andere de twee vermoedelijke Oostblokkers die ik net ontmoet heb. Ze zeggen niet verder te kunnen met de scooter. Eerlijk gezegd snap ik er weinig van, want met de mountainbike gaat het vrij makkelijk.
Apart, want uit het niets ligt er een geasfalteerd stuk wegdek leidend naar een mysterieus bospad. Dat men hier is opgehouden met wat ooit een project was, blijkt uit de in stof gehulde bulldozer die ogenschijnlijk enkel en alleen als decorstuk dient:
De omgeving heeft iets spookachtigs.
Het gedeelte waar ik nu bivakkeer, is een beetje lastig om op te rijden. Nogal hard en met flink wat hobbels. Het is een soort groot verwilderd bos.
Hoe kan hier in godsnaam een strand liggen?
Maar dan is daar het eind, en ben ik op een plek waarvan je het in eerste instantie -mede om hetgeen ik net zeg- niet zo 1,2,3 gelooft:
En het mooie is: ik ben de enige.
Van gebeurtenissen als deze krijg ik doorgaans een hoop positieve energie. Daarmee bedoel ik niet zozeer het alleen ergens zijn trouwens, maar meer het doen van een fikse inspanning en naderhand op schitterende, bijna droomplekken, neerstrijken. Het Nusa Penida-gevoel is vergelijkbaar.
Op de weg terug kruis ik een Russisch -of Oekraïens, al schat ik die kans kleiner- meisje wie ik vertel over de idyllische setting die ik enkele minuten ervoor aantrof. Ook zij beweert niet met de scooter verder te kunnen, wat in mijn beleving -wederom- eigenlijk best kan. Lopen is overigens verre van een straf en misschien wel de beste optie. Ik geef aan dat het slechts een minuutje of tien is.
Dan bereik ik het punt waar ik eerder al andere mensen met elkaar zag kletsen. Opnieuw staat er een groepje. Hier ergens zou nog een strand moeten liggen, al weet niemand de locatie.
Ik tast net als zij in het duister. De kant van de zee op wandelen dan maar?
Ik strompel door de blubber waarin ik compleet wegzak. Gek genoeg houden mijn voeten het droog. Zelfs de rechter, terwijl er een flinke scheur in de schoen zit.
Doorgaan is niet een bijster slim plan. Zodoende keer ik om en kijk of er een ander pad is. Door het gras is iets wat daar het meeste op lijkt.
Net wanneer het moment zou kunnen volgen waarop ik de handdoek in de ring gooi, volgt de beloning die me anders doet beslissen. Want inderdaad, ik sta plots op het strand:
Schitterend, al had de kleine, meer verborgen, baai voor mij meer charme. Maar hey, mij hoor je niet klagen hoor 🙂 . Als het water nou ook nog superhelder was geweest, dan was het plaatje helemaal compleet. Ach ja, je kunt niet alles hebben hè?
Ik raak voor even aan de praat met een stelletje uit Hongkong over de azuurblauwe waterkleur rond Koh Nang Yuan, vlakbij Koh Tao, en Koh Lipe. Wat me het meest is bijgebleven uit dit spontane gesprek? Dat de vrouw in alle serieusheid tegen me zegt 300 dollar voor een nachtje op het Koh Nang Yuan Resort goedkoop te vinden. Voor mij volslagen ondenkbaar.
Daarna cross ik in een ziekelijk hoog tempo terug richting Pasai Beach, daar wachten m’n moeder en haar vriend me op. We gaan zometeen namelijk met een vissersbootje richting Krabi.
Activiteiten en bezienswaardigheden op en rond Koh Yao Noi
Zo, nu ik je over mijn avonturen op Koh Yao Noi heb verteld en al een tipje van de sluier heb opgelicht van wat er te doen is, is het tijd voor een overzicht van alle activiteiten op en rond het eiland.
Huur een fiets of scooter en ga op avontuur
Het huren van een fiets is iets wat ik je sowieso aanraad. Vind je zelf trappen teveel gedoe, dan is een scooter een uitstekend alternatief.
Onderweg kom je langs rubberboomplantages, velden met honderden palmen, mangroves, verlaten stranden, loslopende koeien en zal je zo nu en dan aangestaard worden door locals die maar wat blij en verbaasd zijn dat je hun eiland bezoekt.
Zelf de boel verkennen is het gaafste om te doen op Koh Yao Noi, als je het mij vraagt tenminste. In het stuk hierboven vertelde ik je er alles over, mocht je nog inspiratie zoeken.
Bekijk de stranden
In het zuidwesten van Koh Yao Noi liggen het al genoemde Pasai Beach en Klong Jark Beach, twee stranden die uitstekend zijn om te zwemmen.
Noordelijker daarvan is Long Beach te vinden, zoals de naam al aangeeft een uitgestrekt zandstrand
Verder liggen er in het verdere noorden twee strandjes die je een waar Robinson Crusoe-gevoel zullen geven: Kian Bay en Mankei Bay. De hike naar Mankei Bay is vet om te doen.
Het mooiste strand is wat mij betreft naast Yaow Beach, waar ik belandde na een wandeling door het woud en volstrekt verrast werd door haar schoonheid. Helaas kan ik ze op Google niet vinden, hetzelfde geldt voor Yaow Beach. Je zult het dus net als ik zonder navigatie moeten doen…
Overigens hoef je op het eiland geen hagelwitte zandstranden te verwachten. De zandkleur is eerder goudgeel en het water lang niet zo helder als rond bijvoorbeeld Koh Lipe. Het water is soms ook tientallen meters teruggetrokken.
Kajak naar Koh Nok
Een andere coole activiteit om op je lijstje te zetten is kajakken naar het naburige eilandje Koh Nok. Op Pasai Beach huur je er eentje voor 200 THB en het is ongeveer een uurtje peddelen voor je er bent.
Eenmaal bij het rotseilandje klim je in een minuut of vijftien naar de top, vanwaar je een onwijs dik uitzicht op het groen getinte water en Koh Yao Noi hebt. Naderhand plof je neer op het idyllische zandstrand en kun je een duik nemen. Je kunt het slechter treffen hoor 😉 .
Sta je liever op een SUP? Ook da’s mogelijk!
Doe een Village Eco Tour
Indien je in korte tijd een hoop van het lokale leven op Koh Yao Noi wilt zien en leren, is deze Village Eco Tour absoluut aan te raden.
Samen met een Engelssprekende gids bezoek je onder andere plekken als Khao Village, het vissersdorp en een kokos- en rijstboerderij. Hij vertelt je ondertussen van alles over z’n ervaringen op Koh Yao Noi, onder meer de belangrijke rol die de familie hier inneemt. Heel anders dan het individualistische leventje wat wij thuis in Nederland gewend zijn.
Een van de leukere dingen aan deze dag is het batikschilderen. Mocht je sec een batik-workshop willen volgen, dan kun je naar de Tha Kao Pier gaan.
Je sluit de middag af met een verse kokosnoot en de zonsondergang bij de Anpao Pier.
Ga rotsklimmen
Krabi mag dan dé hotspot in Thailand zijn voor wat betreft rotsklimmen, maar schrijf ook zeker Koh Yao Noi niet af. Verrassend genoeg heeft het eiland diverse klimlocaties en is er dus genoeg te beleven.
Overigens hebben de autoriteiten de voorbije jaren wel een aantal klimspots gesloten, doe daarom local even navraag om precies te weten waar je terechtkunt.
Pak een yogaklasje mee
Je dag helemaal zen en vol goede energie beginnen? Dan is een yogaklas misschien wat je zoekt.
Je kunt natuurlijk ’s ochtends op je kamer je oefeningen doen, al is het ook leuk om naar een yogaschool te gaan. Kom je meteen een stel nieuwe mensen tegen!
Drie plekken waar je terechtkunt zijn Island Yoga Thailand, Pure Nature Yoga en Yoga Sound Therapy.
Of ga voor Muay Thai
Wil je het juist ruiger aanpakken en jezelf in het zweet werken? Overweeg dan om jezelf aan te melden bij KYN Phoenix Muay Thai Gym. Er werken talloze ervaren trainers en voor zowel beginners als meer ervaren kickboksers is het er helemaal top. De fijne community-vibe is iets waar deze gym bekend om staat.
Na tot het gaatje te zijn gegaan kun je verkoelen in het zwembad en genieten van het uitzicht over de eindeloze zee. Met een ijskoude kokosnoot of een shake naar keuze erbij is dat genieten geblazen kan ik je zeggen.
Neem een kookles
Altijd al Thais willen leren koken?
Nou, je bent niet de enige. Voor velen behoort de Thaise keukens tot de beste van de wereld. De combinatie van pittig, zuur en een vleugje zoet is verslavend lekker 🙂 .
Een toffe spot om op de traditioneel Thaise wijze te kokkerellen is Mina’s Cooking Class. Je kunt zelf aangeven welke Thaise gerechten je in elkaar wilt flansen en Mina leert je met liefde hoe je dit doet.
Yep, een onwijs vette (en leerzame!) ervaring.
Maak een boottochtje naar de Hong Islands
Kalkstenen kliffen die hoog uit het water steken, je hebt de foto’s vast wel eens gezien. Wanneer je een dagtrip naar de Hong-eilanden boekt (deze is cool) kom jijzelf in die betoverende setting terecht.
Behalve je vergapen aan de immense kliffen zal je eveneens de mooie onderwaterwereld snorkelend ontdekken. Op Koh Hong ligt verder nog een lagune die de aandacht trekt. Twee andere eilanden die op het programma staan zijn Pak Bia en Koh Lading. Ook zal je stoppen bij het al genoemde Koh Nok.
Let er wel op dat het hier om een privé-tour gaat. Je kunt bij je accommodatie of een travel agency altijd eventjes navragen of er tevens groepsexcursies worden aangeboden.
Pak de boot naar Koh Yao Yai
En tot slot van de activiteiten mag een bezoekje aan Koh Yao Yai natuurlijk niet ontbreken. Vanaf de Manoh Pier vaar je in 5 minuutjes naar de Chong Lard Pier op Yao Yai.
Ook al heb je maar een dag, dan raad ik het je alsnog aan. Al is het qua sfeer vergelijkbaar met Koh Yao Noi moet ik je zeggen, het is in elk geval niet iets volkomen anders of zo.
Huur bij aankomst een scooter en ga lekker rondzoeven over het eiland.
Hier lees je wat er allemaal te beleven is.
Weinig bijzonders: de Tha Khao Waterfall
In het oosten van Koh Yao Noi ligt de Tha Khao Waterfall, al is het eerlijk gezegd weinig bijzonders. Vandaar dat ik de waterval niet meeneem als activiteit om te doen op het eiland.
Zeker in de droge maanden zal er amper water vloeien en helaas ligt er her en der plastic rotzooi.
De bereikbaarheid is overigens simpel: vanaf de weg loop je 20 meter naar beneden en je bent er al. Je zou er dus best een kijkje kunnen nemen, maar verwacht geen wonderen.
Welke eet- en drinktentjes op Koh Yao Noi zijn aanraders?
Qua eten en drinken is het goed om te weten dat de meeste zaken zich richten op toeristen. De écht lokale eettentjes zijn er niet heel veel, al heb ik er wel degelijk een aantal voor je gevonden. Je vindt ze vooral in het dorpje.
Daar heb je met สองพี่น้อง ข้าวต้มเผือก, Krua Koh Yao en Yummie drie écht goede Thaise eetplekken. Naderhand nog een bananenpannenkoekje scoren? Doe dit bij Roti Nutsaree.
Maar hey, je bent op een eiland en dan wil je natuurlijk ook lekker aan de kust eten. Ja toch? Lees verder zou ik zeggen 🙂 .
Een leuk restaurantje met verrukkelijk Thaise gerechten is Sea Gypsy. Naast dingen als curry, ‘pad krapow’ (proberen!), ‘pad thai’ en gebakken rijst, is tevens de fluffy pannenkoek met honing hier een must om te proberen.
Even ten noorden van Sea Gypsy ligt Anchor Point Restaurant, een andere aanrader wanneer je op zoek bent naar vers bereid eten. Thais, maar bijvoorbeeld evengoed hapjes als falafel en guacamole.
Daar vlakbij is Stella Restaurant een plek die je ook eens moet checken. Ze maken er superlekkere sapjes en de loempia’s en kipsaté wil je evenmin missen.
Voor een goede cappuccino, latte of ijskoffie moet je zijn bij Coffee Time, de koffiespot die ik in het begin van deze gids al noemde. Aan goede koffiebars is op Koh Yao Noi sowieso geen gebrek trouwens. Vijf andere toppertjes zijn Chaba Café and Gallery, No.22 Coffee, Natty’s Cafe KYN, Cafe Kantary en SALA Café. Bij al deze spots kun je eveneens terecht voor een Westers ontbijtje, zo hebben ze bij SALA Café heerlijke wafels.
Waar op Koh Yao Noi raad ik je aan om te overnachten?
Het populairste deel van het eiland met de meeste accommodaties is rond Klong Jark Beach.
Een heleboel hostels vind je niet op Koh Yao Noi, het is nou eenmaal niet een standaard-backpackeiland. Een coole spot met zowel een slaapzaaltje als eigen kamers is Connexion. De andere optie die je hebt is Mukda.
De plek waar ik heb geslapen was het Holiday Resort, een prima keuze wanneer je niet zoveel nodig hebt maar wél je eigen slaapkamer wilt voor een leuke prijs.
Al heb je tig goedkopere opties, denk aan bedragen tussen de 12 en 20 euro voor een eenvoudige bungalow. Namtok is daar een voorbeeld van. Drie andere tips die ik binnen deze categorie voor je heb zijn Big Hug Home-Nok kao house, Cha Bungalow en Antonio’s.
Mijn moeder en d’r vriend kozen voor het luxueuze Cape Kudu Hotel. Ik ben een paar keer bij ze langs geweest en het zag er echt op en top uit. Het ontbijtbuffet was bovendien subliem, inclusief (onbeperkt) bonenkoffie 🙂 .
Over luxe gesproken, het kan nog veel gekker hoor. Het absolute paradepaardje als het op luxe en allure aankomt is Six Senses Yao Noi.
Hoeveel dagen raad ik je aan om op Koh Yao Noi te blijven?
Ik adviseer je om sowieso 2 volle dagen uit te trekken voor je bezoek aan Koh Yao Noi. Zo heb je 1 dag voor verkenning en een andere dag om een tour of iets anders te doen. Eventueel kun je er nog 1 dagje aan vastplakken om lekker te chillen.
Ik, m’n ma en haar vriend verbleven er uiteindelijk 2 nachtjes. Zelf wilde ik ietsje lange blijven, al had de vriend van m’n moeder duidelijk behoefte aan meer reuring. Ach ja, samen reizen is een kwestie van geven en nemen. Ik ben in ieder geval blij en dankbaar op deze speciale bestemming geweest te zijn.
Hoe zit het met transport op Koh Yao Noi?
Om op eigen houtje het eiland te verkennen raad ik je aan om een scooter of mountainbike te huren. Een scooter kost je 250 THB per dag en een mountainbike normaal gesproken 200 THB.
Verder rijden er tuk-tuks en dienen ‘songthaews’ als taxi. De laatstgenoemde zijn die pick-up-wagens waarin je met een groep toeristen achterin tegenover elkaar zit. Reken op 100 THB per persoon voor korte ritjes, al zal men zo nu en dan meer van je vragen. Niet aan toegeven 🙂 .
Ten slotte vind je altijd wel een local die je voor een leuk bedragje ergens wil afdroppen met z’n scooter.
Kun je pinnen op Koh Yao Noi?
Op Koh Yao Noi vind je vijf pinautomaten, waarvan eentje in het dorp bij de 7-Eleven.
Wat is de beste reistijd voor Koh Yao Noi?
Voor Koh Yao Noi geldt logischerwijs dezelfde beste reistijd als voor buureiland Koh Yao Yai. Dit betekent dat november tot en met april de meest zonnige maanden zijn. Hou wel rekening met extreme hitte in maart en april.
Wij verbleven er halverwege november en hebben in die dagen uitstekend weer gehad.
Mei tot en met oktober zijn minder aan te raden, aangezien in die periode het regenseizoen valt. Desondanks hoeft het niet persé een no-go te betekenen hoor, ook in die tijd zal je zat mooie dagen hebben.
Benieuwd hoe het er werkelijk aan toegaat in het regenseizoen? Lees hier over mijn ervaringen met Koh Lanta in de nattere maanden, ze ligt in dezelfde streek als Koh Yao Noi.
Hoe kom je op Koh Yao Noi?
Koh Yao Noi is vanuit meerdere plekken vrij eenvoudig te bereiken. In de meeste gevallen kom je aan in de Manoh Pier, in het zuiden van het eiland.
Vanaf Phuket stap je op de speedboot in de Bang Rong Pier. Je vaart een half uur later de Manoh Pier binnen. Daar pak je een songthaew of tuk-tuk richting je accommodatie.
In Krabi stap je op in de Thalen Pier, de oversteek duur dat eveneens een half uur.
Vertrek je in Ao Nang? Reken dan op 45 minuten reistijd. Vanaf Railay ben je plus minus 1 uur onderweg. Vanaf Koh Lanta duurt het 2 uur.
Boek hieronder direct je ticket naar Koh Yao Noi:
Tussen Koh Yao Yai en Koh Yao Noi varen longtailboten. In slechts 5 minuten en voor 50 THB ben je van het ene op het andere eiland.
