Reizen is geen garantie voor vrijheid

Vorig jaar, toen ik aan het begin van deze reis stond, schreef ik een artikel waarin ik aangaf op zoek te gaan naar vrijheid.

Maar is reizen en alles achter je laten een garantie dat je daadwerkelijk vrij bent?

Inmiddels ben ik erachter dat dit zeker niet het geval is.

Je kunt nog zoveel vrije tijd hebben, als het tussen je oren ‘druk’ is, is vrijheid iets dat ver weg blijkt. Een continue stroom van ideeën, jezelf wijsmaken dingen te moeten of dwangmatig denken, kunnen ervoor zorgen dat je behoorlijk belemmerd wordt.

Ja, ik heb alle tijd om te doen wat ik wil. Maar ben ik volledig vrij? Nee.

Mijn hoofd is vaak een behoorlijke chaos. Of laat ik zeggen: gedachten blokkeren het gevoel vrij te zijn.

Dit zit ‘m in kleine dingen.

Denk bijvoorbeeld aan het gevoel te ‘moeten’ sporten, door het fijne effect wat het me naderhand oplevert. Als ik het niet doe, ontbreekt dit.

Of vroeg wakker worden met een ‘vol’ hoofd, denkend aan deze website en projecten die ik ernaast heb lopen. Zoals: dit en dan kan ik nog doen. Of: ik moet hem nog een mailtje sturen.

Of wanneer ik een wekker zet, aangezien ik de volgende dag een tour heb of verder ga reizen, en daardoor lastig in slaap kom. Waarom? Omdat ik weet dat ik er extra vroeg uit moet.

Of een issue als: wat wordt mijn volgende bestemming? En daar vervolgens onnodig veel over nadenken. Onnodig, omdat ik merk dat het geen functie meer heeft.

Het gaat dus niet eens altijd om dingen ‘moeten’, maar soms is het gewoonweg een waterval aan (herhalende) gedachtes die door m’n hoofd gaan.

Denken, denken, denken…

Maar ik heb ook al vaker gehad dat ik in de vroege ochtend gewekt word door het geluid van een duif. Of van klappende deuren in hostels. Vervolgens wordt dit een dingetje in m’n hoofd, waardoor ik er de volgende dagen (onbewust) alert op ben.

Het gevolg is dan dat ik niet meer in slaap kom en me heel de dag behoorlijk vermoeid kan voelen.

Een middagdutje lijkt een simpele oplossing, maar in slaap komen lukt me dan niet. Juist omdat het tussen mijn oren nogal druk is.

De volgende avond ga je in bed, met de wetenschap dat je waarschijnlijk vroeg wakker wordt. En wat gebeurt er? Exact.

De bovenstaande voorbeelden zijn wat mij betreft een vorm van onnodige onrust veroorzaken in je hoofd. Maar het probleem is dat het wél gebeurt.

Hoe stop je zoiets?

Aangezien ik dagen geleden weer continu vroeg wakker werd met een hoofd vol gedachtes, heb ik Peace is Every Step aangeschaft. Een boek wat de nadruk legt op bewust leven door middel van mindfulness. Het helpt om rust in jezelf vinden. Want de drukte in m’n hoofd, is juist wat m’n gevoel van vrij te zijn soms in de weg staat.

Welke naam je het ook geeft, ik heb er wat aan. Gedachtes worden verruild voor de werkelijkheid. Chaos maakt plaats voor rust.

Daarvoor hoef ik nog niet eens te mediteren. Alleen de woorden uit het boek in me opnemen, doet al een hoop.

Laat bepaalde gedachtes er maar zijn. Probeer je er niet tegen te verzetten. Je kunt wel tegen jezelf zeggen: shit, ik wil hier nu niet aan denken. Maar zoiets zorgt vaak voor het tegenovergestelde. Bovendien kost het negatieve energie. Door te accepteren, ontstaat vervolgens vanzelf een bepaalde rust. Het zorgt er bij mij voor dat ik veel beter in m’n vel zit, dan wanneer mijn hoofd steeds maar allerlei gedachten aan het produceren is, waardoor ik me vermoeid voel.

Vrij zijn is dus niet perse zo eenvoudig als het lijkt. Mijn grootste leerpunt is in ieder geval dat vrijheid voor het grootste gedeelte tussen de oren zit. Het is voornamelijk iets mentaals.

De omstandigheden, bijvoorbeeld veel vrije tijd of geld hebben, zijn slechts middelen waarmee je invulling kunt geven aan vrijheid. Maar de werkelijke vrijheid zit in jezelf.