Als thuis niet meer thuis is

Ik ben nu een dikke week terug in Nederland en de overgang van Zuidoost-Azië naar hier is erg groot. Misschien wel te groot.

Vorige keer toen ik terugkwam na 9 maanden gereisd te hebben was dat ook zeker wennen, alleen toen had ik net m’n studie afgerond en kwam ik terug om het werkende leven in te stappen. Ik past mezelf als het ware aan aan het geldende systeem.

Deze keer, na bijna 3 jaar van huis te zijn geweest, voelt het toch echt anders. Ik ga geen baan zoeken, omdat ik voor een andere weg gekozen heb. Mijn ‘werkleven’ bestaat uit reizen, bloggen en boeken schrijven. En nu ik van het reizen een korte pauze heb genomen en in Nederland ben, voel ik me vervreemd. Alsof ik hier niet meer pas.

De woonwijken, de netheid op de straten, de weinige mensen buiten, de stress en gehaastheid als je op een station staat, de nieuwsonderwerpen die voor mij grotendeels over onzinnige dingen gaan.

Ik voel er weinig meer bij.

Disconnectie.

Het is misschien een cliché, maar na een paar dagen voelde alles alweer als vanouds. Persoonlijk heb ik echter het idee behoorlijk veranderd te zijn. Sowieso sinds m’n eerste reis al trouwens.

Vroeger was ik een merkfreak, nu boeit kleding me nauwelijks nog. Vroeger hield ik van mooie auto’s, nu zie ik een auto meer als iets praktisch. Vroeger ging ik uit om te zuipen, nu drink ik net zo lief een kokosnoot. Vroeger vond ik aanzien en succes belangrijk, nu helemaal niet meer. Vroeger hield ik van geluiden, tegenwoordig van stiltes.

En zo zijn er nog zoveel dingen…

Bij mensen om me heen zie ik die verandering niet zo sterk. En daar is niets mis mee, maar het zorgt wel voor een zekere afstand. De interesses zijn anders.

Zolang gereisd, zoveel te vertellen. Maar ik heb geen zin om continu over mezelf te praten en bovendien is het lastig om iets te delen met mensen als ze zelf een heel ander leven leiden. Ik hoor mezelf steeds opnieuw dingen zeggen over bijvoorbeeld Indonesië, terwijl ik dan niet echt het gevoel heb dat er nog wordt geluisterd. Het is mijn eigen wereld waar iedereen hier ver vanaf staat.

Je kunt niet levelen. En wat is een gesprek als je niet op een lijn zit?

Juist dit levelen is met mensen op reis vaak een stuk makkelijker. Ze hebben namelijk soortgelijke dingen meegemaakt.

Een ander lastig dingetje is dat ik nu niet even snel op de scooter spring om een waterval te bekijken of de bergen in te gaan. Dit zijn uitstapjes waar ik normaal zo happy van word. Nieuwe mensen ontmoeten is nu ook een stuk lastiger. Verder is er nog het binnen zitten, aangezien het buiten te koud is. Het buitenleven is zoveel fijner en gezelliger.

Tja, ik ben niet meer on the road en dat is gewoonweg wennen.

Ik loop er overigens nog wel zo bij; in korte broek, een slobbershirt en op slippers. Volgens de norm misschien not done – maar ja, boeiend?

Nu weet ik ook dat ik binnenkort terug zal vliegen naar Bali, alleen op sommige momenten vraag ik me sterk af wat ik hier eigenlijk kom doen. Ja tuurlijk, alle belangrijke mensen uit m’n leven weer zien, wat superfijn is. Alleen daarna gaat iedereen door met z’n ding en zit ik op een plek die niet (meer) als thuis voelt.

Begrijp me niet verkeerd, Nederland heeft absoluut z’n mooie kanten: prachtige bossen, bomen vol bloesem, velden met schapen, pindakaas, kaas, drop, stroopwafels, lekker brood, puree met draadjesvlees, goede wifi :D, water uit de kraan, gemak, korte afstanden en zo kan ik nog wel even doorgaan.

En reizen is lang niet altijd hosanna. Zo heb ik ondervonden dat continu onderweg zijn energie vreet en de behoefte aan een basis menselijk is. Die basis kan overal ter wereld liggen, als je maar iets voor jezelf hebt én de omgeving bij je past. Ubud is zo’n plek voor mij.

Maar een ding weet ik zeker: te lang in Nederland blijven is niets voor mij. Ik weet namelijk ook hoe anders het allemaal kan zijn. Mijn manier van leven past hier gewoon niet. Nu niet in ieder geval.

Avatar foto
Over de auteur

Backpacker in hart en nieren. Altijd op zoek naar avontuur. Auteur van diverse succesvolle reisgidsen, waaronder 'Backpackgids Azië', 'Backpackgids Australië' en 'Backpackgids Zuid-Amerika'.
7 Antwoorden
  1. Zo herkenbaar. Ik voel mij net hetzelfde. Als het van mij afhing ging ik weer een tijdje naar het buitenland. Roadtrippen, even ergens wonen en werken, weg zijn voor onbepaalde tijd. Helaas wil mijn vriend niet mee… Ik moet mij dus maar weer aanpassen aan (in mijn geval) België en mij gelukkig stellen met twee reizen per jaar. Zucht.

  2. Layla

    Hoi Robbert,
    ik wil gewoon even zeggen dat ik je enorm bewonder voor de moed die je had om de stap te zetten je baan in Nederland op te zeggen, je hart te volgen en te gaan reizen. Als ik jouw verhaal lees herken ik mezelf hierin. Dit jaar heb ik mijn Bachelor afgerond en ga ik een tussenjaar doen om te reizen. Ik vertrek eind oktober en heb alleen een enkeltje geboekt. Het plan is wel om mijn Master van drie jaar daarna nog te gaan doen, al merk ik dat ik twijfel of ik het wel leuk vind en of ik er gelukkig van word. Ik durf nog niet de stap te zetten om mijn studie niet af te maken maar door jouw verhalen te lezen krijg ik in het dagelijks leven wel meer moed om mijn hart te volgen, dus bedankt daarvoor!
    Het verhaal dat je op 25 april hebt gepost geeft mij een angstgevoel van eenzaamheid en roept vragen op;
    Je hebt het erover dat Ubud jouw basis is. Zijn er daar dan mensen die je inmiddels goed kent en waar je een band mee hebt opgebouwd? Vind je het niet moeilijk of jammer dat het contact met de mensen die dicht bij je staan lastiger is (ook omdat zij zich daar waar jij je niet meer thuis voelt bevinden)? Dat ze je minder begrijpen?
    Wat de antwoorden hier ook op zijn…, zoals ik al eerder zei bewonder ik het enorm dat je, je durft te ontkoppelen van je identiteit en gewoon je gevoel volgt. Ik hoop dat ik ooit ook dit punt bereik.
    Misschien tot in Azië! xx

    1. Avatar foto
      Robbert

      Hey Layla,

      Een master van 3 jaar, dat is pittig zeg!

      Ubud mijn basis, naja, ik voel me er gewoon heel erg prettig… En inderdaad, ik heb er ook wel wat mensen leren kennen, al is dat allemaal niet zo diepgaand. Echt vrienden heb ik er dan ook niet. Maar dit kan uiteraard komen als ik er wat langer zal zijn…

      En ja, ik vind het erg lastig om alle lieve mensen van thuis te moeten missen, en dan met name het moment van weggaan. Dit is een dingetje waar ik sowieso geen kei in ben. Gelukkig weet ik ook dat het niet iets definitiefs is, ik ga simpelweg weer een nieuw avontuur aan. Ook is het fijn dat je tegenwoordig zo makkelijk kunt bellen, bijvoorbeeld met beeld via Whatsapp. Dan ben je gevoelsmatig toch weer dichtbij elkaar.

      Op zich valt dat ‘minder begrijpen’ wel mee hoor. Zo erg ben ik nu ook weer niet veranderd, al was ik altijd al wel een beetje anders 😉 . Maar goed, nu ben ik alweer 4 maanden terug in Nederland en gaat het eigenlijk best lekker. 19 augustus vlieg ik terug…

      Misschien tot daar inderdaad, fijne reis jij ook!

  3. Louise

    Hi Robert,

    Inmiddels is je verhaal al even geplaatst. Het is allemaal erg herkenbaar. In 2012 maakte ik mijn eerste langere reis. Ondertussen ben ik 7 keer op reis gegaan waarvan 4 keer in het buitenland gewoond en gewerkt. Steeds op reis, dan weer naar Nederland en weer op reis…Dit beviel mij goed (nu ben ik inmiddels 29 jr)

    Wegens de Corona besloot ik vorig jaar april vanuit Australië terug naar Nederland te gaan. Eigen appartementje en een vervolgopleiding was mijn plan.. daar ben ik nu mee bezig en dat gaat goed. Helaas blijf ik mij onrustig en leeg voelen ondanks alle lieve familie, vrienden en “‘mijn leven op de rit” zoals anderen het zien.

    Zoals ik het lees heb jij de keuze gemaakt waar jij het fijnst woont. Ik ben benieuwd of dit gevoel zo is gebleven? Krijg je al snel de drang om weer op zoek te gaan naar iets anders? Hoe gaat het nu dat het reis leven veranderd is door de Corona? Veranderd het naar mate dat je ouder wordt?

    Ik wens je het aller beste!

    Groetjes,

    Louise

    1. Avatar foto
      Robbert

      Hey Louise,

      Grappig, ook ik maakte m’n eerste lange reis in 2011-2012.

      En net als jij ben ook ik vorig jaar teruggekeerd vanwege corona. Ik zat op Bali en de vooruitzichten werden steeds minder positief. Toen naar Kuala Lumpur gegaan en uiteindelijk dus naar Nederland.

      Op dit moment zit ik overigens in Spanje. Ik ben hier nu 6 maanden, en heb verder niet echt een idee wat de toekomst gaat brengen. Maar als ik bijvoorbeeld aan Indonesië of Thailand denk, krijg ik echt weer zin om te gaan. Dat is die onrust die er misschien altijd wel in zal blijven zitten?

      Een vaste baan, gezinnetje en een eigen huis; daar kan ik me nog steeds niet echt iets bij voorstellen. Voor wat betreft dat eerste denk ik dat het sowieso niks voor mij is, ik vind ondernemen veel leuker.

      Groet, Robbert

  4. Travis

    Hoi Robbert,

    Ik kan mijzelf erg vinden in jouw verhaal. Ik ben niet het type om een vaste baan te nemen en het ‘standaard’ pad te bewandelen.
    Echter ben ik zeer benieuwd naar hoe jij een inkomen genereert?

    Ik heb geen online inkomen, hierdoor word ik erg onrustig als ik op reis ben. Er blijft maar geld af gaan en er komt niets bij, waardoor ik uiteindelijk altijd terug naar NL ga.

    Ik ben hard op zoek naar manieren om online geld te kunnen verdienen, zodat ik niet persé terug hoef naar NL.

    Met vriendelijke groet.

    1. Avatar foto

      Hey Travis,

      Thanks voor je berichtje.

      Ik verdien m’n inkomen met deze website.

      Tegenwoordig kan je als digital nomad op flink wat manieren geld verdienen trouwens hoor. Heb je een bepaalde expertise bijvoorbeeld? En wat vind je leuk om te doen?

Laat een reactie achter

Over mij

Ik, Robbert, heb begin 2014 alles opgezegd om van reizen mijn leven te maken. Mijn doel is om andere backpackers te ondersteunen en te inspireren met de ervaringen die ik opdoe. Ga jij binnenkort ook op avontuur?

Lees hier mijn persoonlijke verhaal.

Coaching

Zit jij met vragen? Voel je je ergens onzeker over? Kan jij simpelweg wel wat persoonlijke hulp gebruiken met betrekking tot je reis?

Laat mij je dan 1-op-1 coachen, en ga die reis maken waar je van droomt.

Vertel me meer

Mijn reisgidsen

Al jarenlang schrijf ik avontuurlijke backpackgidsen om backpackers te inspireren en te helpen.

En sinds kort heb ik verschillende bundelaanbiedingen beschikbaar, waardoor je gebruik kunt maken van extreem hoge kortingen.

Vertel me meer

Koop je liever een losse gids? Klik dan op een van de banners hieronder:

Banner-Backpackgids-Azie

Banner-Backpackgids-Indonesië

Banner-Backpackgids-Bali

Banner-Backpackgids-Filipijnen

Banner-Backpackgids-Australie-nieuw