Op avontuur in de grotten van Phong Nha

In het Phong Nha-Ke Bang National Park zijn grofweg 300 verschillende grotten te vinden. Onlangs ben ik met de mountainbike naar de Paradise Cave en de Dark Cave geweest. Als je binnen bent, geloof je eigenlijk niet wat je ziet. Zeker de eerstgenoemde grot is net een museum met de meest mooie kunstwerken. Maar in dit geval wel kunst gemaakt door de natuur.

In het komende verhaal vertel ik je meer over mijn ervaringen en geef ik je met foto’s een impressie hoe het er van binnen uitziet.

 

Zweten op de mountainbike

Ik meld me om 8.30 uur bij het Phong Nha Bamboo Cafe waar Hai, de man waar ik eerder een tweedaagse jungle-trekking mee heb gedaan, een gids voor me heeft geregeld. Een zij overigens.

Ze geeft me nog even een lekkere ijskoffie om de dag mee te beginnen, en we lopen daarna richting de overkant om de mountainbikes op te halen. Daar blijkt dat er nog iemand met ons meegaat, de jongen die de fietsen verhuurt. Dit is zo, omdat het blijkbaar niet zeker is of de vrouwelijke gids het fietsen wel aankan.

Apart…

We beginnen aan de tocht die ik naderhand op zo’n 15 kilometer heb geschat. Google Maps vertelt me echter dat het om dik 20 kilometer gaat.

Als we aankomen bij de rivier, maken we op een bootje de oversteek naar de overkant:

Phong-Nha-grotten-1

Daar zetten we de tocht verder via enkele lange hangbruggen, waarvan deze er een is:

Phong Nha hangbrug
Het is een graad of 40, stikheet dus. We stoppen daarom bij een local om wat suikerrietwater te drinken. Samen met flink wat ijs, is dit gele drankje lekker verfrissend.

Het meisje, de gids, zegt te twijfelen of ze wel verder kan. Ze heeft al sinds lange tijd niet meer gefietst en samen met de intense hitte is het nogal afzien. Ik probeer haar wat aan te moedigen, en met succes. Ze gaat toch met ons mee.

De berglandschappen en het vele groej waar we dwars doorheen rijden doen me eens te meer beseffen dat Vietnam een schitterend land is:

Phong-Nha rivier 1

Even later komen we aan bij de ingang van de Paradise Cave. Kort daarvoor kwam ik toevallig nog iemand tegen die ik 4 maanden eerder in Yogyakarta heb leren kennen. De wereld is en blijft maar klein hè?

Nadat we wat lokale thee gedronken hebben die naar laurier smaakt, lopen ik en de gids naar de ingang. En die is niet heel dichtbij, het duurt nog dik 20 minuten voor we er zijn.

De wandeling door de natuur is echter geen straf en we zien bijzondere dingen. Kijk maar eens naar deze bomen die aan slangen doen denken:

Phong-Nha-boom

En bovendien: om me te laten rijden door een golfkarretje dat eruitziet als een bejaardenbus, voel ik me toch iets te jong.

 

De Paradise Cave: een grot met een ‘WOW-factor’

Eenmaal boven, ben ik behoorlijk nat van het zweet. Het is dan ook zeer benauwd. In de grot is het daarentegen lekker koel. De lange trap naar beneden, leidt ons via de ruwe karstwanden naar een plateau waar we een mooi uitzicht hebben op datgene wat nog komen gaat:

Paradise-Cave-1
Ik erger me enigszins aan het luidde gepraat van de Vietnamezen. De gids is het daarmee eens, en geeft zich ook regelmatig te storen aan het hoge volume dat haar landgenoten produceren, op plekken waar eigenlijk stilte verlangd wordt. Gelukkig wordt het allemaal minder als we verder in de grot lopen, al staat er op het eind nog een groep kinderen en volwassen te gillen.

Maar wat is het prachtig, echt ongekend. Soms lijkt het net alsof ik beelden zie die door kunstenaars zijn ontworpen. Wanneer ik me dan realiseer dat dit alles in miljoenen jaren door de natuur is gevormd, lijkt het bijna ongelofelijk.

Hieronder heb ik enkele foto’s voor je om je een idee te geven wat we zoal hebben gezien. Geniet mee van de onuitputtelijke verzameling stalactieten en stalagmieten:

Paradise-Cave-3

Paradise-Cave-4

Paradise-Cave-6

Paradise-Cave-7

Paradise-Cave-9

Paradise-Cave-10

Paradise-Cave-11

Paradise-Cave-12

Onwerkelijk hè?

Op sommige momenten, als het helemaal stil is, hoor ik van grote hoogte druppels naar beneden vallen. Een bijzonder geluid, dat voor mij de rust symboliseert die bij deze plek hoort.

Tot m’n verbazing loopt er iemand langs met een kleine radio in haar hand. Het doet me denken aan een paar maanden eerder, toen ik de Fansipan heb beklommen. Ook toen kwam er iemand met speakers voorbijgelopen. Je zou toch zeggen dat je op sommige plekken geen behoefte hebt aan muziek? Maar goed, ieder z’n ding.

Als we weer terug bij de ingang aankomen, drinken we wat kokosnootwater en krijg ik enkele eitjes aangeboden. Ze zijn erg klein,. Toch blijken ze van een kip afkomstig. Aangezien mijn energielevel is gedaald tot een bedenkelijk niveau, eet ik er 6.

Daarna pakken we de fietsen om naar de volgende grot te gaan: de Dark Cave. Het is vooral afdalen en na 20 minuten ‘finishen’ we een voor een.

 

Verrassingen in de Dark Cave

Een flink bord rijst, een kleine hoeveelheid groenten en wat spareribs, is de lunch. Lunch met een view, want we hebben een mooi uitzicht op de rivier:

Phong-Nha-Dark-Cave

Daarna meld ik me met mijn gids bij de balie. Daar staat man die op een vrij dictatoriale toon tegen me zegt dat ik verderop plaats MOET nemen om de introductievideo te bekijken. Ik laat blijken niet van dit soort taal gediend te zijn en maak bovendien duidelijk dat ik nog wat dingen moet regelen met de medewerkster.

Als ik hem vervolgens iets vraag, is “I don’t talk to you anymore,” het behulpzame antwoord. Kennelijk zijn ze vooral geïnteresseerd in geld innen en is de menselijke factor hier minder van belang.

Met de kabelbaan of kajak naar de grot? Ik kies voor het laatste. Weinig trek om op 30 meter hoogte te staan vandaag. Na gedoe met wederom diezelfde man, krijg ik dan toch eindelijk een bootje. In 5 minuten ben ik er, nog even wachten tot de anderen aankomen via de zipline.

Dat is althans wat de aanwezige medewerker zegt. Als ik poolshoogte kom nemen, blijken de overige 4 mensen en de plaatselijke gids al in de grot te wandelen. Gelukkig kan ik nog aanhaken.

De helm met licht zorgt ervoor dat ik om me heen kan kijken. Via een steiger belanden we op een glibberige kleiweg die ons naar het water brengt. Daar sta ik tot aan mijn knieën in.

Tijdens de expeditie probeer ik zo nu en dan wat om me heen te kijken. Er leven onder andere vleermuizen, vissen, spinnen en slangen. Ook zouden er fossielen te zien zijn. Misschien heb ik er geen specialistisch oog voor, maar ik kan ze niet vinden. Kleine troost: in een inham tussen 2 rotsen zie ik een hele kleine spin zich verscholen houden.

Het hoogtepunt is een modderbad waar we via diverse smalle gangetjes in uitkomen. Ik besluit mijn hele lichaam en m’n haren ermee te wassen. Modder cq. klei is toch goed voor je huid? Als ik me later die middag heb gedoucht, blijken mijn haren alleen nog vetter dan ze al waren. Schijnbaar heeft het glibberige spul een andere uitwerking gehad.

Maar er is iets aparts…

We blijven namelijk in het modderwater drijven. Wanneer je kopje onder probeert te gaan, word je direct naar boven gelanceerd. Bizar om mee te maken.

Een moment later denken we een unieke vondst te doen als we een tekening op de muur zien staan. Het blijkt echter slechts het werk van een toerist te zijn.

Na nog geen 10 minuten roept de gids, die behalve op ons wachten eigenlijk niks heeft gedaan, iets in de trant van: “time is up.” Ons antwoord is dat we nog eventjes blijven zwemmen. We hebben niet voor niets 370.000 dong betaald hè?!

Dan zijn we klaar. We leggen dezelfde weg af terug naar het begin. Ik beeld me in hoe eng het is indien je hier de weg of groep kwijtraakt. Het is nogal spookachtig namelijk.

Als ik het licht naar binnen zie vallen, weet ik dat het einde van dit avontuur in zicht is. Opvallend is het zuivere water wat de grot instroomt. Het ziet er sprookjesachtig mooi uit.

Met de kajaks gaan we weer naar het opstappunt. Daar douche ik, met veel moeite, de modder van me af en maak ik me klaar voor het boottochtje naar het centrum van Phong Nha. Iets dat trouwens als een complete verrassing komt. Een aangename welteverstaan.

 

Met de boot terug naar Phong Nha-centrum

We varen op een groenkleurige rivier met de welbekende kalksteenrotsen om ons heen. Maar wat me echt opvalt, zijn deze roodbruine ongepolijste gesteentes die in overvloed vertegenwoordigd zijn:

Phong-Nha-rivier-1
Onderweg zien we groepen kinderen in het water spelen of zichzelf wassen. De blijheid waarmee ze zwaaien en “hoi” roepen, maakt me helemaal vrolijk.

Als ik tegen het eind van de rit een waterbuffel tot z’n hoofd in het water zie staan, moet ik lachen. De andere 2 trouwens ook. Dat een toerist er foto’s van neemt, kan ik wel begrijpen.

Na een half uur zijn we weer daar waar het vanochtend begon. Na een verse citroensap met ijs en runderspiesjes gewikkeld in lokale bladeren, is dit restaurant tevens het punt waar ik het avontuur van vandaag afsluit.

Het was een dag vol bijzondere en prachtige gebeurtenissen. En zweetdruppels, maar die waren het meer dan waard.

Ga jij backpacken in Azië?

Backpackgids-Azie-bannerDan ga ik je graag helpen 🙂 . Samen met een team van Azië-kenners heb ik Backpackgids Azië ontwikkeld. De missie is duidelijk: zorgen dat jouw reis een groot succes wordt.

Onder meer de volgende issues komen aan bod:

Hoe stippel ik een route uit? Welke route(s) kan ik volgen? We geven je er meer dan 70.
Hoe kan ik kosten besparen en toch maximaal genieten?
Hoe blijf ik veilig en gezond tijdens mijn reis?
Waar moet ik als backpacker zijn?
Welke cruciale dingen mag ik niet vergeten voor ik vertrek?
Welke accommodatie past bij mij?

Wil jij meer weten over het grootste Nederlandstalige backpackpakket voor Azië-reizigers?

Arrow

Naar de aanbieding!

Avatar foto
Over de auteur

Backpacker in hart en nieren. Altijd op zoek naar avontuur. Auteur van diverse succesvolle reisgidsen, waaronder 'Backpackgids Azië', 'Backpackgids Australië' en 'Backpackgids Zuid-Amerika'.
2 Antwoorden
    1. Avatar foto

      Hey Mandy,

      Het was ook echt een supergave ervaring ja, al vond ik de jungle-trekking nog vetter…

      Ik heb de tour geregeld via Friends Travel Vietnam, je kunt hier boeken en de kortingscode BACKPACKBLOG gebruiken, je krijgt dan 5% korting op het totaalbedrag.

      Je kunt ook met Hai van Eco Conservation Tours in Phong Nha contact opnemen.

      Veel succes en plezier vast!

Laat een reactie achter

Over mij

Ik, Robbert, heb begin 2014 alles opgezegd om van reizen mijn leven te maken. Mijn doel is om andere backpackers te ondersteunen en te inspireren met de ervaringen die ik opdoe. Ga jij binnenkort ook op avontuur?

Lees hier mijn persoonlijke verhaal.

Coaching

Zit jij met vragen? Voel je je ergens onzeker over? Kan jij simpelweg wel wat persoonlijke hulp gebruiken met betrekking tot je reis?

Laat mij je dan 1-op-1 coachen, en ga die reis maken waar je van droomt.

Vertel me meer

Mijn reisgidsen

Al jarenlang schrijf ik avontuurlijke backpackgidsen om backpackers te inspireren en te helpen.

En sinds kort heb ik verschillende bundelaanbiedingen beschikbaar, waardoor je gebruik kunt maken van extreem hoge kortingen.

Vertel me meer

Koop je liever een losse gids? Klik dan op een van de banners hieronder:

Banner-Backpackgids-Azie

Banner-Backpackgids-Indonesië

Banner-Backpackgids-Bali

Banner-Backpackgids-Filipijnen

Banner-Backpackgids-Australie-nieuw